Στη 1 Νοεμβρίου του 2017, το Jason-Αντιγόνη Dane βρέθηκε στη δικαστική αίθουσα του Ειρηνοδικείου του Αμαρουσίου, με σκοπό να διεκδικήσει τη διαγραφή του φύλου του, από τα επίσημα αρχεία του κράτους.

Για πρώτη φόρα στα χρονικά, εκδικάζεται το αίτημα διαγραφής της ταυτότητας φύλου ενός ανθρώπου από τη ληξιαρχική πράξη της γέννησης του, καθώς δεν αυτοπροσδιορίζεται με το δίπολο φύλων, άντρας - γυναίκα.

To Jason-Αντιγόνη, μίλησε για αυτήν τη δίκη και το πόσο σημαντικό είναι το βήμα που κάνει για όλα τα άτομα με το ίδιο θέμα, καθώς και το πόσο μπορεί να βελτιωθεί η καθημερινότητα τους, με την επερχόμενη νομιμοποίηση του αιτήματος του.

Η απόφαση του δικαστηρίου αναμένεται μέσα στο επόμενο διάστημα, όμως παρακάτω μπορείτε να διαβάσετε τι λέει το ίδιο για όλα αυτά.

— Για πες μας λοιπόν, πως ήταν η δίκη σχετικά με το αίτημα σου;

Όπως ξέρεις είναι η πρώτη φορά που τέθηκε ένα τέτοιο ζήτημα στην ελληνική δικαιοσύνη, δηλαδή κάτι που πάει πιο πέρα από τη νομική αναγνώριση του. Κάτι που συμπληρώνει το κενό που άφησε το νομοσχέδιο που ψηφίστηκε πρόσφατα και αφορούσε τα trans δυικά άτομα, δηλαδή τους trans άντρες και τις trans γυναίκες.

Τα trans μη δυικά άτομα όμως, αυτά που κινούνται αναμεσά στο έμφυλο δίπολο ή και εκτός αυτού, τα άφυλα άτομα, δε συμπεριλαμβάνονται σε αυτό. Ήταν η πρώτη φορά που τέθηκε το θέμα, πήγε αρκετά καλά, η διαδικασία ήταν σύντομη και χωρίς περιττά σχόλια από την πλευρά της δικαστίνας. Είχα τον καλύτερο δικηγόρο, το Βασίλη Σωτηρόπουλο και τον καλύτερο μαρτυρά, τον Γρηγόρη Βαλλιανάτο και είναι μια ιστορική στιγμή για τη χώρα, διότι ανοίγει το θέμα του φύλου πέρα από τα στεγανά του διπόλου, κάτι που σε παγκόσμιο επίπεδο πραγματοποιείται δικαστικά.

— Που θα σε ωφελήσει αυτό που διεκδικείς;

Αυτή η θεσμική αναγνώριση, οδηγεί σε μια βελτίωση της ποιότητας της ζωής σε όλα τα επίπεδα. Από την καθημερινότητα, το ότι σιγά σιγά θα κατανοηθεί το άφυλο ως ταυτότητα φύλου (που αναγνωρίζεται παγκοσμίως), δε θα ακούγεται πλέον υπερβολικά παράξενη η χρήση του ουδέτερου άρθρου για τον αυτοπροσδιορισμό ενός ανθρώπου, μέχρι το ότι δε θα με αποκαλούν με αρσενικές αντωνυμίες, είτε «κύριο», καθώς και το ότι δε θα υπάρχουν διακρίσεις στον επαγγελματικό τομέα.

Η έκφραση του φύλου μου, δηλαδή το ότι εγώ συγκεκριμένα ντύνομαι με όλων των ειδών τα ρούχα, έχω μούσια και φοράω φορέματα ταυτόχρονα, δε θα είναι τροχοπέδη, δε θα είναι εμπόδιο στο επαγγελματικό πεδίο και γενικότερα οπουδήποτε. Ας πούμε εγώ τώρα κάνω ένα μεταπτυχιακό  με τίτλο «Εκπαίδευση και Ανθρωπινά Δικαιώματα» και ήδη οι καθηγητές μου με αποκαλούν ως το Jason-Αντιγόνη, το έχουν σεβαστεί.

— Εδώ στην Ελλάδα αυτό;

Ναι βεβαίως. Αυτά τα διδάσκονται στα πανεπιστήμια παγκοσμίως, στα πλαίσια των Gender Studies.

-Υπάρχουν αντίστοιχες περιπτώσεις στο εξωτερικό, που πήγαν στο δικαστήριο διεκδικώντας αυτό που διεκδικείς και εσύ;

Ναι και σε ευρωπαϊκές χώρες και στις ΗΠΑ και στον Καναδά. Ο λόγος που δεν έχουν ακουστεί είναι διότι το θέμα του αιτήματος τους δεν είναι αρκετά γνωστό, αλλά όταν γίνει θα αρχίσουν να έρχονται στη δημοσιότητα πολλές τέτοιες υποθέσεις.

Πολλά άτομα που τώρα προσδιορίζονται σαν άντρες ή γυναίκες, μπορεί κάποια στιγμή να νιώσουν ότι δεν εκφράζονται από το έμφυλο δίπολο και ενδέχεται να το απορρίψουν. Ξέρεις είναι κάτι που και εγώ δε γνώριζα από μικρό παιδί, ότι μπορώ να αυτοπροσδιοριστώ έτσι. Σου έχει φορεθεί η ταμπέλα ενός φύλου, κάτι που στην πραγματικότητα είναι παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Το να αποδίδεις φύλο και θρησκεία σε ένα νεογνό είναι παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ως εκ τούτου, όσο αυτό μεγαλώνει, θα αυτοπροσδιοριστεί ή όχι το ίδιο ως προς το φύλο ή τη θρησκεία του.

— Όταν αποφάσισες να πας στα δικαστήρια για τη διαγραφή του φύλου σου, ποιες ήταν οι αντιδράσεις του περίγυρου σου;

Θετικότατες και όλα τα άτομα γύρω μου με υποστήριξαν. Ίσως γιατί περιβάλλομαι από κόσμο με κατανόηση, σεβασμό, γνώση και μια ανοιχτή αντιμετώπιση σε κάτι καινούργιό, αλλά που σιγουρά έχει να κάνει με τον ανθρωπισμό και τα ανθρωπινά δικαιώματα.