Τα στενάκια της Αθήνας έχουν μνημεία και κτίρα με ιστορία μεγαλύτερη από όση μπορεί να έχεις σκεφτεί. Κάπως έτσι συμβαίνει και με τον ορθόδοξο ναό που βρίσκεται στο άλσος Συγγρού και ξεχωρίζει για πολλούς λόγους.
Στην περιοχή αυτή, βρίσκεται και η υπέροχη Βίλλα Συγγρού, ένα έργο υου Ερνέστου Τσίλλερ, Βαυαρού αρχιτέκτονα που πραγματικά μεγαλούργησε θέλοντας να παραδώσει στον Ανδρέα Συγγρό την πιο εντυπωσιακή εξοχική έπαυλη. Το κτίριο χτίστηκε τον 19ο αιώνα και δίπλα του κατασκευάστηκε ο μοναδικός ορθόδοξος ναός γοτθικού ρυθμού στην Ελλάδα, ο ναός του Αγίου Ανδρέα στην Αθήνα.
Το ιδιαίτερο παρεκκλήσι, καταφέρνει να κεντρίσει τα βλέμματα των περαστικών της περιοχής μιας και παρουσιάζει ένα θέαμα που όμοιο του δεν υπάρχει πουθενά σε όλη την χώρα.
Φαίνεται ότι το μικρό παρεκκλήσι στο Άλσος Συγγρού ακολουθεί τον τύπο της βασιλικής, ενώ ταυτόχρονα έχει πολλά κοινά στοιχεία στην αρχιτεκτονική του με τον καθολικό ιερό ναό του Αγίου Λουκά, στο Νέο Ηράκλειο Αττικής. Δεν είναι τυχαίο ότι και εκείνος κατασκευάστηκε πάνω στα σχέδια του Θεόφιλου Χάνσεν, ο οποίος ήταν ο δάσκαλος του Τσίλλερ, το 1842 και ολοκληρώθηκε το 1845.
Επιπλέον, ο ναός αυτός έχει και πολλά κοινά χαρακτηριστικά με τους ναούς Gustan και Adolifkirche του 19ου αιώνα, των Ludwing Foster και Θεόφιλου Χάνσεν στη Βιέννη. Μιας και ο Τσίλλερ ήταν βαθιά επηρεασμένος από την αρχιτεκτονική της Βιέννης, την οποία επισκεπτόταν συχνά, γίνεται αμέσως κατανοητό το γιατί ο ναός αυτός είναι έτσι. Δυστυχώς δεν έχουν διασωθεί όλα τα δημιουργήματά του αρχιτέκτονα στην Ελλάδα.
Photo via travel-tourism.news-24.gr
Εκτός από την Αθήνα, ο Τσίλλερ δημιούργησε και διάφορα άλλα αρχιτεκτονικά θαύματα και στην επαρχία, όπως είναι το Δημαρχείο στην Ερμούπολη της Σύρου.
Όσο για την γοτθική αρχιτεκτονική, είναι ένας ρυθμός που αναπτύχθηκε στην Ευρώπη κατά τον ύστερο Μεσαίωνα και εξελίχθηκε από τη ρωμανική αρχιτεκτονική, ενώ την διαδέχθηκε η αναγεννησιακή αρχιτεκτονική. Εμφανίστηκε για πρώτη φορά τον 12ο αιώνα στη Γαλλία και συνέχισε να χρησιμοποιείται μέχρι και τον 16ο αιώνα. Ο ρυθμός ήταν αρχικά γνωστός ως φραγκογενής, ενώ ο όρος γοτθικός εμφανίστηκε στο τέλος της Αναγέννησης.