Ήταν 11 Μαΐου του 1985. Η Μπράντφορντ αντιμετώπιζε την Λίνκολν στην έδρα της, το «Βάλεϊ Παρέιντ». Ο αγώνας ήταν ουσιαστικά μια φιέστα, με την Μπράντφορντ να γιορτάζει την άνοδό της από την τρίτη κατηγορία στην δεύτερη για πρώτη φορά από το 1937. Το γήπεδο όπως ήταν φυσικό είχε γεμίζει, με 11.000 θεατές να θέλουν να παρακολουθήσουν το επιστέγασμα των προσπαθειών της ομάδας σε όλη την σεζόν. Ο ενθουσιασμός ήταν λογικός.
Η φιέστα όμως έμελλε να εξελιχθεί σε τραγωδία. Μετά από 40’ λεπτά αγώνα, κι ενώ το σκορ ήταν στο 0-0, ξέσπασε φωτιά στην ξύλινη εξέδρα του γηπέδου που είχε κατασκευαστεί το 1911. Οι θεατές άρχισαν να πηδούν στον αγωνιστικό χώρο και ο διαιτητής διέκοψε το παιχνίδι. Η φωτιά εξαπλώθηκε μέσα σε λίγα λεπτά.
@telegraph.co.uk
Όσοι δεν προσπάθησαν να μπουν στον αγωνιστικό χώρο για να σωθούν, προσπάθησαν να φύγουν από την πίσω πλευρά όπου βρίσκονταν οι πόρτες. Οι πόρτες όμως ήταν κλειδωμένες. Ο αγώνας είχε μετατραπεί σε τραγωδία. Οι νεκροί έφτασαν τους 56 ενώ οι τραυματίες ξεπέρασαν τους 200. Τα συνεργία διάσωσης έβρισκαν νεκρούς και τραυματίες μέχρι το επόμενο πρωί. Οι πυροσβέστες έκλαιγαν. Περισσότερα από τα μισά θύματα ήταν παιδιά κάτω των 20 ετών.
Η αιτία, όπως αναφέρθηκε, ήταν ένα τσιγάρο που σβήστηκε απρόσεχτα στην ξύλινη κερκίδα και με την βοήθεια του δυνατού αέρα, προκάλεσε την πυρκαγιά. Η διοίκηση της Μπράντφορντ είχε προειδοποιηθεί για τον κίνδυνο συσσώρευσης σκουπιδιών κάτω από την ξύλινη εξέδρα και πως αυτό θα μπορούσε να αποβεί μοιραίο. Αλλά οι οικονομικές δυσχέρειες της ομάδας, την οδήγησαν στην απόφαση να μην κάνει τίποτα μέχρι το τέλος εκείνης της σεζόν.
@sportdw.com
Μια άλλη θεωρία, την οποία αναφέρει ο Martin Fletcher στο βιβλίο του, υποστηρίζει πως ο ο τότε πρόεδρος της ομάδας, Stafford Heginbotham, είχε εισπράξει μεγάλες ασφαλιστικές αποζημιώσεις από 8 πυρκαγιές που ξέσπασαν σε επιχειρήσεις του σε διάστημα 14 ετών. Σύμπτωση; Ο Fletcher είχε χάσει τον πατέρα του, τον παππού του και τον αδελφό του εκείνη την ημέρα, με τον ίδιο να γλιτώνει από τύχη.
Η τραγωδία στο Βάλεϊ Παρέιντ είναι μια από τις μεγαλύτερες στην ιστορία του αγγλικού ποδοσφαίρου. Χάθηκαν 56 ανθρώπινες ζωές μέσα σε λίγα λεπτά, με το περιστατικό να οδηγεί προς την απαγόρευση του καπνίσματος στα αγγλικά γήπεδα, αλλά και σε εκείνη της κατασκευής ξύλινων κερκίδων. Σήμερα, 35 χρόνια μετά δεν έχει γίνει ακόμα σαφές τι έφτιαξε για την πρωτοφανή αυτή τραγωδία.