Πρόκειται για μια από τις πιο γνήσιες και αναγνωρίσιμες λαϊκές φωνές της ελληνικής μουσικής. Αγαπήθηκε πολύ από ελληνικό κοινό και την δεκαετία του ’80, το όνομά της ήταν ανάμεσα στα κορυφαία της αθηναϊκής νύχτας.
Γεννήθηκε στις 22 Νοεμβρίου του 1934 στην Σητεία της Κρήτης. Ο πατέρας πέθανε στον Εμφύλιο και αναγκάστηκε να παντρευτεί πολύ μικρή. Μόλις 14 χρονών. Απέκτησε δυο παιδιά αλλά λίγο αργότερα πήρες διαζύγιο. Έπιασε δουλειά ως εργάτρια. Δούλεψε στα Λιπάσματα, στο εργοστάσιο του Παπαστράτου και στην χωματερή.
Αγαπούσε πολύ το τραγούδι. Και για αυτό αποφάσισε να εμφανιστεί για πρώτη φορά στο Πέραμα. Εκεί την άκουσε ο Στέλιος Χρήσιμης και της ζήτησε να πει τα δικά της τραγούδια. Από ει η μπορεί άτης ήταν ανοδική.
Πήγε στις Τζιτζιφιές και στο Φαληρικό, όπου έκανε δεύτερες φωνές στον Τσιτσάνη και στον Παπαϊωάννου. Συνεργάστηκε μαζί τους 8 χρόνια μέχρι που έγινε πρώτο όνομα στο ξακουστό μαγαζί της Λεωφόρου Υγρού, “Τριάνα του Χειλά”, με το τραγούδι “Ιστορία μου, Αμαρτία μου”.
Παντρεύτηκε δεύτερη φορά τον παλαιστή Στέφανο Σιδηρόπουλο, με τον οποίο απέκτησε ακόμα τρία παιδιά. Άνοιξαν μαζί το κέντρο “Κουιν Αν” στην Εθνική Οδό. Από εκεί πέρασαν τεράστιες προσωπικότητες, όλες για να θαυμάσουν την Ρίτα. Ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, Σπύρος Άγκνιου, ο Αριστοτέλης Ωνάσης, η Μελίνα Μερκούρη, ο Αντώνη Κουν κ.α. όλοι πήγαιναν να ακούσουν σουξέ όπως το “Αν κάνω άτακτη ζωή”.
Πιστός θαμώνας του μαγαζιού και ο Αντρέας Παπανδρέου, που κάθε φορά της ζητούσε να του τραγουδήσει το “Αυτός ο άνθρωπος, αυτός”.
Η ιστορία του κέντρου και ο γάμος της με τον Σιδηροπωλείο, κράτησαν και τα δυο πέντε χρόνια. Πήγε στην “Νεράιδα” μαζί με την Άννα Βίσση. Εκεί γνωρίστηκε με τον Νίκο Καρβέλα, ο οποίος της πρότεινε να της γράψει τραγούδια. Ο δίσκος έγινε, αλλά η Ρίτα δεν περίμενε ποτέ να γίνει επιτυχία το τραγούδι “Η Γάτα”. Ακολούθησαν τα τραγούδια “Αυτός ο έρωτας, αυτό το αγόρι”, αλλά και το “Εγώ δεν πάω Μέγαρο”.
Η Ρίτα Σακελλαρίου πέθανε στις 6 Αυγούστου του 1999, σε ηλικία 65 ετών, χτυπημένη από τον καρκίνο. Μέχρι σήμερα, οι νέες γενιές τραγουδούν τα σουξέ της και θεωρείται ακόμα μια από τις καλύτερες γυναικείες λαϊκές φωνές όλων των εποχών.