Το MIRfestival είναι γνωστό για την ιδιότητά του να φέρνει στην επιφάνεια τις καλλιτεχνικές δυνάμεις που ρέουν υπόγεια στην πόλη. Αυτό θα συμβεί και στην πρεμιέρα του.

Μέσα σ’ έναν παλιό κινηματογράφο της Αθήνας, στο Πάλας Παγκρατίου, σ’ έναν χώρο συνδεδεμένο με το φαντασιακό πεδίο της πόλης από το 1925 –ιδανικό χώρο νοσταλγίας του μέλλοντος– το MIR προσκαλεί δύο Έλληνες καλλιτέχνες, τη Φωτεινή Σταματελοπούλου και τον Κώστα Τσιούκα, να εγκαινιάσουν το φεστιβάλ στις 22 Νοεμβρίου, σε ένα μοναδικό καλλιτεχνικό γεγονός. Το οποίο βέβαια θα το ακολουθήσει το παραδοσιακό πάρτι με το κρασί της πρεμιέρας του MIR.

Φωτεινή Σταματελοπούλου / Fotini Stamatelopoulou (GR)
Οδηγός για να είσαι τα πάντα / A guidebook on being anything

22 Νοεμβρίου 2018, 20:30 | 60’
Κινηματογράφος Πάλας Παγκρατίου

Το πρόγραμμα ανοίγει μια εκπρόσωπος της πολύ νέας γενιάς, η Φωτεινή Σταματελοπούλου, με ένα site-specific έργο επιστημονικής φαντασίας – και όχι μόνο. Κίνηση, κινούμενη εικόνα (των Tάσου Χατζή και Ευγένιου Χασιώτη) και ήχος συνθέτουν ένα ταξίδι στο μέλλον με τα μάτια μιας ομάδας εικοσάρηδων του σήμερα. Τι αναζητούν; Μια ιδανική συνθήκη επιβίωσης και συσχέτισης. Θα την βρουν άραγε;

Ο Οδηγός για να είσαι τα πάντα είναι μια περιπέτεια πιθανοτήτων, προσδοκιών και φόβων για το μέλλον. Τρεις παρατηρητές (και άλλοι τόσοι), σε ένα διαγαλαξιακό ταξίδι, παρατηρούν τρεις διαφορετικές (ή μήπως περισσότερες;) συνθήκες ύπαρξης και εκδοχές προσαρμογής. Ο οδηγός αυτός αντλεί στοιχεία από την περιέργεια, τον ενθουσιασμό και τον φόβο για το καινούργιο όπως τα βρίσκουμε στα σενάρια επιστημονικής φαντασίας της δεκαετίας του 1960 και του 1970.

Η Φωτεινή Σταματελοπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1992. Είναι εξελισσόμενη χορεύτρια, χορογράφος και ψυχολόγος. Σπούδασε χορό και ψυχολογία, σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο στην Αθήνα. Ασχολείται ερευνητικά με την performance psychology και την ενδυνάμωση χορευτών. Η ενασχόλησή της με τη χορογραφία ξεκίνησε το 2014 στο σεμινάριο site-specific performance του Stephan Koplowitz (Calarts). Έκτοτε καταπιάνεται ενεργά με τον αυτοσχεδιασμό και τη σύνθεση. Έχει παρουσιάσει έργα της σε φεστιβάλ στον κινηματογράφο Τριανόν, στη Σχολή Καλών Τεχνών και στο θέατρο Βράχων.

Ο Ευγένιος Χασιώτης (Dqua) είναι εικαστικός και dj. Σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών της Φλώρινας και ασχολείται με την παραγωγή μουσικής, το σενάριο και τη σκηνοθεσία. Ο Τάσος Χατζής γεννήθηκε στην Αθήνα το 1993, σπούδασε σκηνοθεσία κινηματογράφου στη Γλασκώβη και ασχολείται με τη σκηνοθεσία, το σενάριο και τη φωτογραφία.

Παγκόσμια πρεμιέρα: 22 Νοεμβρίου 2018, MIRfestival

Απρόσμενο, ευρηματικό, μαγικό, το MIRfestival προσγειώνεται για έκτη φορά στην Αθήνα με ένα συναρπαστικό πρόγραμμα με δεκατέσσερα έργα. Φέρνει μαζί του μοναδικά καλλιτεχνικά πρότζεκτ από τον χώρο όπου η περιπέτεια ανάμεσα στη σκηνή, στην εικόνα, στον ήχο, στους ερμηνευτές, στους «θεατές», στις ιδέες, στην πόλη και στους πολίτες ανοίγει καινούργιους ορίζοντες και γεννά το νέο στις παραστατικές τέχνες.

