Όσο εμείς είμασταν μέσα, εκείνοι ήταν έξω, και δούλευαν όντας εκτεθειμένοι, και ήμασταν εμείς που πήγαμε σε αυτούς, και ήταν η μοναδική μας έξοδος, βάσει των μέτρων και των εξαγγελιών. 

Νύχτα και μέρα, εκείνοι ήταν εκεί.

Θοδωρής Δεληγιάννης, υπάλληλος σε coffee shop

Η εμπειρία της εργασίας στην καραντίνα ήταν πολύ περίεργη στην αρχή καθώς όλοι είχαμε άγνοια για το θέμα. Δεν ξέραμε αν κινδυνεύουμε ή όχι, πως πρέπει να προφυλαχθούμε σωστά αλλά μέρα με την μέρα ενημερωθηκαμε και εν τέλει συνηθίσαμε το νέο τρόπο εργασίας με μέτρα προφύλαξης. Προσωπικά φρόντισα να ενημερωθώ για το τι ακριβώς συμβαίνει με τον ιό οπότε δεν ήμουν φοβισμένος και παρανοϊκός. Πρόσεχα και φρόντιζα να ενημερώνω και τους πελάτες για τις συνθήκες λειτουργίας και όλα καλά.

Θοδωρής Δεληγιάννης

Προς έκπληξη μου είδα πρωτόγνωρη κατανόηση από το κοινό προς εμάς καθώς όλοι δείχνανε κατανόηση και στους κανόνες λειτουργίας αλλά και στο ότι εμείς δουλεύαμε εκτεθειμένοι στο κίνδυνο. Με ανεβασμένα tips αλλά και από απλές κουβέντες, ο κόσμος μας έδειχνε τη συμπαράστασή του σε αυτή τη δύσκολη περίοδο. Κατανοούν πόσο δύσκολο πρέπει να είναι την ώρα που όλοι κάθονται σπίτια τους εμείς βρισκόμαστε έξω και δουλεύουμε κανονικά.

Σωτήρης, ιδιοκτήτης σούπερ - μάρκετ

Όπως για όλους πιστεύω, ήταν και συνεχίζει να είναι μια πρωτόγνωρη εμπειρία. Κυρίως στην αρχή, μέχρι να συνειδητοποιήσουμε τι καλά-καλά γίνεται, υπήρχε το άγχος και ο φόβος για εμένα και την οικογένειά μου. Πόσο μάλιστα όταν λείπεις από το σπίτι από τις 5:00 έως τις 22:00, υπάρχουν παιδιά και άνθρωποι όπου ανήκουν σε ευπαθής ομάδες. Το άγχος όμως υπήρχε και στο σούπερ μάρκετ μιας και παρόμοια κατάσταση δεν έχουμε αντιμετωπίσει στο παρελθόν.

Τι ποσότητες τροφίμων θα προμηθευτώ, θα πουληθούν ή θα μείνουν και θα πεταχτούν, μήπως δε μου φτάσουν αυτά που θα παραγγείλω εν τέλει; Όλα αυτά είναι αλυσίδα και ίσως επηρεάσουν αρνητικά την επιχείρηση εν μέσω καραντίνας.

Το μαγαζί είναι συνοικιακό και έχουμε να κάνουμε με ανθρώπους της γειτονιάς κατά βάση. Κατά τη διάρκεια της καραντίνας η πλειοψηφία σου έβγαζε ένα «ρατσισμό» απέναντί μας. Στο χώρο υπάρχει αντισηπτικό και γενικά τηρούνται όλα τα μέτρα ασφαλείας. Εάν μας έβλεπαν για ένα λεπτό χωρίς μάσκα ή γάντια, το πρώτο πράγμα που έλεγαν ήταν «γιατί δε φοράτε μάσκα και γάντια;»...μας ρωτούσαν πελάτες «έχετε απολυμάνει τους χώρους του μάρκετ» κλπ. Ο κόσμος φοβάται και είναι φυσιολογικό, μπορεί να κολλήσεις ανά πάσα στιγμή και από οποιονδήποτε, αλλά οι ίδιοι που φοβούνται δεν τηρούσαν τίποτα από τα μέτρα ασφαλείας. Ερχόντουσαν κανονικά χωρίς μάσκα ή γάντια. Ορισμένοι μάλιστα, είχαν τρελές απαιτήσεις από το προσωπικό και έψαχναν ευκαιρία να «σου τη πούνε». Αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι ότι αυτές οι αντιδράσεις ήταν από μορφωμένους ανθρώπους και όχι τόσο από άτομα μεγαλύτερης ηλικίας όπως γίνεται σε άλλες περιπτώσεις.

