Ο Ρόι Τάρπλεϊ γεννήθηκε το 1954 στην Νέα Υόρκη. Μεγαλώνοντας το σώμα του ήταν φτιαγμένο για το μπάσκετ. Και εκεί ο Ρόι έκανε την σωστή επιλογή και ακολούθησε την πορτοκαλί θεά. Αργότερα, οι επιλογές του δεν τον δικαίωσαν και τον οδήγησαν σε πρόωρο θάνατο, μόλις στα 50 του χρόνια, στις 9 Ιανουαρίου του 2015.
Επιλέχθηκε στο, καταραμένο όπως αποδείχθηκε, draft του 1986 από τους Dallas Mavericks στο νούμερο 7. Καταραμένο γιατί τέσσερις παίκτες από εκείνη την φουρνιά που επιλ'εχθηκαν για να αγωνιστούν στο NBA, «έφυγαν» πολύ νωρίς από την ζωή (ανάμεσα τους και ο Ντράζεν Πέτροβιτς). Η πρώτη χρονιά του στο Τέξας ήταν αρκετά καλή. Είχε 7.5 πόντους μέσο όρο, ενώ έδειξε από νωρίς το ταλέντου του στα ριμπάουντ, όπου είχε μέσο όρο 7.1 από την πρώτη του χρονιά. Οι καλές του εμφανίσεις επισφραγιστηκαν από την ένταξή του στην NBA All-Rookie Team.
Την επόμενη χρονιά, ο Roy ανέβασε κι άλλο τους αριθμούς του, έχοντας 13.5 πόντους και 11.8 ριμπάουντ. Ψηφίστηκε μάλιστα ως ο καλύτερος 6ος παίκτης της λίγκας. Η καλύτερη χρονιά στην καριέρα του στο NBA ήταν η τρίτη κατά σειρά, όπου και είχε 17.3 πόντους και 11.5 ριμπάουντ. Μια πολλά υποσχόμενη καριέρα ήταν μπροστά του. Αλλά μπήκαν στην μέση οι ουσίες.
Μόλις ξεκίνησε η σεζόν 1989-90, συνελήφθη μεθυσμένος. Τιμωρήθηκε από το NBA άμεσα. Όμως τον Μάρτιο του 1991, συνελήφθη δεύτερη φορά για τον ίδιο λόγο. Οι αριθμοί του δεν έπεφταν. Όμως δεν έπαιζε όσο πριν.
Λίγους μήνες αργότερα, συνελήφθη για Τρίτη φορά και του απαγορεύθηκε να ξαναπαίξει, λόγω των κανόνων της λίγκας για την χρήση ναρκωτικών. Ήταν τότε που «αναγκάστηκε» να περάσει τον Ατλαντικό και να υπογράψει στον Άρη. Ήταν η χρονιά που έφυγε ο Νίκος Γκάλης. Στο τέλος της χρονιάς κατέκτησε τον πρώτο Ευρωπαϊκό του Άρη, όντας ο πρώτος σκόρερ του στον τελικό με την Εφές Πίλσεν (50-48). Στο τέλος της σεζόν, ήταν πρώτος σε ριμπάουντ στην Α1, έχοντας κατά μέσο όρο 17,2!
Το 1994 μεταπήδησε στον Ολυμπιακό, που τότε ήθελε να κατακτήσει την Ευρωλίγκα. Η εξωγηπεδική του ζωή στην νυχτερινή Αθήνα έγινε ακόμα χειρότερη. Όμως μέσα στο γήπεδο έπαιξε καταλυτικό ρόλο ώστε ο Ολυμπιακός να φτάσει στον τελικό του φάιναλ-φορ του Τελ-Αβίβ. Όμως στον τελικό ήταν ένας από τους μοιραίους στην ήττα της ομάδας του.
Το 1994 επέστρεψε για λίγο στο NBA. Πρόλαβε να παίξει σε 55 παιχνίδια. Και λέμε πρόλαβε, γιατί τα φαντάσματα που τον κυνηγούσαν δεν άργησαν να επιστρέψουν. Τον Δεκέμβριο του 1995, πιάστηκε ξανά μεθυσμένος παραβιάζοντας τους όρους της ποινής του.
Ξαναγύρισε στην Ελλάδα και τον Ηρακλή, μετακόμισε στον Έσπερο Καλλιθέας, πήγε στην Ρωσία, στην Κίνα και επέστρεψε στις ΗΠΑ για να παίξει στην D-League και σε χαμηλότερες κατηγορίες. Σταμάτησε το μπάσκετ το 2006, σε ηλικία 42 ετών.
Ο άνθρωπος, που όπως έλεγαν στις ΗΠΑ, γεννήθηκε για να παίξει μπάσκετ (λόγω του κορμιού του), αδίκησε τον εαυτό του, καθώς δεν ξεπέρασε ποτέ τα προβλήματα του με το αλκοόλ και τα ναρκωτικά. «Έφυγε» νωρίς, δύο μόλις μήνες αφού έκλεισε τα 50 του χρόνια, από προβλήματα στο συκώτι. Σπάνιο αθλητικό ταλέντο, ο Mr. Rebound των Dallas και του Άρη, δεν επιβράβευσε όπως έπρεπε εαυτό του και την έμφυτη μαχητικότητα του. Που όμως φάνηκε μόνο μέσα στο γήπεδο και δυστυχώς όχι στην ζωή του.
