1935 – Πραγματοποιείται το φιλοβασιλικό στρατιωτικό κίνημα υποκινούμενο από τον Γεώργιο Κονδύλη. «Θύμα» ο πρωθυπουργός Παναγής Τσαλδάρης

Στις 10 Οκτωβρίου του 1935, σε μια ιδιαίτερα ταραχώδη πολιτική περίοδο για την Ελλάδα, πρωθυπουργός της Ελλάδας είναι ο Παναγής Τσαλδάρης. Εκείνη την ημέρα λαμβάνει τηλεγράφημα-τελεσίγραφο από τους αρχηγούς των Ενόπλων Δυνάμεων και συγκεκριμένα, από τον υποστράτηγο Αλέξανδρο Παπάγο, τον πτέραρχο Γ. Ρέππα και τον υποναύαρχο Δ. Οικονόμου. Σε αυτό τον προτρέπουν να παραιτηθεί με τον Τσαλδάρη να υποκύπτει, μην μπορώντας να κάνει διαφορετικά.

«Εγκέφαλος» του κινήματος θεωρείται ο Γεώργιος Κονδύλης, ο οποίος αμέσως σχημάτισε κυβέρνηση. Ορκίστηκε μάλιστα στην Βουλή την ίδια ημέρα, με τον Τσαλδάρη να αντιδρά για την βίαιη κατάληψη της εξουσίας. Πήρε τους 165 βουλευτές του και αποχώρησε από την αίθουσα.

Οι 82 βουλευτές που έμειναν, ενέκριναν την κατάργηση της αβασίλευτης δημοκρατίας και επανάφεραν το Σύνταγμα του 1911. Όρισαν δε ημερομηνία δημοψηφίσματος για το πολίτευμα στις 3 Νοεμβρίου του 1935. Ο Κονδύλης χρίστηκε πρωθυπουργός και αντιβασιλέας, με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Αλέξανδρο Ζαΐμη να παραιτείται.

Υπό την απειλή του στρατιωτικού καθεστώτος, στις 3 Νοεμβρίου το δημοψήφισμα δίνει ως αποτέλεσμα την Παλινόρθωση της Μοναρχίας με ποσοστό 97,88% (!), με την βενιζελική παράταξη να απέχει. Στις 25 Νοεμβρίου, ο βασιλιάς Γεώργιος Β’ επιστρέφει στην Ελλάδα και πέντε μέρες αργότερα αναθέτει τον σχηματισμό κυβέρνησης στον Κωνσταντίνο Δεμερτζή. Το στρατιωτικό κίνημα του 1935 σήμανε ουσιαστικά το τέλος της «Δεύτερης Ελληνικής Δημοκρατίας».

1954 – Γεννιέται ο ποδοσφαιριστής και προπονητής, Φερνάντο Σάντος

Ο Πορτογάλος Φερνάντο Σάντος έχει αναπτύξει μια ιδιαίτερη σχέση με την Ελλάδα και πολλοί των θεωρούν Έλληνα. Γεννήθηκε στις 10 Οκτωβρίου του 1954 στην Λισαβόνα. Σαν ποδοσφαιριστής δεν είχε ιδιαίτερα μεγάλη καριέρα, αγωνιζόμενος στο δεξί άκρο της άμυνας. Έπαιξε στα τμήματα υποδομής της Μπενφίκα, αλλά επαγγελματικά αγωνίστηκε στην Εστορίλ σχεδόν σε όλη του την καριέρα (1973-1987), με ένα χρόνο διάλειμμα στην Μαρίτιμο (1979-1980). Από το 1987 έγινε βοηθός προπονητή στην Εστορίλ.

Την επόμενη χρονιά θα γίνει πρώτος προπονητής και θα κάτσει στον πάγκο της για 7 χρόνια. Η Εστορίλ τότε αγωνιζόταν στην Γ’ Εθνική της Πορτογαλίας αλλά ο Σάντος κατάφερε να την ανεβάσει δυο κατηγορίες και να την εδραιώσει στην Α’ Εθνική.

Το 1994 αναλαμβάνει την Εστρέλα Αμαδόρα όπου έμεινε για τέσσερα χρόνια. Το μεγάλο βήμα στην καριέρα του γίνεται το 1998, όταν και μεταπήδησε στην Πόρτο. Πήρε ένα πρωτάθλημα, δυο κύπελλα, ένα Σούπερ Καπ και την ονειρώδη πορεία στο Champions League την σεζόν 199-2000, που έφτασε μέχρι τους «8».

Η τελευταία του χρονιά στην Πόρτο δεν ήταν η καλύτερη και το 2001 έρχεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα για λογαριασμό της ΑΕΚ. Χάνει το πρωτάθλημα στην ισοβαθμία με τον Ολυμπιακό αλλά κερδίζει το Κύπελλο κερδίζοντάς τον στον τελικό με 2-1.

Την επόμενη χρονιά θα καθίσει στον πάγκο του Παναθηναϊκού. Όχι όμως για πολύ. Στις 4 πρώτες αγωνιστικές οι «πράσινοι» έχουν τρείς ήττες και ο Σάντος διαφωνεί με την διοίκηση ως προς την φιλοσοφία. Έτσι απολύεται πολύ νωρίς. Το επόμενο καλοκαίρι θα κοουτσάρει την Σπόρτινγκ Λισαβόνας, μέχρι το 2004 να επιστρέψει ξανά στην ΑΕΚ.

