E-Daily

Το σeξ στη Σοβιετική Ένωση

Πόσο διέφερε από τον υπόλοιπο κόσμο;

Γράφει ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

27/11/2018 | 13:14

Ένα απολαυστικό βιβλίο του Ντενίς Ντραγκούνσκι, μας δείχνει υλικό από την κλειδαρότρυπα των Σοβιετικών, μας μιλάει για τις σeξουαλικές συνήθειες τους, για τα ταμπού, μας αναλύει τις ανθρώπινες σχέσεις ταξιδεύοντας μας στο παρελθόν.

Το ταξίδι ξεκινάει από το 1920, όταν τα πάντα ήταν απενεχοποιημένα. Τα διαζύγια ήταν ελεύθερα, μπορούσες ακόμα και να πάρεις διαζύγιο χωρίς να το μάθει ο σύντροφός σου, η ομοφυλοφιλία δεν ήταν παράνομη, ενώ καταγράφονται και ερwτικές σχέσεις με πάνω από δύο άτομα.

Την εποχή του Στάλιν, όλα άλλαξαν. Ο Στάλιν ήθελε να δείξει ένα έθνος με πυγμή, και θεωρούσε τις σeξουαλικές σχέσεις αδυναμία. Απαγορεύτηκαν οι εκτρώσεις, ποινικοποιήθηκε η ομοφυλοφιλία, το διαζύγιο έγινε χρονοβόρος διαδικασία. Συγκεκριμένα πρόσβαση στα διαζύγια είχαν μόνο μέλη του κόμματος και ξένοι που βρίσκονταν στη Σοβιετική Ένωση.

Μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, τα πράγματα χαλάρωσαν για πρακτικούς λόγους. Είχαν χαθεί πολλοί άνδρες, και έτσι οι αρχές προώθησαν τις εξωσυζυγικές σχέσεις για να γεννιούνται καινούργια παιδιά, αλλά και να ανατρέφουν τα παιδιά των γυναικών που είχαν χάσεις τους άνδρες τους, άλλοι επιφανείς Σοβιετικοί.

Η ποpνογραφία ήταν παράνομη. Φωτογραφίες μπορούσες να βρεις στη μαύρη αγορά μόνο. Μάλιστα από εκεί προήλθε και η μόδα με τα χαρτιά τράπουλας με γuμνές γυναίκες, αφού για να μη τους πιάσουν οι αστυνομικοί, έκαναν τις φωτογραφίες να μοιάζουν με τραπουλόχαρτα.

Το 1970, εισρέουν στη Σοβιετική Ένωση μέσω Γερμανίας τα πρώτα ποpνό περιοδικά. Γίνονται ανάρπαστα, οι τιμές τους στη μαύρη αγορά αγγίζουν την ημερήσια αμοιβή ενός εργάτη.

Προφυλαχτικά υπήρχαν πάντα στη Σοβιετική Ένωση, αλλά κατασκευάζονταν εκεί και ήταν δύσχρηστα. Τα πρώτα προφυλαχτικά με τη σημερινή μορφή που ξέρουμε, κάνουν την εμφάνισή τους μετά το 1970, και είχαν προέλευση την Ινδία, αφού οι υπόλοιπες χώρες δεν είχαν εμπορικές σχέσεις με το Κομμουνιστικό Κόμμα.

Η ποpνεία αν και ήταν παράνομη, υπήρχε πάντα. Χαρακτηριστικά γράφει στο βιβλίο, ότι οι κοπέλες ανέβαιναν στα τρένα, και έγραφαν την τιμή τους στη σόλα του παπουτσιού, και την έδειχναν στους άνδρες, μέχρι να βρεθεί πελάτης.