Κι ακόμα φέρνει στο φως μυστικές δραματουργίες, κρυμμένες δυνάμεις, γοητευτικές και αόρατες ιστορίες των πολιτών της Αθήνας αλλά και του κόσμου, και αναδεικνύει την ανάγκη μας για μια επανατοποθέτηση σε σχέση με τη Φύση και την Τέχνη, καθώς το βλέμμα των καλλιτεχνών πέφτει πάνω στην πραγματικότητα και τη μεταμορφώνει.

Το 6ο MIRfestival προσκαλεί το κοινό της Αθήνας σε ασυνήθιστους αλλά και σε ιστορικούς χώρους, να ανακαλύψει την πιο σύγχρονη πλευρά του ζωντανού θεάματος, να συναντήσει καλλιτέχνες με όραμα και με προτάσεις, να δει, να ακούσει, να σκεφτεί και κυρίως να συμμετάσχει στη γιορτή.

Όπως και στις προηγούμενες διοργανώσεις του, έτσι και στη φετινή, το MIRfestival προσκαλεί Έλληνες και ξένους καλλιτέχνες με όραμα και άποψη, να δουν και να φωτίσουν τη ζωή μας με τον δικό τους τρόπο, αποδεικνύοντας ότι η σύγχρονη τέχνη δεν είναι κάτι απόμακρο που δεν μας αφορά, αλλά, αντίθετα, κάτι που μας αφορά βαθιά, μια γενεσιουργός δύναμη που πρέπει να την εμπιστευτούμε. Τα έργα του προγράμματος, το οποίο έχει επιμεληθεί η Χριστιάνα Γαλανοπούλου, αναδεικνύουν τις πιο σύγχρονες τάσεις στις παραστατικές τέχνες, ανοίγοντας λίγο τη χαραμάδα από την οποία το MIRfestival κρυφοκοιτάζει, όπως πάντα, το μέλλον τους και φέρνοντας τη σύγχρονη δημιουργία πιο κοντά στο ευρύ κοινό.

Το MIR 2018 είναι ένα φεστιβάλ λίγο πιο πολυσυλλεκτικό από τα προηγούμενα, γιατί, εκτός από τους καλλιτέχνες που το κοινό θα ανακαλύψει για πρώτη φορά, επανέρχονται σε αυτό και καλλιτέχνες που το έχουν ήδη επισκεφθεί όμως ήθελαν να επανέλθουν για να κάνουν ένα έργο ειδικά το για MIR και για
τον εορτασμό των 10 χρόνων του. Μια μεγάλη γιορτή, λοιπόν, θα είναι το MIRfestival 2018· μια γιορτή αναδυόμενων καλλιτεχνικών πρακτικών και γλωσσών· ένα φεστιβάλ πρωτόγνωρων, ανατρεπτικών και συγκινητικών εμπειριών.

Τα δεκατέσσερα έργα του προγράμματος ανοίγουν έναν χώρο για να κατοικήσει η ευθραυστότητα, η ποιητική, η ευαλωτότητα, ως θέση επαναστατική μέσα σε μια όλο και πιο σκληρή πραγματικότητα. Ο πολιτικός λόγος αναμασά μια ρητορική της δύναμης. Και παρότι ο κόσμος και το ανθρώπινο γένος κινδυνεύει απ’ αυτή τη ρητορική και απ’ αυτόν τον τρόπο σκέψης, ο αντίλογος είναι μια ηχώ της ίδιας ρητορικής. Αν όντως οδεύουμε προς μια μοιραία σύρραξη, μόνο η παραδοχή της ευαλωτότητάς μας θα ήταν κάποιο ανάχωμα. Αυτός είναι ο χώρος όπου η τέχνη ανοίγει μια χαραμάδα για να εισβάλει το συναίσθημα: η μόνιμη υπενθύμιση ότι είμαστε άνθρωποι, η μοναδική βεβαιότητα στον ωκεανό μιας απύθμενης αβεβαιότητας.

