Το ελληνικό μπάσκετ είχε την τύχη να φιλοξενήσει μερικούς από τους σπουδαιότερους παίκτες όλου του κόσμου.

Μια δεκαετία, από 1988 μέχρι και τέλη του 2000, στα ελληνικά παρκέ, μάγεψαν με τη μπάλα στα χέρια κορυφαίοι αθλητές, που μας έκαναν να αγαπήσουμε το άθλημα και μας έφερε στα γήπεδα.

Μέσα στη λίστα με τα χρυσά ονόματα φιγουράρει και έχει ξεχωριστή θέση, ένας ελληνο-αμερικανός, ο Τζον Κόρφας.

Γεννημένος το 1962 στο Οχάιο, από Έλληνες γονείς, μεγαλώνει κυριολεκτικά μέσα στα γήπεδα μπάσκετ. Λατρεύει το άθλημα, και παρά το 1,78 ύψος του, καταφέρνει και ξεχωρίζει ανάμεσα στα ταλέντα της εποχής.

Στα γραφεία της ΚΑΕ ΠΑΟΚ φθάνει η πληροφορία για έναν Έλληνα που κάνει θαύματα. Η επαφή γίνεται. Λίγο το ελληνικό αίμα. λίγο τα 40.000 δολάρια συμβόλαιο, και ο Τζον Κόρφας προσγειώνεται στο αεροδρόμιο της Θεσσαλονίκης.

Έτσι το 1986 κάνει το ντεμπούτο με τα ασπρόμαυρα, ξενίζοντας στην αρχή τους φιλάθλους. Κοντός, χωρίς καμιά ιδιαίτερη σωματική διάπλαση, και με ένα περίεργο στυλ σουταρίσματος. Χρησιμοποιούσε μόνο το ένα χέρι. 

Οι αρχικοί ενδοιασμοί, δίνουν τη θέση τους στην απόλυτη λατρεία. Το αμερικανάκι όπως τον έλεγαν οι Θεσσαλονικείς, κέρδισε την κερκίδα με τη συνέπεια του, την εξαιρετική του ευστοχία, και έγινε ο πλέι-μέικερ που θα οδηγούσε την ομάδα στη κορυφή.

Τα πρώτα χρόνια δεν συνοδεύονται από κάποιο τίτλο. Η χρυσή χρονιά είναι το 1991, όπου ο ΠΑΟΚ κατακτά το κύπελλο Κυπελλούχων, χωρίς τον Κόρφα ομως στο τελικό.

Ακολουθεί πρώταθλημα Ελλάδος, κύπελλο Κόρατς και κύπελλο Ελλάδος. Φόρεσε και το εθνόσημο, ενώ μετα από 9 χρόνια κατηφορίζει στην Αθήνα και τον Παναθηναικό. Εκεί παίρνει και το μόνο τρόπαιο που έλειπε από την συλλογή του, το ευρωπαικό πρωτάθλημα.

Ο Τζον Κόρφας ολοκλήρωσε τη μεγάλη του καριέρα τέταρτος στις ασίστ της Α1 (1.060 τελικές πάσες) και έκτος σκόρερ (4.534 πόντους) όλων των εποχών, αναδεικνυόμενος ταυτοχρόνως για τρεις συνεχόμενες σεζόν πιο εύστοχος παίκτης του πρωταθλήματος στις βολές (με ποσοστό άνω του 90%!). Επίσης, ήταν πρώτος στις ασίστ για τρεις απανωτές χρονιές και το 1989 ο πιο εύστοχος παίκτης του πρωταθλήματος στα τρίποντα.

Το 2008 ξεκίνησε να εργάζεται σαν προπονητής και συνεχίζει να είναι το ίδιο εργατικός και αποτελεσματικός και από τον πάγκο.

Εξαιρετικός οικογενειάρχης, φανατικός παοκτσής, δύσκολα θα ξεχαστεί από τους μπασκετόφιλους. Απέδειξε σε όλους, ότι το μπάσκετ δεν είναι θέμα ύψους, αλλά καρδιάς.