Δεν είναι κάτι που πέφτει μια μέρα από τον ουρανό, ούτε ένα λαχείο που έτυχε μόνο σε μερικούς τυχερούς…

Η αυτοπεποίθηση χτίζεται, κερδίζεται και διατηρείται μέρα με τη μέρα με απλά καθημερινά πράγματα, που αφορούν την καλή γνώση του εαυτού μας και την αποδοχή αυτού που είμαστε. Όχι για να δημιουργήσουμε ένα εξιδανικευμένο εαυτό που να αξίζει μόνο υπό όρους, ούτε για μια εικόνα εαυτού που ανταποκρίνεται σε αυτό που περιμένουν οι άλλοι.

Η αυτοπεποίθηση αφορά αυτόν τον καθημερινό εαυτό που έχει προσόντα, ιδιαίτερα χαρίσματα και αδυναμίες, που έχει επιτυχίες και αποτυχίες, που έχει στιγμές χαράς και στιγμές λύπης και που σε όλα αυτά έχει το θάρρος και τη μεγαλοσύνη να ανταποκρίνεται, χωρίς να κρίνεται. Έναν εαυτό που αισθάνεται επαρκής και ικανοποιημένος, γνωρίζοντας ότι έκανε το καλύτερο που μπορούσε τη δεδομένη στιγμή.

Χρειάζεται να ξεκαθαρίσουμε ότι αυτοπεποίθηση δεν είναι η εγωκεντρική, ναρκισσιστική αίσθηση έπαρσης και ανωτερότητας, αλλά είναι η συναίσθηση της ικανότητας μας να ανταποκρινόμαστε στις απαιτήσεις της καθημερινότητας και η επίγνωση της σημαντικότητάς και της μοναδικότητας αυτού που ο καθένας μας είναι.

Η αυτοπεποίθηση δεν είναι ούτε μικρή, ούτε μεγάλη, ούτε και σταθερή είναι. Έχει τα πάνω της και τα κάτω της. Σημασία έχει :

Πώς την διαχειριζόμαστε στις σχέσεις μας με τους άλλους, με τον εαυτό μας, με την εμφάνισή μας, την καριέρα μας, τα όνειρά μας.
Να βασίζεται σε μια αυτό-αξιολόγηση για το πώς προχωράμε και αναπτυσσόμαστε, χωρίς να «αλληθωρίζουμε» συνεχώς προς τους άλλους, για να δούμε αν είναι καλύτεροι ή αν μας αποδέχονται.
Να αναλαμβάνουμε την ευθύνη του εαυτού μας, κρατώντας μια δυναμική στάση απέναντι στις αναπόφευκτες αντιξοότητες.

Αυτοπεποίθηση και ατυχίες
Οι «ατυχίες» είναι αναπόδραστο κομμάτι της ζωής μας. Επομένως, ας μην τις αντιμετωπίσουμε σαν αποδείξεις για το πόσο ανίκανοι είμαστε. Να υπενθυμίζουμε συνεχώς στον εαυτό μας ότι πρόκειται για θέματα που πρέπει να διαχειριστούμε και όχι προβλήματα για τα οποία πρέπει να λυπόμαστε.
Να παραμένουμε στο πεδίο των λύσεων, ρωτώντας πώς μπορούμε να το διαχειριστούμε αυτό, αντί να αναλωνόμαστε στο να ψάχνουμε για το ποιος φταίει και να μοιράζουμε κατηγορίες και τιμωρίες ή να τα βάφουμε μαύρα και να απελπιζόμαστε.

Αυτοπεποίθηση και αποτυχίες
Να δείχνουμε ευγένεια στον εαυτό μας, μπροστά στο λάθος. Τι θα λέγαμε σ’ έναν φίλο μας, αν είχε απογοητευτεί, αν είχε αρνητικές και αμφίβολες σκέψεις;
Σίγουρα, θα τον ενθαρρύναμε, θα του λέγαμε ότι δεν υπάρχει λόγος να θυμώνει με τον εαυτό του που μαθαίνει, που αποκτά εμπειρίες. Παρ΄όλες τις δυσκολίες, να πιστεύει στις ικανότητές του, ακόμα κι αν έχει χάσει προσωρινά το δρόμο. Συνεχίζοντας την πορεία του θα ξαναβρεθεί μπροστά στο σκοπό του.
Η αυτοπεποίθηση δεν μας κάνει αλάνθαστους, απλά μας επιτρέπει να διαπιστώνουμε τις αδυναμίες μας, χωρίς να κατηγορούμε και να τιμωρούμε τον εαυτό μας. Να θυμόμαστε και να χρησιμοποιούμε τα «δυνατά μας χαρτιά», σε μια προσπάθεια ήρεμης και χαλαρής βελτίωσης.

