Στη βικτωριανή εποχή οι συγγενείς είχαν ως παράδοση να φωτογραφίζονται με τα αγαπημένα τους πρόσωπα που μόλις είχαν αποβιώσει, για να κρατήσουν για πάντα οι οικογένειες την εικόνα του προσφιλούς τους νεκρού.

¶λλοτε οι νεκροί ήταν ξαπλωμένοι, άλλοτε καθισμένοι δίπλα στους συγγενείς, κι άλλοτε φωτογραφίζονταν μέσα στο φέρετρο.

Τα παιδιά φωτογραφίζονταν συνήθως ξαπλωμένα σε κάποιον καναπέ ή στην κούνια τους,  στην αγκαλιά των γονιών τους ή μαζί με το αγαπημένο τους παιχνίδι.

Φυσικά, οι συγγενείς θα προτιμούσαν να έχουν την εικόνα του αγαπημένου τους να μοιάζει ζωντανός και γι' αυτό δεν ήταν λίγες οι φωτογραφίες στις οποίες ο φωτογράφος ζωγράφιζε ανοιχτά μάτια στο νεκρό μετά την εμφάνιση της φωτογραφίας.