Εκεί, στο σημείο μηδέν ανοχής της βίας, της υπεροχής της ισχύος και του δικαίου της ζούγκλας, εκεί ακριβώς ανοίγεται ο χώρος όπου μπορούμε να κατανοήσουμε το λάθος και, αν το αποφασίσουμε, να το αντιστρέψουμε. Αυτός ο χώρος της ευθραυστότητας είναι το πρόγραμμα του φετινού MIRfestival: ο χώρος της αντίστασης, της διεκδίκησης μιας πραγματικότητας που να μας ταιριάζει· ένας χώρος ανθρωπιάς, αναστοχασμού, ενατένισης και χαράς, ένας χώρος μοιρασμένων εμπειριών και κατάθεσης οραμάτων για το μέλλον της τέχνης, για το μέλλον του κόσμου.

Είναι η στιγμή της μεταμόρφωσης ή της μύησης, η στιγμή που συναντιέσαι με το «απερίγραπτο» της τέχνης. Είναι η στιγμή μιας ενηλικίωσης που την έχεις για καιρό αρνηθεί, είναι η στιγμή που συνειδητοποιείς τη δύναμη ενός βλέμματος· είναι η στιγμή που αντιλαμβάνεσαι ότι κατασκευάζεις ένα μέλλον για να μπορέσεις να κατανοήσεις ένα παρόν που σου διαφεύγει· είναι η στιγμή που νιώθεις να μεγαλώνει μέσα σου ένα δάσος. Είναι η μαγεία ενός ταξιδιού σε μιαν Αθήνα που ταυτόχρονα υπάρχει και δεν υπάρχει· είναι η μαγεία του να είσαι τουρίστας στα όνειρά σου ταξιδεύοντας μέσα σ’ ένα λεωφορείο σε μια εμπειρία πρωτόγνωρη που κάτι μέσα σου αλλάζει.

To MIRfestival είναι και αυτή τη φορά διαφορετικό. Παλλόμενο όπως πάντα· από και για τους πολίτες αυτής της πόλης και του κόσμου· ενσωματώνοντας την αθηναϊκή πραγματικότητα· φωτίζοντάς την για μια στιγμή.

Το πρόγραμμα του MIRfestival 2018 με μια ματιά

Το MIRfestival είναι γνωστό για την ιδιότητά του να φέρνει στην επιφάνεια τις καλλιτεχνικές δυνάμεις που ρέουν υπόγεια στην πόλη. Αυτό θα συμβεί και στην πρεμιέρα του. Μέσα σ’ έναν παλιό κινηματογράφο της Αθήνας, στο Πάλας Παγκρατίου, σ’ έναν χώρο συνδεδεμένο με το φαντασιακό πεδίο της πόλης από το 1925 –ιδανικό χώρο νοσταλγίας του μέλλοντος– το MIR προσκαλεί δύο Έλληνες καλλιτέχνες να εγκαινιάσουν το φεστιβάλ στις 22 Νοεμβρίου, σε ένα μοναδικό καλλιτεχνικό γεγονός.

Το πρόγραμμα ανοίγει μια εκπρόσωπος της πολύ νέας γενιάς, η Φωτεινή Σταματελοπούλου, με ένα site-specific έργο επιστημονικής φαντασίας – και όχι μόνο: Ο Οδηγός για να είσαι τα πάντα είναι μια περιπέτεια πιθανοτήτων, προσδοκιών και ερωτηματικών όπου ο φόβος για το μέλλον συναντά τον ενθουσιασμό για το καινούργιο που έρχεται. Η Φωτεινή Σταματελοπούλου είναι –με τα δικά της λόγια– «εξελισσόμενη χορεύτρια, χορογράφος και ψυχολόγος».

Στον ίδιο χώρο και την ίδια μέρα, λίγο πιο αργά, ο Κώστας Τσιούκας μάς προσφέρει ένα γκαλά άνευ προηγουμένου: ΧΟΡΟΙ ΜΑΣ ΧΩΡΕΙ ΜΑΣ. Από τους πιο ιδιαίτερους χορογράφους της ελληνικής σκηνής, ο Κώστας Τσιούκας προσκαλεί στη σκηνή μια τεράστια ομάδα από μουσικούς, χορευτές, ηθοποιούς, βοηθούς σκηνοθέτη, ταλαντούχα παιδιά και κυρίες της διπλανής πόρτας για να γιορτάσουν την επιστροφή στην πιο καθαρή μορφή χορού: στον χορό που εκφράζει αυτό που συμβαίνει τώρα.