Αυτοπεποίθηση και σκέψεις
Η αυτοπεποίθηση καταστρέφεται από τον αρνητικό τρόπο που μιλάμε για τον εαυτό μας, τις περιορισμένες αντιλήψεις που τρέφουμε για τον εαυτό μας και τη διαστρεβλωμένη ερμηνεία των γεγονότων λόγω λανθασμένων μοτίβων σκέψης.
Η σκέψη επηρεάζει τα πάντα. Αν προδικάζουμε ότι θα αποτύχουμε, τότε, δημιουργούμε το αρνητικό πλαίσιο, που θα υποδεχθεί την αποτυχία μας.
Κρατώντας στην οθόνη του νου μας- όσο περισσότερο γίνεται- σκέψεις και εικόνες συμβατές με τους στόχους μας και την ποιότητα της ζωής που θέλουμε να ζούμε, τότε θα δούμε θεαματικές αλλαγές στο επίπεδο της αυτοπεποίθησής μας.

Αυτοπεποίθηση και συνήθειες
Αν δεν μας αρέσει ο τρόπος που εξελίσσονται τα πράγματα στη ζωή μας, αυτό σημαίνει ότι πρέπει να κάνουμε αλλαγές στις συνήθειές μας. Μία απλή αλλαγή συνηθειών μπορεί να δράσει καταλυτικά. Δοκιμάζουμε κάτι καινούριο και διαφορετικό. Προφανώς και δεν μπορούμε όλοι να αλλάξουμε σπίτι, δουλειά, φίλους και σύντροφο κάθε εβδομάδα. Υπάρχουν όμως μικρά πράγματα που αλλάζουν, μας τονώνουν και μας ανανεώνουν.

Αυτοπεποίθηση και αυτο-αποδοχή
Αμφιβάλλουμε για τις ικανότητές μας και κατά συνέπεια, διστάζουμε ή αποφεύγουμε εντελώς ό,τι μας φαίνεται δύσκολο, ό,τι κι αν συμβαίνει το αποδίδουμε στη δική μας ανεπάρκεια και ανικανότητα, με αποτέλεσμα να παραιτούμαστε εύκολα και να μην εμπιστευόμαστε τον εαυτό μας σε τίποτα, με συνέπεια να έχουμε την ανάγκη μιας διαρκούς επιβεβαίωσης από τους άλλους, κάτι που γίνεται κουραστικό, ειδικά στους δικούς μας ανθρώπους.
Φτάνουμε στο σημείο να αμφιβάλλουμε ακόμα και για την επιβεβαίωση που μας δίνουν, κι αυτό κάνει τις σχέσεις μας εξαιρετικά δύσκολες και επώδυνες.

Αυτοπεποίθηση και φόβοι
Ο φόβος είναι ένα από τα μεγαλύτερα εμπόδια στο χτίσιμο μιας ισχυρής αυτοπεποίθησης. «Τι θα συμβεί αν;..» είναι μια φράση που μας αγχώνει. Τι θα γινόταν αν φροντίζαμε να αντιστρέψουμε τις σκέψεις μας; «Θα τα βγάλω πέρα». «Και τι έγινε αν…;». Αμέσως θα αισθανόμασταν ότι κάτι αλλάζει.

Να θυμόμαστε πάντα ότι οι άνθρωποι με αυτοπεποίθηση αποφεύγουν…
Να παραιτούνται όταν δεν καταφέρνουν ένα στόχο τους.
Να εστιάζονται στο πρόβλημα, αλλά εστιάζονται στη λύση.
Να αναβάλλουν να κάνουν πράγματα, που έχουν αποφασίσει.
Να βρίσκουν δικαιολογίες.
Να βολεύονται στην άνεση των συνηθειών τους.
Να έχουν ανάγκη την επιδοκιμασία.
Να εξαρτώνται από την γνώμη των άλλων.
Να συγκρίνουν τον εαυτό τους.
Να αποφεύγουν ότι τους φοβίζει.
Να αποφεύγουν ν’ αντιμετωπίζουν την αλήθεια!

Η Ελένη Αϋφαντή είναι σύμβουλος Προσωπικής Ανάπτυξης (Life Coach), εκπαιδευμένη στη Συστημική Ψυχιατρική και τη Διαχείριση Αρνητικών Καταστάσεων στο πλαίσιο του εκπαιδευτικού προγράμματος που παρέχεται στην Ιατρική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Είναι ειδικευμένη στο Νευρογλωσσικό Προγραμματισμό (NLP), ως εκπαιδεύτρια (NLP Coaching Trainer).