Τον Οκτώβριο του 2002, η Μόσχα έζησε τον τρόμο για τρία 24ωρα. Στις 9 απόγευμα της 23ης Οκτωβρίου, 50 περίπου Τσετσένοι, οπλισμένοι με αυτόματα όπλα και εκρηκτικά, εισέβαλλαν στο θέατρο της Μόσχας όπου βρίσκονταν περίπου 700 θεατές παρακολουθώντας το μιούζικαλ «Νορντ-Οστ».
Συνολικά οι όμηροι έφταναν τους 850. Ο αρχηγός των Τσετσένων, Μοβσάρ Μπαράγεφ, απαιτεί να απομακρυνθούν μέσα σε επτά ημέρες τα ρωσικά στρατεύματα από την Τσετσενία και απείλησε πως αν κάτι τέτοιο δεν γίνει, το κτίριο θα ανατιναχτεί. Επίσης απείλησαν [πως θα σκοτώνουν δέκα από τους ομήρους, κάθε φορά που η αστυνομία θα πυροβολεί έναν σύντροφό τους.
Την πρώτη μέρα απελευθερώθηκαν 30 όμηροι, οι περισσότεροι ξένοι υπήκοοι και παιδιά. Την επόμενη μέρα οι διαπραγματευτές ήρθαν σε επαφή με τους καταληψίες και κατάφεραν να απελευθερώσουν ακόμα εννέα ομήρους.
Την ίδια ώρα κάποιοι όμηροι διαβάζουν την έκκληση των Τσετσένων σε εθνικό τηλεοπτικό δίκτυο για τον τερματισμό του πολέμου στην Τσετσενία. Το απόγευμα, δυο νεαρές γυναίκες προσπαθούν να διαφύγουν, με τη μια να τραυματίζεται από πυρά των τρομοκρατών.
Το πρωί της επόμενη ημέρας, απελευθερώθηκαν άλλοι επτά όμηροι, ενώ έξι ώρες αργότερα τους ακολουθούν άλλα οκτώ παιδιά, 8 έως 12 ετών. Οι Τσετσένοι απειλούν πως θα αρχίσουν τις εκτελέσεις στις 6 το πρωί της επόμενης μέρας.
Στις 3.30 τα ξημερώματα ακούστηκαν πυροβολισμοί από το κτήριο. Δυο ώρες αργότερα, οι ρωσικές ειδικές δυνάμεις εισέβαλλαν στο θέατρο, αφού διοχέτευσαν αναισθητικό αέριο και τοποθέτησαν εκρηκτικά σε τοίχο του κτηρίου. Ακολούθησε ανταλλαγή πυροβολισμών.
Ο απολογισμός ήταν τραγικός. 129 από τους ομήρους έχασαν την ζωή τους κατά τη διάρκεια της ομηρίας, της εισβολής και των επόμενων ημερών. Σκοτώθηκαν επίσης και 40 από τους Τσετσένους. Ο πρόεδρος της Επιτροπής Υγείας της Μόσχας, Andrei Seltsovsky, ανακοίνωσε πως όλοι οι όμηροι που σκοτώθηκαν στην επιδρομή (εκτός από έναν), πέθαναν από τις αναθυμιάσεις του άγνωστου αεριού που χρησιμοποίησαν οι ειδικές δυνάμεις και όχι από πυροβολισμούς. Το αίτιο θανάτου για όλους ήταν επίσημα ένα. «Θύμα τρομοκρατίας». Η ρωσική κυβέρνηση δεν παραδέχθηκε ποτέ πως οι όμηροι πέθαναν εξαιρτίας του αερίου, ενώ πολλοί θεωρούν πως ο ακριβής αριθμόςε των θυμάτων ήταν πολύ μεγαλύτερος.
