Σίγουρα δεν είναι ο πρώτος Βραζιλιάνος που κατάφερε να ξεφύγει από την φτώχεια μέσα από το ποδόσφαιρο. Αλλά πρόκειται για ένα νέο παιδί που φαίνεται να μην έχει αλλάξει μετά τα εκαττόμυρια ευρώ που βρέθηκαν στο τραπεζικό του λογαριασμό. 

Ο λόγος για τον Gabriel Jesus, κεντρικό επιθετικό της εθνικής Βραζιλίας και της Manchester City FC. Σήμερα στα 20 έτη του, είναι το πιο ανερχόμενο όνομα στα γήπεδα της Ευρώπης, και ένας από τους πρωταγωνιστές του φετινού Μουντιάλ.

Όμως η ζωή δεν ήταν πάντα τόσο καλή μαζί του. Γεννημένος στις φτωχές γειτονιές του São Paulo, μεγάλωσε με ελλείψεις ακόμα σε βασικά αγαθά, αφού ο πατέρας της οικογένειας τους εγκατέλειψε, αφήνοντας όλα τα βάρη στη μητέρα Vera Lucia. Η Vera δούλευε 14 ώρες καθαρίστρια, και τα λεφτά που έβγαζε επαρκούσαν μόνο για το νοίκι για ένα μικρό διαμέρισμα 25 τ.μ. και τη στοιχειώδη διατροφή των παιδιών.

Άλλωστε το πρώτο παρατσούκλι του Jecus ήταν "ο αδύνατος". Ομηρικοί οι καυγάδες μεταξύ μητέρας και του Jecus, γιατί όταν βρέθηκαν λεφτά να αγοράσει παπούτσια, αυτός μέσα σε ένα μήνα τα είχε χαλάσει, επειδή όλη μέρα κλωστούσε μια μπάλα. Ο μικρός ήξερε από πάντα τι ήθελε να γίνει. Από τότε που σκαρφάλωσε στα παράθυρα γειτονικών σπιτιών που είχαν τηλεόραση για να δει τα ινδάλματά του.

Ξεκίνησε να παίζει σε πολύ μικρές ομάδες, που του πρόσφεραν μόνο τα παπούτσια για να παίζει. Όμως δεν τον πτόησαν οι δυσκολίες, ούτε ότι μέχρι και τα 14 του δεν είχε παπούτσια να φορέσει. Το 2013 παίρνει μεταγραφή για την Παλμέιρας. Την πρώτη χρονιά πετυχαίνει 28 γκολ. Ξεχωρίζει, αλλά αυτό δεν αποτυπώνεται και στην αμοιβή του. Παίρνει μόλις 4.000 ευρώ το χρόνο.

Βέβαια ο ίδιος δεν σκεφτόταν τα χρήματα. Ήθελε να παίξει στο Μουντιάλ. Και σε ηλικία 17 ετών, ήταν ο παραγωγικότερος παίκτης εντός και εκτός Βραζιλίας. Αλλά η κλήση στην Εθνική δεν έρχεται ποτέ. Αυτό το γεγονός τον ρίχνει στο κρεβάτι για 3 μήνες. Κλαίει, τα βάζει με τον εαυτό του. Πιστεύει πως δεν προσπάθησε πολύ. Ξεχνάει πως ήταν μόλις 17 ετών.

Οι εμφανίσεις του στην Παλμέιρας κάνουν τους ευρωπαίους μάνατζερ να τον προσέξουν. Και κάπου εκεί, οι θυσίες, οι δικές του αλλά και της οικογένειας του πιάνουν τόπο. Η Manchester City FC του προσφέρει 33 εκατ. ευρώ για να έρθει στην Αγγλία. Βαθιά θρησκόληπτος συνδέει την προσφορά με τα χρόνια του Ιησού. Υπογράφει. 

Σήμερα είναι στόχος όλων των μεγάλων όμαδων. Αλλά ο ίδιος δηλώνει πως δεν τον νοιάζουν οι ομάδες. Τον νοιάζει να είναι κάθε μέρα καλύτερος από την χθεσινή. Στη γενέτειρά του, ένα τεράστιο γκραφίτι, κοσμεί την γειτονιά του. Ο Jecus να κρατάει ένα τηλέφωνο. Ναι ο Jecus, δεν ξελογιάστηκε από τη λάμψη της ζωής στη Μεγάλη Βρετανία. Τηλεφωνεί καθημερινά στη μητέρα του και τους παιδικούς του φίλους.

Και κάτι για να κλείσω το αφιέρωμα σε αυτό τον σπουδαίο νέο, ο Jecus έκανε ένα τατουάζ που το υμνούσε την μητέρα του. Η μητέρα του ακόμα και αν έγινε για να την ευχαριστήσει, του είπε με αυστηρό ύφος, "αυτό να μην ξαναγίνει". Και αυτός έγνεψε καταφατικά. Δεν ξέρω για εσάς, αλλά αυτή σχέση τους, διασφαλίζει μια λαμπρή πορεία, και σε εμάς μεγάλες ποδοσφαιρικές συγκινήσεις.