Τον Αύγουστο του 1993, η Ελλάδα οργάνωσε μια μεγάλη ανθρωπιστική επιχείρηση για να παραλάβει Έλληνες που απειλούνταν από πολεμικές συγκρούσεις στην Αμπχαζία. Η επιχείρηση αυτή ονομάστηκε συμβολικά από τους συντονιστές «Επιχείρηση Χρυσόμαλλο Δέρας».

Από το 1992, οι Γεωργιανοί είχαν καταλάβει το Σουχούμι όπου υπήρχαν ομογενείς. Με την κινητοποίηση των ποντιακών οργανώσεων της Ελλάδας, απευθύνθηκαν εκκλήσεις στην ελληνική πολιτεία, ώστε να οργανωθεί ο απεγκλωβισμός τους.

Στην Αμπχαζία κατοικούσαν 15.000 Έλληνες, οι οποίοι στην πλειονότητά τους είχαν επιστρέψει από την Κεντρική Ασία, όπου είχαν εκτοπιστεί το 1949. Οι περισσότεροι δεν δέχθηκαν να ταξιδέψουν, Είτε γιατι δεν άντεχαν την κοινωνική υποβάθμιση της προσφυγοποίησης, είτε γιατί πίστευαν ότι ο πόλεμος θα τέλειωνε σύντομα, είτε γιατί θα ήταν η τέταρτη κατά σειρά προσφυγιά που θα βίωνε ο συγκεκριμένος πληθυσμός μέσα σε εβδομήντα χρόνια. Ήδη οι νεκροί Έλληνες στον πόλεμο της Αμπχαζίας ξεπερνούσαν τους 200.

Η επιχείρηση απεγκλωβισμού των αποκλεισμένων ομογενών στο εμπόλεμο Σουχούμι και στα γύρω χωριά άρχισε στα μέσα Ιουλίου και περατώθηκε με επιτυχία στις 18 Αυγούστου του 1993. 1.013 Έλληνοπόντιοι, έφτασαν στην Αλεξανδρούπολη, έχοντας κάνει το μακρύ ταξίδι από την εμπόλεμη Αμπχαζία. Η Έλληνες ομογενείς απεγκλωβίστηκαν την τελευταία στιγμή, αφού περίπου ένα μήνα αργότερα οι Αμπχαζιανές δυνάμεις κατέλαβαν το Σουχούμι με απολογισμό χιλιάδων νεκρών.