Μόλις μερικούς μήνες μετά την ανάπτυξή τους, τα έμβρυα αρχίζουν να ουρούν ελεύθερα στο αμνιακό υγρό που τους περιβάλλει στη μήτρα.

Στη συνέχεια, προμηνύοντας όλες τις ακαθαρσίες που κάνουν τα μωρά μόλις γεννηθούν, θα καταναλώσουν αυτά τα ούρα καθώς καταπίνουν το αμνιακό υγρό. Κάθε ένας από εμάς έχει περάσει αρκετούς μήνες πίνοντας τα δικά του ούρα.

Η ενδομήτρια αφόδευση είναι λιγότερο συχνή. Τα έμβρυα παίρνουν τα θρεπτικά συστατικά τους από τις τροφές που έχει διαλύσει το πεπτικό σύστημα των μητέρων τους και τα απόβλητα από αυτό το φαγητό μένουν στη μαμά και φροντίζει ο οργανισμός της να τα αποβάλλει.

Τα έμβρυα καταπίνουν κάποια πράγματα, όπως βλέννα, χολή, λεπτές εμβρυϊκές τρίχες που ονομάζονται lanugo, κύτταρα που καλύπτουν το εσωτερικό της μήτρας, τα οποία πρέπει να απορριφθούν, ωστόσο. Όλα αυτά τα υλικά διασπώνται από το πεπτικό σύστημα του εμβρύου και σχηματίζουν μια παχύρρευστη, κολλώδη μάζα περιττωμάτων που ονομάζεται μηκώνιο.

Σε αντίθεση με κάθε άλλες ακαθαρσίες που θα παράγετε στη ζωή σας, το μηκώνιο είναι σχεδόν άοσμο και ως επί το πλείστον στειρωμένο. Συνήθως παραμένει στα έντερα των εμβρύων μέχρι να γεννηθούν, αλλά μερικά παιδιά, περίπου το 13%, απλά δεν μπορούν να περιμένουν και το αφήνουν στη μήτρα.

Αυτό μπορεί να είναι πρόβλημα, καθώς τα κόπρανα πλέον επιπλέουν στο αμνιακό υγρό που το έμβρυο καταπίνει και παίρνει στους πνεύμονές του, και το «αμνιακό υγρό με μηκώνιο », όπως το αποκαλούν οι γιατροί, μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρή αναπνευστική δυσχέρεια.