Οι «Τρωάδες» του Ευρυπίδη από το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος
Σε σκηνοθεσία Γιάννη Παρασκευόπουλου
Δημοσίευση 19/8/2020 | 17:09
Οι «Τρωάδες» του Ευριπίδη, η παράσταση που θα παρουσιάσει το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος το καλοκαίρι 2020, σε συμπαραγωγή με το Κέντρο Πολιτισμού Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας και το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ ΒΕΡΟΙΑΣ, σε σκηνοθεσία Γιάννη Παρασκευόπουλου, ξεκίνησε πρόβες. Στο ρόλο της Εκάβης η Γιώτα Φέστα.
Με φόντο την κατεστραμμένη Τροία, οι γυναίκες Τρωαδίτισσες αναμένοντας την ανακοίνωση της τύχης τους, θρηνούν για την άλωση της πόλης. Ανάμεσά τους, παραδομένη στη μοίρα της, η γριά Εκάβη σέρνει το εξασθενημένο σώμα της, σηκώνοντας στις γέρικες πλάτες τα βάρη μιας ζωής από το ένδοξο παρελθόν στο τραγικό παρόν. Μέχρι το τέλος του έργου η μια συμφορά διαδέχεται την άλλη, με αποκορύφωμα τον θάνατο του εγγονού της, του Αστυάνακτα -τη μοναδική ελπίδα για την μελλοντική αναβίωση της Τροίας- τον οποίο οι Έλληνες αποφάσισαν να γκρεμίσουν από τα τείχη της πόλης. Οι δυνάμεις της καταστροφής μοιάζουν πλέον ανεξέλεγκτες, σχεδόν θεϊκές. Ακόμα και οι θεοί που έδειξαν εύνοια στους Έλληνες, στη θέα των ανόσιων πράξεων, αλλάζουν τη στάση τους και προοικονομούν την τραγική έκβαση που θα έχει η επιστροφή των πολεμιστών στις πατρίδες τους. Αλλά στο έργο αυτό, η εκδίκηση δεν είναι ικανή να απαλύνει τα δεινά των ηττημένων.
Μέσα από τις έντονες αντιθέσεις των αφηγήσεων των περασμένων μεγαλείων και του παροντικού πένθους, ο Ευριπίδης ξεδιπλώνει την πλοκή σε μια σταδιακή πορεία προς την απόλυτη οδύνη. Ταυτόχρονα, ασκεί κριτική στους συγχρόνους του για την άγρια επίθεση των Αθηναίων στη Μήλο, αναδεικνύει τα επιχειρήματα των «βαρβάρων» αντιστρέφοντας ευρηματικά τον χαρακτηρισμό, και επιδιώκει τον αναστοχασμό πάνω στην Αθηναϊκή ασυδοσία. Οι Τρωάδες, το μόνο διασωθέν έργο της Ευριπίδειας τριλογίας, που παρουσιάστηκε το 415 π.Χ. στα Μεγάλα Διονύσια, αποτελούν ένα θρήνο για όσους βρίσκονται στο έλεος των κατακτητών και μια κραυγή ανθρωπισμού απέναντι στα θύματα του κάθε πολέμου. Στο έργο αυτό ο άνθρωπος, ανάμεσα σε ανθρώπους αλλά και πολύ μακριά από αυτούς, στέκεται ολομόναχος απέναντι στο τραγικό, προσπαθώντας να βρει καινούργιο τρόπο να επιβιώσει μέσα στην αδυσώπητη μοίρα του.