Η ταινία του Φίλιππου Τσίτου Ακαδημία Πλάτωνος απέσπασε τη Λεοπάρδαλη Καλύτερης Ανδρικής Ερμηνείας για τον Αντώνη Καφετζόπουλο, το Βραβείο Οικουμενικότητας και το Βραβείο Νεότητας.

Κάθε πρωί, ο Σταύρος σηκώνει τα μεταλλικά στόρια του ψιλικατζίδικου, κρεμάει τις αθλητικές εφημερίδες και τακτοποιεί τις καρέκλες όπου θα κάτσει με τους φίλους του όλη τη μέρα. Απέναντι, στο πεζοδρόμιο, ο σκύλος ενός απ’ αυτούς, ο Πατριώτης, γαυγίζει σ’ όποιον Αλβανό περνάει, πράγμα που τους κάνει ιδιαίτερα υπερήφανους. Μέσα στο ψιλικατζίδικο, η μητέρα του Σταύρου, στα πρόθυρα του Αλτσχάιμερ, λαγοκοιμάται στην πολυθρόνα της. Αυτή η ρουτίνα ταρακουνιέται ξαφνικά τη μέρα που η γηραιά κυρία πέφτει στην αγκαλιά ενός Αλβανού εργάτη αποκαλώντας τον “Γιέ μου”, στα αλβανικά!

Ο Φίλιππος Τσίτος σκηνοθετεί τους γεμάτους προκαταλήψεις ήρωές του μ’ ένα μείγμα κριτικής ματιάς και κατανόησης, ελαφρότητας και απελπισίας, παίρνοντας απ΄τους ηθοποιούς του και, κυρίως, έναν απαράμιλλο Αντώνη Καφετζόπουλο, αξιοσημείωτες ερμηνείες. Η ταινία απέσπασε τρία βραβεία στο Φεστιβάλ του Λοκάρνο: Ανδρικής Ερμηνείας (Αντώνης Καφετζόπουλος), Οικουμενικό Βραβείο και Βραβείο Νεότητας.