Η Κούβα έμαθε να ζει απομονωμένη, χωρίς βασικά αγαθά, και με ανάγκες που δεν καλύπτονται, αλλά ξεγελιούνται.

Δεν έχασε όμως την αγάπη της για τη ζωή, το ρυθμό της, ούτε την ομορφιά της.

Κάποτε ένας Κουβανός μου είχε πει, «Στη Κούβα τίποτα δεν πετιέται, αν κάτι το αγαπάς και το φροντίζεις μπορεί να ζήσει για πάντα». Όντως, στη Κούβα τίποτα δεν πετιέται, όλα επιδιορθωνόνται. Οι Κουβανοί, έμαθαν μέσα από τις ελλείψεις σε αγαθά, να είναι εφευρετικοί. 

Στις εικόνες που τραβήχτηκαν από το 1990 εώς το 1996 από τη φωτογράφο, Tria Giovan θα δείτε την απλότητα στην ομορφιά της ζωής στη Κούβα.