Η περίοδος στα μέσα της δεκαετίας του ’60, ήταν κρίσιμη για πολλές χώρες του πλανήτη. Τα κοινωνικά κινήματα, η μουσική, ακόμα και η πολιτική, βρίσκονταν σε μια περίοδο αλλαγής. Μιας αλλαγής που προκαλούσε αναταραχές, αλλά και την αντίδραση του έως τότε κατεστημένου.

Στην μουσική, η ροκ είχε φέρει επανάσταση σε όλον τον κόσμο. Γινόταν συνεχώς όλο και περισσότερο δημοφιλής. Οι Beatles μπορεί να άνοιξαν τον δρόμο, αλλά ακολούθησαν δεκάδες ακόμα συγκροτήματα που έγραψαν ιστορία, όχι μόνο στην ροκ αλλά και γενικότερα στην μουσική.

Ένα από αυτά τα συγκροτήματα ήταν (και είναι) οι Rolling Stones. Το 1967, ανάμεσα στην διαμάχη που είχε ο Mick Jagger με τον Bryan Jones, κυκλοφόρησαν τον δίσκο «Between the Buttons», ο οποίος έκανε τεράστια επιτυχία. Όπως συνηθίζεται, για την προώθησή του, ανακοίνωσαν μια περιοδεία που περιελάμβανε και την Ευρώπη.

Την ίδια περίοδο η Ελλάδα χαρακτηριζόταν από πολιτική αστάθεια. Η «αποστασία» του '65 είχε προκαλέσει τριγμούς σε ολόκληρο το πολιτικό σύστημα. Οι εκλογές ήταν προγραμματισμένες για τον Μάιο του 1967, με την Ένωση Κέντρου να αναμένεται να κερδίσει με άνεση τις εκλογές.

Εν αναμονή λοιπόν των εκλογών, η είδηση ότι οι Rolling Stones ανακοίνωσαν πως θα δώσουν συναυλία στην Αθήνα, σκόρπισε ενθουσιασμό στους νέους και ανησυχία στους συντηρητικούς κύκλους. Ο δημοσιογράφος και ατζέντης, Νίκος Μαστοράκης, είχε κλείσει την συμφωνία και η συναυλία ορίστηκε για τις 17 Απριλίου στο γήπεδο του Παναθηναϊκού. Μια μέρα πριν την συναυλία η φήμη πως οι Rolling Stones φτάνουν στην Αθήνα, δημιούργησε ένα ντελίριο ενθουσιασμού στο αεροδρόμιο του Ελληνικού.

Οι συγκρούσεις των νεαρών, που έτρεξαν στο αεροδρόμιο, με την αστυνομία δεν έλειψαν. Οι αστυνομικοί χρησιμοποίησαν τα γκλομπ τους για να τους απομακρύνουν. Τελικά, με το αεροπλάνο προσγειώθηκαν οι τεχνικοί και όχι τα μέλη του συγκροτήματος. Οι ίδιοι ήρθαν την ημέρα της συναυλίας και μεταφέρθηκαν στο «Χίλτον». Ήταν Δευτέρα, τέσσερις μόλις μέρες πριν την 21η Απριλίου του 1967.

Στις 7 το βράδυ μέσα στο γήπεδο βρίσκονταν ήδη πάνω από 8.000 θεατές. Οι αστυνομικές δυνάμεις είχαν κατακλύσει τον χώρο, τον οποίο περιφρουρούσαν αυστηρά. Τα ελληνικά συγκροτήματα, έκαναν την εμφάνισή τους και στις 9.30 ήρθε η ώρα των Rolling Stones να ανέβουν στην σκηνή. Οι θεατές είχαν αυξηθεί και ξεπερνούσαν πλέον τις 10.000. Οι αστυνομικοί βρίσκονταν στον αγωνιστικό χώρο, με σαφή εντολή να συλλαμβάνουν όποιον έκανε έκτροπα. Κι όταν λέμε εκτροπα εννοούμε ακόμα και αν κάποιος σηκωνόταν όρθιος για να χορέψει και να χειροκροτήσει.

Λίγο πριν τραγουδήσει ο Jagger το «Satisfaction», θέλησε να πετάξει στο κοινό κόκκινα γαρύφαλλά. Ωστόσο επειδή δεν μπορούσε να πλησιάσει όσο ήθελε, ανέθεσε την δουλειά στον μάνατζερ της μπάντας, Tom Keylock, ο οποίος είχε δεμένο το χέρι του από τραυματισμό. Οι αστυνομικοί θεώρησαν την πράξη επαναστατική και έξι άνδρες έπεσαν πάνω στον Keylock και τον έσπασαν στο ξύλο.

Με διαταγή της Αστυνομίας, οι υπεύθυνοι του γηπέδου κατέβασαν τον γενικό διακόπτη και η συναυλία είχε άδοξο τέλος, αφού βυθίστηκε στο σκοτάδι. Τα μέλη των Rolling Stones σάστισαν, αφού δεν κατάλαβαν τι συνέβη, και φυγαδευτήκαν στο ξενοδοχείο. Οι θεατές συγκρούστηκαν με την Αστυνομία. Έκαναν πορεία μέχρι το «Χίλτον» και φώναζαν «Τσιλιχρήστο (ο τότε διευθυντής της Αστυνομίας) παραιτήσου».

Την επόμενη μέρα, μετά από εξονυχιστικό έλεγχο, οι Rolling Stones κατάφεραν να φύγουν από την Ελλάδα. Μόνο ο Bill Wyman με την οικογένειά του αποφάσισαν να μείνουν για λίγες μέρες. Η μέρα αναχώρησης τους ήταν η 21η Απριλίου. Ωστόσο εκείνη την ημέρα δεν έφυγε κανείς (κατάφεραν να φύγουν δυο ημέρες αργότερα). Η συναυλία των Rolling Stones είχε άδοξο τέλος και αποτέλεσε ένα τρανό παράδειγμα για όσα ακολούθησαν. Οι Rolling Stones ήρθαν ξανά στην Αθήνα μετά από 31 χρόνια(!), τον Σεπτέμβριο του 1998.