Το 1990 ο Mike Tyson ήταν Παγκόσμιος Πρωταθλητής Βαρέων Βαρών και ο κυρίαρχος στο μποξ. Είχε κατακτήσει όλους τους τίτλους τα προηγούμενα τέσσερα χρόνια και πήγε στο Τόκιο για να υπερασπιστεί τους 9 τίτλους του, έχοντας ρεκόρ 37-0.
Ο αντίπαλός του ήταν ο Buster Douglas, ένας άγνωστος μποξέρ, ειδικά εκτός των ΗΠΑ. Είχε ρεκόρ 42-1 και όλοι πίστευαν πως θα είναι ακόμα μια γρήγορη νίκη για τον Tyson, όπως εκείνη απέναντι στον Michael Spinks, τον οποίον έβγαλε νοκ άουτ σε μόλις 91 δευτερόλεπτα.
Αυτό που όλοι περίμεναν ήταν μια εύκολη επικράτηση του Tyson και μια περίοδος με πολλά εκατομμύρια δολάρια μέχρι την μάχη του με τον Evander Holyfield. Οι περισσότεροι αντίπαλοι του Tyson έμπαιναν στο ρινγκ με την ψυχολογία ότι πάνε για εκτέλεση. Όχι όμως ο Douglas, όχι μόνο επιβίωσε στην αρχή του αγώνα, αλλά φάνηκε να πιστεύει ότι μπορεί όχι μόνο να αντιμετωπίσει αλλά και να νικήσει τον Mike Tyson. To ύψος και το συνολικό μέγεθός του έδειχναν να προβληματίζουν τον «Godzilla».
Στον 8ο γύρο ένα γεμάτο uppercut του Tyson έστειλε στο έδαφος τον Douglas. Ακόμα κι εκείνοι που είχαν αρχίσει να πιστεύουν μάλλον σκέφτηκαν πως ο αγώνας ήταν θέμα χρόνου να καταλήξει υπέρ του Tyson. Ωστόσο ο Douglas δεν πτοήθηκε. Σηκώθηκε, πήρε τις ανάσες του μετά το καμπανάκι και επέστρεψε στον 9ο σίγουρος πως πλέον θα είναι αυτός ο νικητής. Πράγματι στον 10ο γύρο έριξε νοκ άουτ τον Tyson. Μέχρι σήμερα δεν έχει υπάρξει μεγαλύτερη ανατροπή στην ιστορία του μποξ. Κάποιοι μάλιστα λένε και στην ιστορία του αθλητισμού (αν και αυτό ίσως εντάσσεται στην αμερικανική υπερβολή).
Ο Douglas ήταν Παγκόσμιος Πρωταθλητής Βαρέων βαρών. Πέρασε τους επόμενους 8 μήνες πανηγυρίζοντας την επιτυχία, πριν ηττηθεί από τον Evander Holyfield. Λίγο αργότερα αποσύρθηκε από το μποξ, κάνοντας δυο σύντομες επιστροφές πριν αποσυρθεί για τα καλά το 1999. Εκείνος ο αγώνας ενάντια στον Tyson ήταν αδιαμφησβήτητα το highlight της καριέρας του, η στιγμή που έγραψε το όνομά του στην ιστορία του αθλήματος.