Επί σκηνής οι The Callas, Coti K, Abyss-X, Larry Gus, αλλά και μια ατέλειωτη σειρά ονομάτων του ελληνικού θεάτρου και χορού, εικαστικοί, μουσικοί, κινηματογραφιστές – με δυο λόγια όλη η Αθήνα.

Μοναδικός στο είδος του, ο Ελβετός Massimo Furlan, με εμφανίσεις και διακρίσεις στις πιο μεγάλες ευρωπαϊκές σκηνές, φτιάχνει κόσμους από παράξενες εικόνες που ακόμα και στις πιο μελαγχολικές τους εκδοχές εμποτίζονται με το ιδιόμορφο και ανατρεπτικό χιούμορ του. Το MIR παρουσιάζει την αθηναϊκή εκδοχή του έργου του Travelling, ενός έργου-περιπέτειας και εμπειρίας. Το Travelling είναι ένα μαγικό και μυστικό ταξίδι που εκτυλίσσεται μέσα κι έξω από ένα λεωφορείο. Οι θεατές, σαν επισκέπτες σε ένα είδωλο της πόλης που γνωρίζουν, ανακαλύπτουν μια άγνωστη εικόνα της καθώς ταξιδεύουν μέσα στο λεωφορείο σε μέρη που συνήθως δεν επισκεπτόμαστε, ενώ έξω από τα παράθυρα εκτυλίσσονται μικρές σκηνές μεγάλης συναισθηματικής φόρτισης. Μια αξέχαστη νυχτερινή περιπέτεια, ένα ταξίδι σε έναν κόσμο ονειρικό, μια εμπειρία μοναδική.

Από τη Βαρκελώνη που είναι η βάση της, η ισπανική ομάδα με το περίεργο όνομα El Conde de Torrefiel κατακτά τη μία μετά την άλλη τις ευρωπαϊκές σκηνές τα τελευταία χρόνια. Με τη χαρακτηριστική κι ολόδική τους θεατρική γλώσσα λένε πάντα την τελευταία λέξη στη διαμόρφωση του σύγχρονου θεάτρου αποκαλύπτοντας το μέλλον του. Στην Ελλάδα τούς γνωρίσαμε στο MIRfestival 2016 με το GUERRILLA, μια παράσταση σαρωτική και αποκαλυπτική για τον πόλεμο που συμβαίνει ερήμην μας μέσα μας και γύρω μας. Με αφορμή το MIR και την παραμονή τους στην Αθήνα ξεκίνησαν το μεγάλο τους πρότζεκτ MC, «παράγωγα» του οποίου παρουσίασαν με διαφορετικές μορφές σε πολλές πόλεις, και ένα από αυτά ήταν και το LA PLAZA που είδαμε το καλοκαίρι στην Αθήνα.

Επειδή το MC ξεκίνησε στην Αθήνα τον Ιανουάριο του 2017 με αφορμή το MIR, η ομάδα επανέρχεται δυο χρόνια σχεδόν μετά για να κλείσει τον κύκλο με ένα έργο που θα γίνει ειδικά για το MIR, με τον τίτλο Unir Todo. Σε αυτό, τρία κορίτσια γεννημένα τον 21ο αιώνα βουτούν σε μια δίνη από εικόνες επινοώντας μια πραγματικότητα που θα έρθει αναπόδραστα. Στα έργα των El Conde de Torrefiel ο χρόνος παραμένει αινιγματικός καθώς η δράση εκτυλίσσεται ταυτόχρονα στο παρελθόν και το μέλλον, όμως αυτός είναι ο τρόπος τους να προσεγγίζουν ένα παρόν που μας διαφεύγει, ακατανόητο και ζωτικό συνάμα.

Από τη Βαρκελώνη έρχεται και η κολεκτίβα Nyamnyam με το πρότζεκτ της Comida, 8000 χρόνια μετά. Οι Nyamnyam προτείνουν μια διαδραστική περφόρμανς μέσα σε μια εγκατάσταση περιδιαβαίνοντας την ιστορία, τη φιλοσοφία και την ανθρωπολογία του φαγητού (comida) και διερευνώντας τις απαρχές της γεωργίας ως καθοριστικής αφετηρίας για τον σύγχρονο πολιτισμό. Μαθαίνοντας από το τοπικό, χρησιμοποιούν την τέχνη ως όχημα για να πυροδοτήσουν το παγκόσμιο ενεργοποιώντας ή αποκαθιστώντας τρόπους συσχέτισης μέσα σ’ έναν ιδιόμορφο συνδυασμό από παραστατικές τέχνες, παραγωγή σκέψης, κοινωνική διάδραση και διατροφή.

