Οι σκλάβες της τομάτας
Στόματα κλειστά και συγκάλυψη από την τοπική κοινωνία
Γράφει ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
4/6/2018 | 12:47
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ανέδειξε ένα θέμα που όλοι στην Ιταλία γνώριζαν, αλλά κανείς δεν τολμούσε να μιλήσει δημόσια για αυτό. Στη περιοχή Ragusa της Σικελίας, οι αγρότες βασίζονται οικονομικά στη παραγωγή τομάτας. Τα ποσά που κερδίζουν κάθε χρόνο ανέρχονται σε πολλά εκατομμύρια ευρώ, αλλά η περιοχή κρύβει ένα ένοχο μυστικό πολλών ετών.
Στα χωράφια της τομάτας, εργάζονται Ρουμάνες εργάτριες σε καθεστώς δουλείας, με τη τοπική κοινωνία να γνωρίζει και να μην αντιδρά. Έχει υπάρχει αστυνομική παρέμβαση και εισαγγελική έρευνα, αλλά δεν βρέθηκε κανείς να καταθέσει, και για λίγες ημέρες οι εργάτριες εξαφανίστηκαν, ως δια μαγείας.
«Όλα ξεκινούν στη Ρουμανία, στη Botoşani, μια από τις πιο παραμελημένες περιοχές της χώρας, από όπου οι γυναίκες άρχισαν να μεταναστεύουν το 2007. Η έξοδος ήταν σταθερή. Αφήνουν τη χώρα τους για να μαζέψουν ντομάτες στην Ιταλία και ειδικότερα στη Ragusa, ελπίζοντας για ένα καλύτερο μέλλον χωρίς να γνωρίζουν τι θα αντιμετωπίσουν. Το πιο λυπηρό είναι ότι ακόμη και όταν καταφέρνουν να ξεφύγουν από τη σκλαβιά, πάντοτε καταλήγουν να επιστρέφουν, για να ξεχρεώσουν τους ανθρώπους από τους οποίους δανείστηκαν λεφτά», αναφέρει η Silvia Dumitrache, πρόεδρος της Ένωσης Ρουμάνων γυναικών στην Ιταλία (ADRI) στο Voxeurop.
Το 2007 η Ρουμανία έγινε μέλος στην Ευρωπαϊκή Ένωση, και οι Ρουμάνοι εγκατέλειψαν την χώρα τους, μαζικά, για ένα καλύτερο αύριο. Με τα χωράφια της Ιταλίας να μοιάζουν ο ιδανικός χώρος για να εργαστεί το ανειδίκευτο εργατικό δυναμικό, από τη Ρουμανία, οι γυναίκες που έφτασαν στη Σικελία έζησαν έναν εφιάλτη. Ξεκίνησαν να εργάζονται χωρίς πληρωμή, αφού χρωστούσαν στους μεσάζοντες που έκλεισαν την δουλειά, και πιέζονταν να προσφέρουν και ερωτικές υπηρεσίες στους ιδιοκτήτες των χωραφιών.
«Το εργατικό δυναμικό που έφτασε από τη Ρουμανία ήταν πιο εξυπηρετικό και πιο διατεθειμένο να κάνει συμβιβασμούς», εξηγεί η Dumitrache. Το σκληρότερο μέτρο πίεσης που δέχονταν ήταν η παραμονή ή όχι των παιδιών τους κοντά τους.
Τη πρόσληψη και τη μετακίνηση των εργατριών, ελέγχει η τοπική μαφία, και μόλις πρόσφατα μετά από κάποιες αυτοκτονίες, η Ρουμανική κυβέρνηση έθεσε το θέμα στη Κομισιόν. Έχουν γίνει κάποιες συλλήψεις, αλλά όσοι γνωρίζουν μιλούν για εξιλαστήρια θύματα, ενώ οι πραγματικοί υπεύθυνοι βρίσκονται ελεύθεροι και συνεχίζουν την δράση τους.