E-Daily

Η τεράστια επιτυχία που είχε ο «δικός» μας Χριστός και το τραγικό τέλος του

Η ζωή του Αλέξη Γκόλφη τα είχε όλα, αναγνώριση, εγκατάλειψη, τραγικό τέλος

Γράφει ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

22/4/2019 | 17:05

Ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ του Τζεφιρέλι είναι από τις πιο αναγνωρίσιμες φιγούρες παγκοσμίως όσα χρόνια και αν έχουν περάσει από την πρώτη προβολή του. Έχει προβληθεί σχεδόν σε όλο τον κόσμο και σε ερώτηση ποιος μοιάζει ο Χριστός, η πλειοψηφία δίνει τον Ιησού του Τζεφιρέλι.

Μέσα δεκαετίας του 1970 και η τηλεόραση έχει μπει για τα καλά στα ελληνικά νοικοκυριά, που κάθε βράδυ μαζεύονται για να δούν τις τηλεοπτικές σειρές που προβάλλει η ΕΡΤ. 

Μία από αυτές ήταν η τηλεοπτική μεταφορά του βιβλίου του Νίκου Καζαντζάκη, "Ο Χριστός ξανασταυρώνεται". Η επιτυχία της ήταν τόσο τεράστια, που την ώρα της προβολής νέκρωναν τα πάντα.

Στον ρόλο του «Μανωλιού-Χριστού», ο Αλέξης Γκόλφης, ένας χαρισματικός και σαγηνευτικός μακρυμάλλης με περιποιημένη γενειάδα, που καθήλωνε γυναίκες και άνδρες με την ερμηνεία του.

Ο ίδιος περιγράφοντας τις στιγμές αποθέωσης που ζούσε, έβγαζε και μια πικρία. Για όλο το κόσμο ήταν ο τηλεοπτικός Χριστός, ελάχιστοι ήξεραν το όνομά μου. Μετά το τέλος της σειράς, ο Αλέξης Γκόλφης συνέχισε να απασχολεί τα ΜΜΕ της εποχής, αλλά πάντα μέσα από το ρόλο του.

Το τηλέφωνό του δεν χτύπησε ποτέ για κάποια επόμενη δουλειά. Οι μήνες έγιναν χρόνια και ο ίδιος έβρισκε πάντα πόρτες κλειστές γιατί οι σκηνοθέτες φοβόταν τη σύγκριση, με το μέγαλο ρόλο της καριέρας του.

Χάνει την μητέρα του, τα χρήματα που είχε βγάλει από τη σειρά τελείωσαν γρήγορα, του έκαναν έξωση από το σπίτι του και κυκλοφορούσε ρακένδυτος στους δρόμους της Αθήνας, τρεφόμενος στα συσσίτια της εποχής.

 

Το αλκοόλ και τα ναρκωτικά μπήκαν για τα καλά στη ζωή του. Ήταν σκιά του εαυτού του. Εκείνο το πρόσωπο που είχε κάνει εκατομμύρια γυναίκες να τον ερωτευθούν, είχε χαθεί στις καταχρήσεις και την εγκατάλειψη.

Ο ίδιος σε συνέντευξή του 27 χρόνια μετά την προβολή της σειράς δήλωσε: «Αργότερα δεν ήθελα να προσβάλω την εικόνα που είχα δημιουργήσει με τον Χριστό με κάποια άλλη δουλειά. Έτσι στράφηκα στη μουσική. Οργάνωνα συναυλίες και έφτιαξα κλαμπ που έγιναν φυτώρια για μουσικούς, όπως ο Παύλος Σιδηρόπουλος. Έτσι έμεινα μία δεκαετία στην αφάνεια. Αν ξαναζούσα τη ζωή μου, θα ήθελα έναν σύντροφο ή πολλά λεφτά, αν και ξέρω πως ό,τι σου δίνει η ζωή, σου το παίρνει πάλι πίσω».

Το 2007 έρχεται η τελευταία σκηνή της δικής του ταινίας βρίσκεται ημιλιπόθυμος στην Πλατεία Κολιάτσου και μεταφέρεται στον Ερυθρό Σταυρό με οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου. Εκεί αφήνει ο 59χρονος ηθοποιός την τελευταία του πνοή δύο μέρες αργότερα.

Η σορός του θα παραμείνει στα αζήτητα του νεκροτομείου μέχρι και τις 9 Οκτωβρίου 2007, όταν και γνωστοποιήθηκε τελικά ο θάνατός του, κι αυτό από τύχη. Γιατί εκείνη τη μέρα έτυχε να δει το πτώμα του ο ιατροδικαστής Φίλιππος Κουτσάφτης, παντρεμένος με την ηθοποιό Μαίρη Ιγγλέση με την οποία έπαιζε ο Γκόλφης στο «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται». Κι έτσι τον αναγνώρισε. Η κηδεία του έγινε με έξοδα της ΕΡΤ και το παρών έδωσαν ελάχιστοι φίλοι του και πρώην συνάδελφοι.