Ήθελε πάντα τη μεγάλη ζωή. Δεν μπορούσε να φανταστεί τον εαυτό του να εργάζεται και να αμείβεται με ένα μισθό. Αυτός ήταν και ο λόγος για τους καυγάδες με τον πατέρα του, που ήταν εργάτης, και προσπαθούσε να τον πείσει, να δουλέψει μαζί του.

Ο Daniel Rojo γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Βαρκελώνη.

Μόλις στα 14 τσακώνεται με τον πατέρα του, και την ίδια μέρα ληστεύει ένα σούπερ μάρκετ. Η πρώτη φορά που είχε λεφτά στα χέρια του. Και ήταν πολλά, για ένα παιδί που δεν μπορούσε να αγοράσει ούτε τα βασικά.

Εκεί ξεκίνησε η δράση του ως κακοποιός. Μικροκλοπές, δούλευε ανεξάρτητος, αλλά πολύ γρήγορα η σωματική του διάπλαση άλλαξε και μαζί και το μέγεθος των ποινικών αδικημάτων.

Πριν καν κλείσει τα 18, είχε εθιστεί στη κοκαίνη, μπλέχτηκε με τη τοπική μαφία, κυρίως αναλαμβάνοντας ξυλοδαρμούς και εισπράξεις χρηματικών ποσών. Το παρουσιαστικό του, τον κάνει γνωστό στο κόσμο των κακοποιών, σύντομα όλοι τον φοβούνται και εισπράττει ποσά απλά για να μην τους ενοχλεί.

Οι καταχρήσεις συνεχίζονται. Τα ναρκωτικά αυξάνονται, εθίζεται στον αγοραίο έρωτα, χωρίς προφυλάξεις. Ο ίδιος λέει πως ζούσε σαν ροκ σταρ. Ακριβά ρούχα, σπορ αυτοκίνητα, σπίτια με πισίνες. Όταν τα λεφτά από τη προστασία σε μαγαζιά δεν έφταναν πλέον, στρέφεται σε ληστείες τραπεζών. Τα πηγαίνει περίφημα. Γίνεται ο νούμερο 1 καταζητούμενος. Συλλαμβάνεται όμως στα 35. 

Σε όλη του τη παράνομη καριέρα, είχε βγάλει 65 εκατ. ευρώ, που όπως λέει ο ίδιος πάνω από τα μισά, κυλούσαν στο αίμα του. Η κόκα που είχε σνιφάρει ξεπερνούσε κάθε φαντασία.

Στο νοσοκομείο που οδηγήθηκε για τυπικό προληπτικό έλεγχο, διαπιστώνεται ότι πλέον ο εγκέφαλος του, υπολειτουργεί, από τις καταχρήσεις. Έπινε 20 γραμμάρια κοκαίνης την ημέρα.

Όμως δεν ήταν το μόνο του πρόβλημα. Ήταν φορέας του AIDS. Όταν αποφυλακίστηκε αποφάσισε να αλλάξει ζωή. Άλλωστε δεν είχε και πολλά περιθώρια. Κάνει οικογένεια, εργάζεται ως bodyguard, και προσλαμβάνεται από πλούσιους επιχειρηματίες, που ξέρουν ότι κανείς δεν θα τα βάλει με τον "Γίγαντα", έτσι ήταν το παρατσούκλι του.

Και το 2006 μπαίνει στη ζωή του η Μπαρτσελόνα. Τον προσλαμβάνει η ομάδα ποδοσφαίρου για να σώζει τα "κακά παιδιά" της ομάδας, όταν αυτά παρεκτρέπονταν. «Η Μπαρτσελόνα με προσέλαβε για να μαζεύω τους μεθυσμένους αστέρες της από τα διάφορα clubs έτσι ώστε να μην γίνονται αντιληπτοί από τα media. Μια φορά βρήκα έναν παίκτη να δέχεται στοματικό σeξ ταυτόχρονα από 2 αδερφές στην αίθουσα VIP ενός νυχτερινού κέντρου. Μου είπε ότι τον έχουν φωτογραφήσει και ότι έπρεπε να βρω και τις φωτογραφίες από τα κινητά τηλέφωνα εκείνων που τις τράβηξαν και να βεβαιωθώ πως θα διαγραφούν», θυμάται.

Όμως η Μπαρτσελόνα έχει καταλάβει ότι διαθέτει έναν παίκτη χρυσάφι. Δεν είναι άλλος από τον Λιονέλ Μέσι. Γίνεται η σκιά του. Τον περιγράφει σαν ένα πολύ ήρεμο παιδί. Το μόνο που τον ένοιαζε είναι το ποδόσφαιρι και οι προπονήσεις. 

Σήμερα, στα 55 του χρόνια, όλα έχουν αλλάξει ξανά. Δεν εργάζεται πια στην Μπαρτσελόνα, μα έχει στο ενεργητικό του αρκετές ταινίες (Loquillo leyenda urbana, La huída, Secuestro, Anacleto: Agente secreto) και πολλά βιβλία. Η ζωή του μοιάζει με σενάριο ταινίας και πολύ σύντομα θα την δούμε να βγαίνει και στους κινηματογράφους.