Μάριος Βογιατζάκης, Βασιλική Χατζηκωνσταντινίδου

Μάριος Βογιατζάκης, υπάλληλος σε φούρνο

Ήταν πρωτόγνωρη εμπειρία για όλους μας, σίγουρα στην αρχή ήμουν πολύ μπερδεμένος και ανήσυχος καθώς είχα και το άγχος της οικογένειας μου από πίσω, πατέρας δυο παιδιών και την γυναίκα μου μόνη να τα φροντίζει! Παρόλα αυτά το αίσθημα της ευθύνης ήταν πολύ δυνατό και με έκανε να θέλω να πάω να εργαστώ, να εξυπηρετήσω και να βοηθήσω τον κόσμο στις ανάγκες του. Ο κόσμος, συγχυσμένος, ανήσυχος, χωρίς πολύ όρεξη για πολλά, ιδίως τις πρώτες μέρες, αυτό σταδιακά επανήλθε στα φυσιολογικά. Από την μεριά μας, ο φούρνοι Γαβανά, κάναμε ότι μπορούσαμε για να έχουμε στο μαγαζί όλα τα αγαθά και παράλληλα να το κρατάμε σε άριστη κατάσταση από θέμα καθαριότητας και απολύμανσης. Ήμασταν και είμαστε πολύ τυπικοί πάνω σε αυτό το κομμάτι! Είμαι στον χώρο της εστίασης και της εξυπηρέτησης 15 χρόνια, σίγουρα όλο αυτό ήταν τρομακτικό, γερό σοκ, ακόμα και για τον πιο δυνατό χαρακτήρα! Βέβαια μέσα από τέτοιες καταστάσεις, μαθαίνεις να εκτιμάς πράγματα που τα έχεις δεδομένα, από μια απλή βόλτα στον ήλιο μέχρι και την γλυκιά αγκαλιά των παιδιών σου και της γυναίκας σου, που σε άλλες συνθήκες δεν τα σκεφτόμαστε καν!

Από την μέρα που ξεκίνησε όλο αυτό, οι φούρνοι δεν έκλεισαν ούτε στιγμή. Βάλαμε όλοι τα δυνατά μας, πολλές φορές και πάνω από τις δυνάμεις μας και την αντοχή μας, να παραμείνει ανοιχτό με όλα τα αγαθά που είχε ο κόσμος άμεση ανάγκη αυτές τις δύσκολες μέρες, άμεσα διαθέσιμα. Ο κόσμος, ανάμεσα του και εμείς, είναι πολύ ανήσυχος, φοβισμένος και σίγουρα βιώνει μια κατάσταση πρωτόγνωρη. Βάση αυτών των δεδομένων η συμπεριφορά τους απέναντι σε έμενα και φυσικά σε όλα τα παιδιά που πλαισιώνουν την ομάδα του μαγαζιού ήταν μοναδική!

Μας στήριξαν από την πρώτη στιγμή, μας βοήθησαν, κατάλαβαν τις υποδείξεις μας για τα μέτρα ασφαλείας που έπρεπε για να τηρηθούν για το καλό όλων μας! Απόσταση μεταξύ τους, προτεραιότητες, συνωστισμός, αντισηπτικά, μάσκες κτλ. Μας έδιναν συγχαρητήρια και κουράγιο να συνεχίσουμε το έργο μας! Βοηθήσαμε όσο μπορούσαμε και τις μέρες της καραντίνας τους ανθρώπους που έμειναν σπίτι, ιδίως ανθρώπους μεγάλης ηλικίας, κάνοντας παραδόσεις στην πόρτα τους με όλα τα μέτρα προστασίας! Το περνάμε μαζί όλο αυτό, παραμένουμε ασφαλείς, προσέχουμε και με γνώμονα την υγεία όλων μας, μαζί θα το ξεπεράσουμε όλο αυτό! Εύχομαι και ελπίζω σε ένα καλύτερο αύριο!

