Πρόσφατα, ο Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς έδωσε μια συνέντευξη στον Jimmy Kimmel. Και όπως ήταν προφανές, ένας Ζλάταν δεν κωλώνει ούτε μπροστά στα φώτα της Αμερικής. «Ένα Παγκόσμιο Κύπελλο χωρίς εμένα, δεν είναι Παγκόσμιο Κύπελλο», είπε ευθαρσώς. Μαζί με άλλες ατάκες για σεισμούς κλπ.
Έτσι κι αλλιώς, οι ΗΠΑ, είναι εδώ και λίγο καιρό το νέο του σπίτι. Οι Αμερικανοί τον χαίρονται και εμείς χάσαμε την ευκαιρία να δούμε για 1-2 χρόνια ακόμη, έναν από τους μεγαλύτερους παίκτες που έχει βγάλει το σύγχρονο ποδόσφαιρό. Και ας είμαστε ειλικρινείς: Είναι ο μόνος αλαζόνας παίκτης που συμπαθούμε. Και υπάρχουν πέντε λόγοι γι’ αυτό.
Πρώτον, αυτή η εξαιρετική αίσθηση αυτοπεποίθησης που έχει είναι έμφυτη. Δεν την απέκτησε όταν έγινε διάσημος ή όταν έβγαλε λεφτά. Την είχε πάντα. Και ίσως να ήταν ένας απο τους λόγους που τον έσπρωξε ώστε να γίνει μεγάλος. Όταν ακόμα έπαιζε στην Μάλμε, ήταν ακόμα 16 ετών, ο προπονητής της Άρσεναλ, Αρσέν Βενγκέρ, του ζήτησε να ταξιδέψει στο Λονδίνο. Μόλις έφτασε, ο νεαρός Ζλάταν θέλησε να ποζάρει με την φανέλα με το νούμερο «9». Ο Βενγκέρ επέμενε να περάσει πρώτα από δοκιμή. Ο 16χρονος τότε Ζλάταν του είπε ορθά κοφτά: «Ο Ζλάταν δεν δοκιμάζεται».
Δεύτερον, μιλάει για τον εαυτό του στο τρίτο πρόσωπο. Όπως ξέρουμε, μόνο ιδιοφυίες το κάνουν αυτό. Και κανένας δεν μπορεί να αρνηθεί πως ο Ζλάταν είναι έξυπνος. Για να είσαι καλός παίκτης θέλεις ταλέντο και δουλειά. Για να είσαι ένας από τους καλύτερους, τους «μεγάλους», χρειάζεται και μυαλό. Και ο Ζλάταν έχει μπόλικο από αυτό.
Τρίτον, κάνει τον Chuck Norris να φαίνεται ανέκδοτο μπροστά του. Όταν φέτος ανακοινώθηκε από τους LA Galaxy, το βίντεο της ανακοίνωσής του ήταν επικό. Εμφανίστηκε μαζί με ένα λιοντάρι και είπε το εξής: «Λος Άντζελές, καλώς ήρθες στον Ζλάταν». Τι άλλο να πούμε;
Τέταρτον, εκτός από μεγάλος ποδοσφαιριστής είναι και εξαιρετικός άνθρωπος. Όταν η εθνική ομάδα αναπήρων της Σουηδίας δεν βρήκε λεφτά για να ταξιδέψει το 2014 στην Βραζιλία, του ζήτησαν μια φανέλα για να την βγάλουν σε δημοπρασία. «Τι να την κάνετε την φανέλα. Πόσο κοστίζει το ταξίδι;». Όταν του είπαν ότι θέλει λίγα περισσότερα από 50.000 ευρώ, η επόμενη ερώτησή του ήταν «Ποιος είναι ο τραπεζικός σας λογαριασμός;». Δεν είναι η μοναδική περίπτωση. Δεν χάνει ποτέ ευκαιρία να βρεθεί στην γενέτειρά του, όπου έχει χτίσει ένα υπερσύγχρονο γήπεδο στην αλάνα που έπαιζε όταν ήταν μικρός.
Και πέμπτον, όσο παράλογο και αν είναι κάτι που λέει, ένα σημείο του εαυτού σου πάντα θα βρίσκει μια αλήθεια. Όταν είχε αποφασίσει να φύγει από την Παρι Σεν Ζερμέν, τον παρακάλεσαν να μείνει. «Για να μείνω, θα πρέπει να μου στήσετε ένα άγαλμα, δίπλα από τον πύργο του Άιφελ». Όσο παράλογο και ίσως εξοργιστικό για μερικούς είναι αυτό, πολλοί σκέφτηκαν από μέσα τους, «Να του το κάνουν, για να μείνει». Ο Ζλαταν μετά τα δύσκολα παιδικά του χρόνια στο γκέτο της Σουηδίας, με πατέρα αλκοολικό και με έλλειψη φαγητού, αποφάσισε σε μια μέρα ότι θα γίνει μεγάλος και πως τίποτα δεν θα τον σταματήσει. Και έγινε μεγάλος. Ή καλύτερα, έγινε Ζλάταν...