Δημιουργώντας επιστημονική φαντασία με βάση τα ιστορικά δεδομένα, μοιράζονται ιστορίες, εμπειρίες, μαγειρέματα, μουσικές και φαγητό με τους θεατές ψάχνοντας να βρουν έναν άλλο δρόμο στη σχέση μας με τη Φύση. Μια πραγματική πρόταση από μια από τις πιο πρωτοποριακές κολεκτίβες της σύγχρονης σκηνής της Βαρκελώνης.

Η Φύση πρωταγωνιστεί και στην παράσταση Traces της Rósa Ómarsdóttir, μιας νέας χορογράφου με καταγωγή από την Ισλανδία που όμως δραστηριοποιείται στην αβανγκάρντ σκηνή των Βρυξελλών κατακτώντας σταδιακά τα θέατρα της Ευρώπης. Στο Traces οι θεατές γίνονται μέρος ενός ονειρικού τοπίου που αλλάζει συνεχώς γύρω τους, μέσα στο οποίο άνθρωποι και αντικείμενα ανταλλάσσουν ρόλους σε μια διαρκή ροή. Οι θεατές καταδύονται στην ανάμνηση ενός κόσμου που έχουν ζήσει στα όνειρά τους ή βαθιά στις απαρχές του χρόνου και ο οποίος παραμένει ζωντανός στο DNA τους. Τα όρια ανάμεσα στο όνειρο και στην πραγματικότητα θολώνουν και ο θεατής γίνεται μέρος αυτού του διαρκώς μεταβαλλόμενου κόσμου.

Βραβευμένη με το βραβείο νέου χορογράφου στο διάσημο ImPulsTanz της Βιέννης φέτος το καλοκαίρι, η Σουηδή Ofelia Jarl Ortega είναι μια αποκάλυψη... Στο Forever, το παιχνίδι της γοητείας γίνεται παιχνίδι εξουσίας. Υπερσεξουαλικοποίηση, αργό twerking, όλο νόημα ματιές, beat τραγούδια με βαριά auto-tuned φωνή και το παιχνίδι του βλέμματος ανάμεσα σε αυτόν που πουλάει την εικόνα του και αυτόν που του αποδίδει έναν ρόλο.

Το Forever, μια περφόρμανς ανάμεσα σε συναυλία ηλεκτρονικής μουσικής και σε παράσταση χορού, το συνέλαβαν μαζί με τον/τη μουσικό Patrik Patsy Lassbo και το παρουσίασαν σε διάφορες εκδοχές, σε συμβατικούς ή λιγότερο συμβατικούς χώρους. Στην Αθήνα θα παιχτεί σε ένα σύγχρονο κλαμπ σε μια ακόμα αξέχαστη βραδιά MIR με προεκτάσεις συναυλίας electro, αφού θα ακολουθήσει ένα live set από τον/την FlökosH.

Το 2016 αγαπήσαμε όλο το πρόγραμμα του MIR, όμως μια παράσταση έκλεψε τις καρδιές των θεατών: η Παγωμένη εικόνα της Παναγιώτας Καλλιμάνη, με 15 παιδιά από το Φυτώριο της ΚΣΟΤ να κινούνται αργά μέσα στο σχολείο του Δημήτρη Πικιώνη στον Λυκαβηττό. Ο Τύπος τη χαρακτήρισε μια από τις κορυφαίες θεατρικές στιγμές της χρονιάς. Τότε πολύς κόσμος ευχήθηκε να είχε συνέχεια αυτό το πρότζεκτ.

Το MIR άκουσε αυτές τις ευχές, και έτσι η Παναγιώτα Καλλιμάνη συνεργάζεται και πάλι με τα παιδιά, που τώρα είναι πια στην εφηβεία, για να κάνουν την παράσταση Ζενερίκ. Όπου εμείς, περίεργοι και γοητευμένοι, κρυφοκοιτάζουμε τον ακατανόητο κόσμο των κοριτσιών στην εφηβεία... Η παράσταση θα γίνει στο Κέντρο Μελέτης Χορού Ντάνκαν στον Βύρωνα, στο σπίτι όπου έζησαν στη νεότητά τους, στις αρχές του 20ού αιώνα, η Ισιδώρα Ντάνκαν και ο αδελφός της Ραϋμόνδος.