Δημήτρης Σιόψης, υπεύθυνος του Γραφείου Καθαριότητας της Γ' Δημοτικής Κοινότητας Θεσσαλονίκης

Η αλήθεια είναι πως βρισκόμασταν και συνεχίζουμε να βρισκόμαστε εν μέσω μιας σοβαρής πανδημίας η οποία άλλαξε τη καθημερινότητά μας περιορίζοντας τους περισσότερους από μας. Αυτή η πρωτόγνωρη κατάσταση επιτάχυνε το βηματισμό της ανθρωπότητας σε έναν άλλο τρόπο ζωής μέσα σε διάστημα δύο μηνών όπου τα πάντα ή σχεδόν τα πάντα γίνονται από το σπίτι.

Δημήτρης Σιόψης

Είδαμε σε πολλές περιπτώσεις ότι η έννοια της εργασίας άλλαξε δίνοντας τη δυνατότητα σε πολλούς να δουλεύουν με ασφάλεια από το σπίτι. Δυστυχώς εμείς δεν την είχαμε αυτή τη δυνατότητα. Σε αυτές τις πρωτόγνωρες συνθήκες βρισκόμασταν στους δρόμους και δίναμε καθημερινά μάχη για να προστατέψουμε την υγεία όλων μας, με το ανθρώπινο δυναμικό κατά το ήμισυ. Επικεντρωθήκαμε στη προστασία της δημόσιας υγείας και παράλληλα στη διατήρηση της βιωσιμότητας και της ευταξίας της πόλης.

Το Γραφείο μας που ανήκει στη Γ' Δημοτική Κοινότητα κατάφερε με τη συνεργασία όλων να λειτουργεί σε καθημερινή βάση αλλά και να εντατικοποιήσει πολλές από τις δράσεις του. Αρκετοί εργάτες αναγκάστηκαν λόγω μειωμένου προσωπικού να βρίσκονται καθημερινά στην εργασία τους μην έχοντας τη δυνατότητα άδειας ειδικού σκοπού.

Την περίοδο του Απριλίου που ομολογουμένως ήταν ένας δύσκολος μήνας πραγματοποιήθηκαν αρκετές δράσεις στο πλαίσιο των μέτρων προστασίας του Covid-19. Οι δράσεις αυτές αφορούσαν στην απολύμανση και το καθαρισμό του κέντρου και της Άνω Πόλης, καθώς και στην απολύμανση προσόψεων σε φαρμακεία, σε καταστήματα σούπερ - μάρκετ και σε στάσεις λεωφορείων.

Να σημειώσω εδώ πως το Γραφείο Καθαριότητας εν μέσω δύσκολων συνθηκών προέβαινε και σε συλλογή των νοσοκομειακών αποβλήτων με αποτέλεσμα να νιώθουμε υπέρ-εκτεθειμένοι, όπως καταλαβαίνετε, στις συνθήκες. Τα αντανακλαστικά της Διοίκησης του Δήμου Θεσσαλονίκης λειτούργησαν σωστά και γρήγορα, χορηγώντας στους εργαζόμενους προστατευτικό εξοπλισμό όπως γάντια, μάσκες και αντισηπτικά χεριών δημιουργώντας σε όλους το αίσθημα της ασφάλειας. Προσαρμοστήκαμε όλοι μας για να είμαστε αποτελεσματικοί και να συνεχίσουμε να διατηρούμε υγιές το περιβάλλον στο οποίο κινούμαστε.

Η επιβεβλημένη απομόνωση στο σπίτι, η αποφυγή κοινωνικών επαφών και η αυτοπροστασία λόγω της πανδημίας έφεραν όπως ήταν αναμενόμενο αναπόφευκτες αντιδράσεις σε κάποιους ανθρώπους του Δήμου μας. Η πρόκληση που είχαμε να αντιμετωπίσουμε ήταν μεγάλη. Κάποιοι πολίτες φοβούμενοι την εξάπλωση του ιού πίεζαν προς όλες τις κατευθύνσεις είτε τηλεφωνικά είτε με τη παρουσία τους στο γραφείο μας για επίσπευση των δράσεών μας. Πολλές φορές όχι και με τόσο κόσμιο τρόπο ομολογώ. Υπήρξαν όμως και κάποιοι άλλοι οι οποίοι προσαρμόστηκαν στις συνθήκες και κατάφεραν να επιδείξουν αυξημένο αίσθημα ευθύνης και ευσυνειδησίας, εφαρμόζοντας σωστά τη διαδικασία της ανακύκλωσης και τοποθετώντας τα οικιακά τους απορρίμματα σε κατάλληλες σακούλες ερμητικά κλειστές. Είχαμε ευτυχώς την αναγνώριση, την αλληλεγγύη και τη συνεργασία μιας μερίδας πολιτών του Δήμου μας, βοηθώντας να γίνει το έργο μας πιο εύκολο.

