Ο «Εθνικός Διχασμός» βρίσκεται προ των πυλών, τον Νοέμβριο του 1916, με την Ελλάδα να έχει δυο κυβερνήσεις, αυτή στην Θεσσαλονίκη, υπό τον Ελευθέριο Βενιζέλο και εκείνη στην Αθήνα, υπό την άμεση επιρροή του Βασιλιά Κωνσταντίνου. 

Οι Άγγλοι και οι Γάλλοι είναι υπέρ της κυβέρνησης Βενιζέλου. Στις 3 Νοεμβρίου, θα ζητήσουν την παράδοση πολεμικού υλικού από την κυβέρνηση της Αθήνας. Η αρνητική απάντηση της κυβέρνησης θα έρθει στις 7 Νοεμβρίου. Ο Γάλλος ναύαρχος Φουρνιέ θα απαντήσει δυναμικά στις 18 Νοεμβρίου. Τα συμμαχικά αγήματα αποβιβάζονται στο Φάληρο και συγκρούονται με τον ελληνικό στρατό. Ο συμμαχικός στόλος αρχίζει να βομβαρδίζει την πόλη. Τα πυρά σταματούν αργά το βράδυ, έπειτα από συμφωνία του βασιλιά Κωνσταντίνου με τους πρεσβευτές της «Αντάντ». Ο αριθμός των νεκρών και των τραυματιών έχει πλήξει και τις δύο πλευρές.

Το γαλλικό θωρηκτό Mirambeau βομβαρδίζει την Αθήνα

Οι συμμαχικές δυνάμεις θα αποσυρθούν και η πόλη θα παραδοθεί στην αναρχία. Οι «βασιλόφρονες» αρχίζουν να επιτίθενται σε βενιζελικούς , λεηλατώντας σπίτια, βάζοντας φωτιές, κακοποιώντας πολίτες και επώνυμους υποστηρικτές του Βενιζέλου. Ο πρωθυπουργός Σπυρίδων Λάμπρος φέρεται να είπε τότε «τακτοποιούμε τα του οίκου μας».

Στις 25 Νοεμβρίου η «Τριανδρία» και η κυβέρνηση Βενιζέλου στην Θεσσαλονίκη, κηρύσσει με ειδικό διάγγελμα έκπτωτο τον Βασιλιά Κωνσταντίνο. Οι δυνάμεις της Αντάντ, επιβάλουν αποκλεισμό στο «καθεστώς των Αθηνών», κάνοντας τα πράγματα ακόμα χειρότερα για την πρωτεύουσα. Οι κάτοικοι φανατίζονται ακόμα περισσότερο, αφού πολλοί από αυτούς δεν μπορούν να εξασφαλίσουν ούτε τα καθημερινά τους τρόφιμα.