Με σπουδές και καριέρα στο Άμστερνταμ, η Εύα Πυρνοκόκη είναι μια Ελληνίδα περφόρμερ που σπάνια έχουμε την τύχη να δούμε στα μέρη μας αφού τη μονοπωλεί η ευρωπαϊκή σκηνή. Για το MIR 2018 θα δημιουργήσει μια εγκατάσταση-περφόρμανς μακράς διάρκειας με τον τίτλο ...και ξαφνικά... στην οποία οι ολιγάριθμοι θεατές που θα εισέρχονται κάθε φορά θα έχουν δικαίωμα να μείνουν όσην ώρα επιθυμούν. Μέσα στο σκοτεινό κουτί, με την παρουσία των άλλων θεατών και των ερμηνευτών, θα βιώσουν συνθήκες που θα φέρουν στην επιφάνεια την ευθραυστότητα της ανθρώπινης φύσης μπροστά στο ξαφνικό γεγονός – μια κατάσταση απόλυτης ευαλωτότητας αλλά και απόλυτου ανοίγματος στην ποίηση της στιγμής.

Παλιά γνώριμη του φεστιβάλ, ανατρεπτική και στοχαστική, η Μαριέλα Νέστορα είχε ταράξει τα νερά των site-specific περφόρμανς στην Αθήνα με την παρέμβασή της everybodies στην Πλατεία Εξαρχείων στο MIRfestival 2010, στο πλαίσιο των δράσεων εδώ/τώρα. Επανέρχεται στο φεστιβάλ με τη Διάβρωση, μια περφόρμανς-εμπειρία που αλλάζει τα δεδομένα των βεβαιοτήτων μας ενεργοποιώντας τις άλλες μας αισθήσεις (εκτός από την όραση). Πώς αντιλαμβανόμαστε τα διαφορετικά σώματα – το δικό μας, ενός αντικειμένου, ενός φυτού; Έχουμε άλλον τρόπο να γνωρίσουμε και να γνωριστούμε με ένα σύμπαν πέρα από τη δεδομένη λειτουργία της γλώσσας;

Παλιοί γνώριμοι του φεστιβάλ είναι επίσης ο David Weber Krebs, από τους πιο ιδιαίτερους δημιουργούς περφόρμανς της βελγικής σκηνής, και ο Sébastien Roux, από τους πιο διακεκριμένους σύγχρονους μουσικούς της Γαλλίας. Ο David Weber Krebs, που εξέπληξε το κοινό της Αθήνας στο MIR 2014 με το καταπληκτικό συμμετοχικό του πρότζεκτ Tonight, lights out!, επανέρχεται στο εορταστικό MIR 2018 με τη διάλεξη-περφόρμανς The actual event. Αναμειγνύοντας πραγματικότητα και μυθοπλασία μετατοπίζει το καλλιτεχνικό γεγονός σε κάτι άλλο που μάλλον δεν είναι αυτό για το οποίο έχουμε συναντηθεί σε αυτή την αίθουσα. Πώς θα αντιδράσουν οι θεατές απέναντι στο άγνωστο;

Λίγα πράγματα γνωρίζουμε ακόμα γι’ αυτή την περφόρμανς που δημιουργείται αυτή την περίοδο και που το MIR θα είναι ο πρώτος της σταθμός. Την ίδια βραδιά και στον ίδιο χώρο ο Sébastien Roux, διάσημος μουσικός της σύγχρονης σκηνής, που το 2010 είχε δημιουργήσει τη μουσική μιας ταινίας του Βέλγου Kurt d’Haesseleer ειδικά φτιαγμένης για το MIR, θα παρουσιάσει ένα «live αποκλειστικής ακουστικής διαδικασίας» (séance d’écoute) με συνθέσεις του.

Τέλος, σε πνεύμα και διάθεση εντελώς MIR, ο David Helbich (ο οποίος είχε ενσαρκώσει το βιβλίο Τρόμος και Παράνοια στο Λας Βέγκας στο πρότζεκτ της Μette Edvardsen στο αναγνωστήριο της Εθνικής Βιβλιοθήκης στο MIR 2012) μας προτείνει μια νυχτερινή περιήγηση στην πόλη της Αθήνας – όχι βέβαια μια απλή περιήγηση.

