Ο περίεργος παραδοσιακός τρόπος ψαρέματος με... άλογα
Όλο και λιγοστεύουν οι άνθρωποι που την διατηρούν
Γράφει ο ΠΕΤΡΟΣ ΚΑΛΟΓΕΡΑΣ Δημοσίευση 7/10/2018 | 00:15
Κοντά στα σύνορα Βελγίου και Γαλλίας, βρίσκεται η βελγική πόλη Oostduinkerke. Ο πληθυσμός της πόλης δεν φτάνει ούτε καν τους 10.000. Είναι πασίγνωστη σε όλον τον κόσμο για τους ψαράδες της. Που θεωρούνται οι τελευταίοι, που ψαρεύουν γαρίδες με έναν ιδιαίτερο τρόπο. Πάνω σε άλογα.
Στον βυθό της θάλασσας, στα ρηχά, υπάρχουν οι γκρι γαρίδες, που οι Βέλγοι λατρεύουν. Σερβίρονται συνήθως κρύες μέσα σε ντομάτες. Κάτι σαν τας δικά μας γεμιστά. Ωστόσο, για να φτάσουν στο τραπέζι μας οι ψαράδες της πόλης, πάνω σε μια τοπική ράτσα αλόγων με τρίχωμα στα πόδια, πρέπει να κοπιάσουν σημαντικά. Πριν μισή χιλιετία, ήταν ο μοναδικός τρόπος που ψάρευαν γαρίδες σε όλα τα παράλια της Βόρειας Θάλασσας. Σήμερα, αυτή η περιοχή του Βελγίου είναι η τελευταία που απέμεινε.
@atlasobscura.com
Οι αναβάτες φορούν γαλότσες και κίτρινα αδιάβροχα. Έχουν δυο καλαθάκια δεμένα στα δυο πλευρά του αλόγου καθώς και άλλο εξοπλισμό, με το βαρύ δίχτυ που σέρνουν, να κάνει την υπόλοιπη δουλειά. Η διαδικασία είναι εξαιρετικά δύσκολη για τους ιππείς, αλλά ακόμα περισσότερο για τα ίδια τα άλογα. Το άλογο πηγαίνει προς την θάλασσα, μέχρι εκείνη να το καλύπτει μέχρι το στήθος. Μια αλυσίδα που σέρνεται στην άμμο προκαλεί δονήσεις, αναγκάζοντας τις γαρίδες να μπουν μέσα στο δίχτυ.
Οι ψαράδες αρκετές φορές βγαίνουν στην στεριά για να ξεχωρίσουν τα ψάρια ή τα καβούρια από τις γαρίδες. Όταν τελειώσουν, μαζεύοντας για παράδειγμα 10 κιλά γαρίδες, επιστρέφουν σπίτι όπου πλένουν τις γαρίδες διεξοδικά.
@mijnjongens.wordpress.com
Η αυξημένη ζήτηση γαρίδας, οδήγησε στο ψάρεμα με αλιευτικά στα ανοιχτά, με αποτέλεσμα οι ακτές να αδειάσουν σιγά - σιγά. Οι κάτοικοι όμως της Oostduinkerke είναι αποφασισμένοι να διατηρήσουν την παράδοση, ως οι τελευταίοι ψαράδες πάνω σε άλογα. Το καλοκαίρι, οι τουρίστες συρρέουν στην περιοχή για να παρακολουθήσουν την διαδικασία.
Η UNESCO έχει κατατάξει τον συγκεκριμένο τρόπο ψαρέματος στην άυλη πολιτιστική κληρονομιά της ανθρωπότητας, που μαζί με την προσοχή από τα μίντια, έχουν δώσει έσοδα στον δήμο, ο οποίος με την σειρά του συνεχίζει να χρηματοδοτεί την παράδοση. Αν και οι άνθρωποι που συνεχίζουν να ψαρεύουν με άλογα είναι λίγοι, ευελπιστούν πως ο παραδοσιακός αυτός τρόπος δεν θα χαθεί ποτέ.