Στα δυο χρόνια που έμεινε στην ΑΕΚ πήρε μια 3η και μια δεύτερη θέση στο πρωτάθλημα. Γυρίζει για ένα χρόνο στην Πορτογαλία και στην Μπενφίκα, για να επιστρέψει το 2007 στον ΠΑΟΚ, όπου έμεινε 3 χρόνια και αγαπήθηκε όσο λίγοι προπονητές από την απαιτητική «Τούμπα». Από την 9η θέση της πρώτης σεζόν, έφερε τον ΠΑΟΚ στην διεκδίκηση του πρωταθλήματος για δυο χρόνια, όπου κατέκτησε δυο διαδοχικές 2ες θέσεις.

Το 2010 έρχεται η πρόσληψή του από την Εθνική Ελλάδος. Έχει να σηκώσει την βαριά κληρονομιά του Όττο Ρεχάγκελ. Θα ανταπεξέλθει περίφημα, οδηγώντας την Εθνική μας ομάδα στους «8» του Euro 2012 και στους «16» του Μουντιάλ του 2014 στο Ρίο.

Από το Σεπτέμβριο του 2014 είναι προπονητής στην Εθνική ομάδα της χώρας του, με την οποία έφτασε στην μεγαλύτερη στιγμή της καριέρας του το 2016, κατακτώντας το Euro της Γαλλίας κάνοντας την μεγάλη έκπληξη. Ο Φερνάντο Σάντος θεωρείται μετρ της τακτικής και ένας από τους πιο σημαντικούς προπονητές της Ευρώπης. Έχει πει επανειλημμένως πως κάποια μέρα θα επιστρέψει στην Ελλάδα, που έχει πάντα στην καρδιά του.

1963 – Πεθαίνει η τραγουδίστρια Εντίθ Πιάφ

Γεννήθηκε το 1915 στο Παρίσι. Ο πατέρας της ήταν ακροβάτης του δρόμου και η μητέρα της λυρική τραγουδίστρια. Η τέχνη ήταν στην φλέβα της και στην ζωή της. Όχι όμως και η μητέρα της, που την εγκατέλειψε σε βρεφική ηλικία. Για δυο χρόνια μεγάλωνε με την γιαγιά της. Ύστερα ο πατέρας της την πήρε και την πήγε στην δική του μητέρα, που ήταν ιδιοκτήτρια οίκου ανοχής στην Νορμανδία. Μετά από ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας που την άφησε προσωρινά τυφλή, ο πατέρας άρχισε να την παίρνει μαζί του στις περιοδείες όταν έγινε επτά ετών. Από τα 9 της χρόνια άρχισε κιόλας να τραγουδάει στον δρόμο.

Στα 15 πηγαίνει στο Παρίσι για να ζήσει μόνη της. Αρχικά τραγουδά στους δρόμους μέχρι που θα γνωρίσει τον Λουί Ντυπόν. Ζουν μαζί και κάνουν ένα κοριτσάκι. Ο Ντυπόν όμως θα πεθάνει από μηνιγγίτιδα. Η Εντίθ ήταν μητέρα και χήρα και ήταν μόλις 20 ετών. Ένας ιδιοκτήτης καμπαρέ, ο Λουί Λεπλέ, μαγεύεται από την φωνή της και υπογράφουν συμβόλαιο. Το 1935, θα βγάλει και τον πρώτο της δίσκο.

Αφού για λίγο καιρό έφυγε από το Παρίσι μετά την δολοφονία του Λεπλέ, επιστρέφει το 1937. Κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο δίνει συναυλίες για αιχμαλώτους και βοηθά Γάλλους στρατιώτες να δραπετεύσουν. Από το 1938, με την πρώτη της ταινία που είχε μεγάλη επιτυχία, η Εντίθ, είναι μια από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες του καλλιτεχνικού χώρου της Γαλλίας. Στα τέλη του πολέμου, έγραψε την μεγαλύτερη της επιτυχία, το «La Vie En Rose» που στην αρχή περνά απαρατήρητο.

Η Εντίθ αν και μεγάλη καλλιτεχνική προσωπικότητα, είχε πολλά πάθη. Ένας από αυτούς ήταν το αλκοόλ. Ύστερα από τον θυελλώδη έpωτα με τον μποξέρ Μερσέλ Σερντάν που κατέληξε με τον θάνατο του το 1949, η Πιάφ παθαίνει κατάθλιψη. Το 1951, έχει δυο αυτοκινητιστικά ατυχήματα. Οι γιατροί της δίνουν μορφίνη και η Εντίθ εθίζεται. Παίρνει μορφίνη και πίνει αλκοόλ, με την κατάστασή της να χειροτερεύει. Συνεχίζει απρ’ όλα αυτά τις εμφανίσεις της που στέφονται από επιτυχία, αν και είναι φανερά αδύναμη.

Στα τέλη της δεκαετίας του ‘50 θα διαγνωστεί με καρκίνο. Δεν πτοείται και συνεχίζει τις εμφανίσεις της, τραγουδώντας καλύτερα από ποτέ. Το 1961 συναντά τον τελευταίο έpωτα της ζωή της, τον ελληνικής καταγωγής τραγουδιστή Θεοφάνη Λαμπουκά. Τον ονόμασε «Τεο Σαγαπο».

Πέθανε στις 10 Οκτωβρίου του 1963 από κίρρωση του ήπατος. Ήταν μόλις 48 ετών. Στην κηδεία της βρέθηκαν περισσότερα από 100.000 άτομα. Η Εντίθ Πιάφ βοήθησε όσο λίγοι πολλούς καλλιτέχνες να αναδειχτούν και θεωρείται η σημαντικότερη τραγουδίστρια της γαλλικής σκηνής των βαριετέ. Η ζωή της έγινε ταινία το 2006 με τίτλο «Ζωή σαν τριαντάφυλλο» και την Μαριον Κοτιγιάρ στον ρόλο της Εντίθ. Για την ερμηνεία της τιμήθηκε με το Όσκαρ Α’ Γυναικείου ρόλου.