Βασιλική Χατζηκωνσταντινίδου

Βασιλική Χατζηκωνσταντινίδου, υπάλληλος σε φούρνο

Η αλήθεια είναι ότι δεν βίωσα κάποια μεγάλη αλλαγή στην καθημερινότητα μου, καθώς εργαζόμασταν κανονικά από την πρώτη ημέρα. Έτσι κι αλλιώς εμείς που δουλεύουμε σε αυτόν τον κλάδο είμαστε συνηθισμένοι να εργαζόμαστε και σε περιόδους που οι περισσότεροι δεν δουλεύουν όπως γιορτές και αργίες. Η μόνη αλλαγή που βίωσα ήταν στην διαχείριση του κόσμου όσον αφορά τις αποστάσεις και τα μέτρα ασφαλείας.

Ο κόσμος, όπως και όλοι μας, πέρασε ένα δύσκολο διάστημα που σε πολλές περιπτώσεις δεν ήξερε πως να διαχειριστεί την κατάσταση. Όπως είναι φυσιολογικό είχαμε όλων των ειδών τις συμπεριφορές. Υπήρχαν αυτοί που μας ευχαριστούσαν που δουλεύουμε και τους παρέχουμε το ψωμί της ημέρας, και μας συμβούλευαν να προσέχουμε την υγεία μας. Υπήρχαν και άλλοι, ευτυχώς η μειονότητα που άθελά τους θέλω να πιστεύω, έφερναν την ένταση της καραντίνας μαζί τους.

Κωνσταντίνα Παχή και Λευτέρης Παχής, φαρμακοποιοί

Όντως ήταν κάτι το πρωτόγνωρο, ανάμεικτα τα συναισθήματα. Αφενός σε κυριεύει ένα αίσθημα ευθύνης, ότι πρέπει να καθησυχάσεις τον πανικοβλημένο κόσμο, να τους υποσχεθείς ότι θα λάβει τα φάρμακά του (ιδίως στην τρίτη ηλικία), να κάνεις τη δουλειά όσο πιο σωστά γίνεται και χωρίς άγχος για να καλύψεις τις ανάγκες των ασθενών/πελατών (ιδίως σε μάσκες, αντισηπτικά τζελ, γάντια κλπ). Αφετέρου ήταν πολύ απογοητευτικό το γεγονός να βλέπεις έρημους τους δρόμους νωρίς το απόγευμα σε ώρες που υπό άλλες συνθήκες έσφυζαν από ζωή, να καταλαβαίνεις ότι ο κόσμος είναι πολύ φοβισμένος (δικαιολογημένα ή μη «σηκώνει» μεγάλη συζήτηση) και να συνειδητοποιείς ότι πρέπει να προσέχεις στις συναλλαγές σου με το κοινό, για να μην κινδυνέψει η οικογένειά σου (παιδιά, παππούδες).

Η συμπεριφορά του κόσμου δεν άλλαξε πολύ. Βέβαια, υπήρχαν και υπάρχουν εξαιρέσεις που επιβεβαιωνουν τον κανόνα. Εξαιρέσεις που αφορούσαν κυρίως άτομα της τρίτης ηλικίας τα οποία είτε ήταν απαιτητικά ως προς την εξυπηρέτηση τους είτε αντιδρούσαν στην όποια παραίνεση για χρήση των προστατευτικών μέσων, τη διατήρηση της απόστασης των δυο μέτρων και την παραμονή τους στο σπίτι. Βέβαια, ανάλογες συμπεριφορές είχαν κάποιοι νεότερης ηλικίας που ενδεχομένως να μην έδωσαν την απαραίτητη σημάσια στα μέτρα που ελήφθησαν.

Iντίρτ, οδηγός διανομής φαγητού

Eπιμέλεια, φωτογραφίες: Nίκος Αραμπατζής

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση φωτογραφιών για οποιονδήποτε λόγο. Η αναδημοσίευση φωτογραφιών γίνεται κατόπιν άδειας κατόχου των φωτογραφιών. Κατόπιν αυτού στην αναδημοσίευση χωρίς την άδεια θα γίνει χρήση του νόμου περί προστασίας των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας του φωτογράφου.