Η πόpνη που έσωσε μια ολόκληρη πόλη
Και έγινε ηρωίδα
Γράφει ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΡΔΑΡΗΣ Δημοσίευση 12/8/2019 | 00:19
Η ζωή της Ιταλίδας ποιήτριας και εταίρας, Βερόνικα Φράνκο, η οποία έζησε στη Βενετίας κατά το 16ο αιώνα έχει μείνει ανεξίτηλη στην ιστορία ενώ έχει εμπνεύσει πολλά μυθιστορήματα και μια βιογραφική ταινία το 1998 με πρωταγωνιστές τους Catherine McCormack και Rufus Sewell.
Η κοινωνία της Βενετίας, την εποχή όπου έζησε η Βερόνικα Φράνκο, διέθετε δύο διακριτές τάξεις γυναικών που εκδίδονταν: την «cortigiana onesta» (αξιότιμη εταίρα), ένα είδος πόρνης πολυτελείας που διέθετε επιπλέον μόρφωση, και την «cortigiana di lume» (λαϊκή εταίρα), η οποία απευθυνόταν στα χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα. Η Φράνκο αποτέλεσε την πιο γνωστή εταίρα της πρώτης κατηγορίας.
Για να επιβιώσει αυτή και η οικογένεια της σε μικρή ηλικία ακολούθησε το επάγγελμα της εταίρας με μεγάλη επιτυχία αφού όταν έγινε 20 χρονών το όνομά της συμπεριλήφθηκε στον «Κατάλογο των πιο τιμημένων εταίρων της Βενετίας» (Il Catalogo di tutte le principale et piu honorate cortigiane di Venezia). Αποτέλεσε τη σύντροφο των ισχυρότερων και πλουσιότερων ανδρών της Βενετίας.
Όταν ξέσπασε ο τέταρτος οθωμανικός-βενετικός πόλεμος (1570-73) η πόλη απευθύνθηκε στη Γαλλία για βοήθεια. Η Βερόνικα ενθαρρύνεται να αποπλανήσει τον βασιλιά της Γαλλίας και να εξασφαλίσει μια στρατιωτική συμμαχία, μια πρόταση την οποία δέχεται ώστε να μπορέσει να σώσει την πόλη της, την οικογένεια της και τους συμπολίτες της.
Η σύντομη σχέση της με τον Ερρίκο Γ' της Γαλλίας έφερε την στρατιωτική βοήθεια που η πόλη χρειαζόταν και η Βερόνικα έγινε χωρίς να το γνωρίζουν οι περισσότεροι μια ηρωίδα που βοήθησε καταλυτικά στον πόλεμο.
Επιπλέον έχοντας μια πολύ καλή μόρφωση, η Βερόνικα Φράνκο έγραφε ποίηση. Το έργο «Terze rime» εκδόθηκε το 1575 περιλαμβάνοντας 18 επιστολές γραμμένες σε στίχο από την ίδια και 7 από άνδρες που έγραψαν προς τιμήν της. Παράλληλα χάρη στην οικονομική επιφάνειά που είχε αποκτήσει από τα 2 της επαγγέλματα δημιούργησε ένα φιλανθρωπικό ίδρυμα για πόpνες και τα παιδιά τους.
Λόγο της μεγάλης της φήμης το 1577 κατηγορήθηκε από την Ιερά Εξέταση για μαγεία και οδηγήθηκε σε δίκη κατά την οποία υπερασπίστηκε με αξιοπρέπεια και σθένος τον εαυτό. Λόγο των υψηλών γνωριμιών της αλλά και της προσφοράς της στην πόλη οι κατηγορίες αποσύρθηκαν. Η ζωή της μετά την δίκη δεν είναι ιδιαίτερα γνωστή αν και μαρτυρίες της εποχής δείχνουν ότι παρότι κέρδισε την ελευθερία της απώλεσε μεγάλο τμήμα των υλικών αγαθών και του πλούτου της.