Ήδη ο τίτλος Drag and drop - hit and run - making love - just for fun μας προετοιμάζει γι’ αυτή την ασυνήθιστη χορογραφική και συμμετοχική περιπλάνηση στη νυχτερινή Αθήνα, στην οποία ο καθένας είναι, σύμφωνα με τον καλλιτέχνη, ο περφόρμερ και ο θεατής του εαυτού του. Ένα βίωμα πρωτόγνωρο, σε μια πόλη που δεν αφουγκραστήκαμε ποτέ αρκετά. Αλλά και μια εμπειρία σε σχέση με την ελευθερία: πού να κρύβεται άραγε, στην ανωνυμία του πλήθους ή στην μοναχική έκθεση του καθενός;

Όλες οι ελληνικές παραστάσεις κάνουν την παγκόσμια πρεμιέρα τους στο MIRfestival.

Οι ομάδες και οι καλλιτέχνες Cie Massimo Furlan-Numéro23Prod., Ofelia Jarl Ortega, Rósa Ómarsdóttir, David Helbich, Nyamnyam παρουσιάζουν έργα τους ζωντανά για πρώτη φορά στην Ελλάδα, ενώ οι El Conde de Torrefiel, David Weber Krebs και Sébastien Roux είχαν παρουσιάσει για πρώτη φορά στην Ελλάδα τη δουλειά τους σε προηγούμενο MIR.

To MIRfestival το ίδρυσε και το διευθύνει καλλιτεχνικά η Χριστιάνα Γαλανοπούλου, η οποία επιμελείται και τον καλλιτεχνικό του προγραμματισμό.

Αναλυτικές πληροφορίες: www.mirfestival.gr

Εισιτήρια θα προπωλούνται από τη viva.gr

Έναρξη προπώλησης: 6 Νοεμβρίου

Δυο λόγια για το MIRfestival

Το MIRfestival είναι ένα διεθνές φεστιβάλ σύγχρονης τέχνης που εστιάζει στο σημείο συνάντησης των παραστατικών τεχνών και του οπτικοακουστικού πολιτισμού. Φιλοξενεί ευρηματικές και πρωτότυπες καλλιτεχνικές δημιουργίες στα όρια των τεχνών, εκεί όπου η σκηνή συναντά την εικόνα, εκεί όπου γεννιούνται οι νέες μορφές των παραστατικών τεχνών, και αναδεικνύει δημιουργούς με ιδιαίτερο καλλιτεχνικό όραμα, το οποίο συνδιαλέγεται με πρωτότυπο τρόπο με την καθημερινή πραγματικότητα της Αθήνας.

Δανείζεται το όνομά του από τον διαστημικό σταθμό ΜΗΡ και φιλοδοξεί να είναι ένας ανοιχτός χώρος συνάντησης, ανταλλαγής και δημιουργικής σκέψης για τους καλλιτέχνες και για το κοινό, αλλά και μια πλατφόρμα ανάδειξης της σύγχρονης καλλιτεχνικής δημιουργίας. Λόγω της ταυτότητας και του περιεχομένου του, αλλά και λόγω της σχέσης του με την πόλη και την ανερχόμενη καλλιτεχνική σκηνή της, το MIRfestival είναι ένα μοναδικό φεστιβάλ στο πολιτιστικό τοπίο της Αθήνας.

Στον διαδικτυακό μας τόπο www.mirfestival.gr μπορεί κανείς να βρει αναλυτικές πληροφορίες για την ταυτότητα του φεστιβάλ καθώς και αρχειακό υλικό από τις διοργανώσεις του 2008, του 2010, του 2012, του 2014 και του 2016.

10 xρόνια MIR!

Φέτος το MIRfestival το στηρίζει για πρώτη φορά με μια μικρή σχετικά επιχορήγηση το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού. Η απόφαση του ΥΠΠΟΑ να εντάξει στους επιχορηγούμενους φορείς ένα από τα πιο πρωτοποριακά φεστιβάλ της Αθήνας αποτελεί ένα ευτυχές γεγονός και συμβολικά μια αναγνώριση του έργου που παράγει συστηματικά το φεστιβάλ, με συνέπεια, πρωτοτυπία και ευαισθησία, τα τελευταία δέκα χρόνια. Το MIRfestival εύχεται να έχει συνέχεια αυτή η συνεργασία.

22 Νοεμβρίου 2018, 20:30 | Κινηματογράφος Πάλας Παγκρατίου | είσοδος ελεύθερη