Η παράσταση «Άρης», το θεατρικό έργο της Σοφίας Αδαμίδου, σε σκηνοθεσία Βασίλη Μπισμπίκη, με τον Τάσο Σωτηράκη, στον ομώνυμο ρόλο, που παρουσιάστηκε στον Τεχνοχώρο Cartel για δύο θεατρικές σεζόν, με μεγάλη επιτυχία, που ταξίδεψε σε πολλές πόλεις της Ελλάδας αλλά και στην Κύπρο, η παράσταση που απέσπασε διθυραμβικές κριτικές από θεατές και κριτικούς, «ετοιμάζεται» για έναν μεγάλο κύκλο νέων παραστάσεων σε φεστιβάλ εντός και εκτός Αττικής.

Η παράσταση που συγκίνησε θεατρόφιλους και μη , ο σπαραχτικός μονόλογος του Άρη Βελουχιώτη από το θέατρο της Καισαριανής και της Λαμίας με ενδιάμεσους σταθμούς αθηναϊκά φεστιβάλ και στην Θεσσαλία, τη Θεσσαλονίκη, την Κοζάνη και την Κρήτη με τελικό προορισμό τη Νίκαια.

Το έργο «Άρης» βασίζεται στη ζωή και τους αγώνες του πρωτοκαπετάνιου του ΕΛΑΣ, του Άρη Βελουχιώτη, που ταυτίστηκε με τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα ενάντια στη γερμανοϊταλική κατοχή.

Με τη ζωή και τη δράση του, με τις ηρωικές πράξεις του, έγραψε πλούσιες σελίδες στην ιστορία του λαϊκού κινήματος.

Η περιοδεία ξεκινάει στις 15 Ιουνίου επέτειο θανάτου του Άρη, από την Καισαριανή, σημείο αναφοράς καθώς ο Βελουχιώτης μίλησε στην Σύσκεψη της Καισαριανής για την αναγκαιότητα του ένοπλου αγώνα κατά των κατακτητών.

Το θεατρικό ταξίδι ολοκληρώνεται στις 23 Σεπτεμβρίου, στη Νίκαια στη Μάντρα του Μπλόκου της Κοκκινιάς, εκεί όπου στις 17 Αυγούστου 1944 εκτελέστηκαν από τους Γερμανούς κατακτητές και τους ντόπιους συνεργάτες τους, 75 άνθρωποι.

Η παράσταση απέσπασε στα Κορφιάτικα βραβεία, το βραβείο Καλύτερος θεατρικός συγγραφέας «Αλέκος Σακελλάριος» (η Σοφία Αδαμίδου) και καλύτερου μονολόγου «Χρύσα Σπηλιώτη» (ο Τάσος Σωτηράκης)

Για την παράσταση - Οι δημιουργοί της:

Σοφία Αδαμίδου: Η ομορφιά της τέχνης είναι να συγκρατείς και να περιφρουρείς από τη λήθη την αλήθεια.

Βασίλης Μπισμπίκης: Φαρμακερός κι αγροίκος πάντα ως να χορτάσω χλευασμό( Σύννεφο με παντελόνια -Μαγιακοφσκι)

Τάσος Σωτηράκης: Αφιερώνω την παράσταση αυτή στους ανθρώπους που έσκαψαν βαθιά για να μπορώ να ανεβαίνω εγώ ψηλότερα.Σ΄αυτούς που δεν φοβήθηκαν να κοιτάνε πάντα ψηλά

Αγλαΐα Κλάρα: Άρη μου , Άρη , Άρη μου , παιδί μου παλληκάρι
σε ράχες ήσουν σε βουνά , το κάλεσε η ανάγκη.
Αλοίμονο, ο στόνος μου τόσο μακριά δε φτάνει
κι αν σε καλούν οι στεναγμοί , κι αν σε καλούν οι θρήνοι
Εσύ κοιμάσαι αξύπνητος στο φως και στη γαλήνη