Τα τελευταία δύο χρόνια η ζωή μας έχει αλλάξει δραματικά. Νέες συνήθειες έχουν προστεθεί, κάποιες παλιές πρέπει να τις ξεχάσουμε, και μερικές νέες τάσεις και συμπεριφορές έχουν κάνει την εμφάνισή τους. Οι άνθρωποι αντιδρούν πιο εύκολα και η υπομονή τους έχει δραματικά μειωθεί. Εν μέρει λογικό γιατί με το τόσο lockdown και όχι μόνο, είναι λογικό κάποια στιγμή να χάσεις τον εαυτό σου, δεν πρέπει όμως να χάσεις τους τρόπους σου!

Όλο και πιο συχνά άνθρωποι κάνουν επίθεση σε ανθρώπους με σκοπό να τους κάνουν υποδείξεις χωρίς όμως να είναι αρμόδιοι για αυτό. Όλο και πιο συχνά κάποιος θα μας κουνήσει το δάχτυλο με πρόφαση την πανδημία, και αυτό είναι επικίνδυνο γιατί μπορεί να γίνει συνήθειά.

Η 'Αννα που λέτε είναι μια γυναίκα που μένει στη Γερμανία, δουλεύει εκεί ως νηπιαγωγός και πολύ συχνά -πριν την πανδημία- έκανε ταξίδια. Το instagram της μαρτυράει πόσο αγαπάει να κάνει ταξίδια, είναι μια μορφή έκφρασης για αυτήν, και είναι αυτό που λέμε πραγματική ταξιδιώτισσα! Η Πανδημία της στοίχισε όπως σε όλους μας. Δεν ξέρω αν έχασε τη δουλειά της, κάποιον δικό της ή το σπίτι της σίγουρα όμως έχασε το δικαίωμα για πολύ καιρό να ταξιδέψει.

Και ίσως εσένα να σου φαίνεται ok και να πεις "Έλα μωρέ, εδώ κόσμος πεθαίνει και το ταξίδι θα σκεφτούμε" για την Άννα όμως (και την κάθε Άννα που εκφράζεται μέσα από αυτό) ίσως να ήταν πιο ζόρικο.

Και φυσικά για ένα περίπου χρόνο δεν ταξίδεψε, μέχρι που μια στιγμή είπε τώρα μπορώ, και θα το κάνω! Έκλεισε ένα αεροπορικό για Μαλδίβες (ναι γιατί της άξιζε), φρόντισε να είναι αρνητική, να έχει όλα τα τεστ μαζί της, να είναι ενημερωμένη για θέματα covid και πήγε μέχρι εκεί! Μόνο που έκανε ένα λάθος. Νόμιζε πως αν μοιραστεί τη χαρά της, και τις όμορφες στιγμές της από εκεί, στο instagram, θα δώσει λίγη έμπνευση σε αυτούς που την ακολουθούν. Θα τους κάνει να ελπίσουν ότι πλησιάζει και η σειρά τους, ότι η πανδημία θα τελειώσει και τα ταξίδια θα μονοπωλήσουν και πάλι το ενδιαφέρον του κόσμου! 

Σίγουρα δεν περίμενε να αντιμετωπίσει travel shaming!

Και τι είναι το travel shaming ρε παιδιά; Θα σας πω αμέσως. Είναι ένα φαινόμενο που ξαφνικά το βλέπουμε όλο και πιο συχνά. Κάποιος κάνει ένα ταξίδι για δουλειά, για διασκέδαση, γιατί θέλει, γιατί μπορεί και κάποιος άλλος του κουνάει το δάχτυλο και τον "κολλάει στον τοίχο" για αυτή του την πράξη. Το ερώτημα είναι έχουμε δικαίωμα να το κάνουμε; Ξεκάθαρα όχι!

Δεν είσαι εσύ αρμόδιος να πεις σε κάποιον αν θα ταξιδέψει ή όχι. Δεν μπορείς να τον κρίνεις, δεν έχεις το δικαίωμα να του στείλεις υποδείξεις, δεν πρέπει να σε αφορά αν αυτός ο κάποιος είναι νόμιμος ή όχι, αν θα κάνει καραντίνα μετά, αν έκανε τεστ πριν πετάξει, αν εκεί που πάει έχει κλειστά εστιατόρια και τι θα τρώει. Δεν είναι δική σου δουλειά όλα αυτά. Υπάρχουν άνθρωποι που ελέγχουν όλα τα παραπάνω και ας τους αφήσουμε να το κάνουν.

Εσύ προσπάθησε να γίνεσαι κάθε μέρα καλύτερος, να είσαι νομοταγής, να μη χαλάς τη διάθεση κανενός και να αποφεύγεις πράγματα που σου χαλάνε τη δική σου διάθεση.

Με προβλημάτισαν αρκετά όλα τα παραπάνω μόλις είδα το story της 'Αννας, και της ζήτησα να πούμε περισσότερα.

Ακολουθεί μια μικρή συνέντευξη για να καταλάβουμε πως το βίωσε η ίδια.

Πώς πήρες την απόφαση να ταξιδέψεις μέχρι τις Μαλδίβες; Περιέγραψε μου το χρονικό, πως το οργάνωσες;

To ταξίδι μου στις Μαλδίβες αποτέλεσε μία πολύ αυθόρμητη σκέψη, με πολλούς ενδοιασμούς φυσικά λόγω της κατάστασης με τους περιορισμούς και τα ειδικά μέτρα, λόγω της περιόδου του κορονοϊού. Χρειαζόμουν ένα διάλειμμα από τη δουλειά, τις υποχρεώσεις και την καθημερινότητα και έτσι η απόφαση πάρθηκε μόλις ένα μήνα πριν την αναχώρηση!

Κάνοντας μία ενδελεχή αναζήτηση των πράσινων και κόκκινων –για τη Γερμανία – χωρών, η απόφαση του ταξιδιού μου στις Μαλδίβες ήταν οριστική, μιας και δε θα χρειαζόταν να μπω σε καραντίνα ή εγκλεισμό κατά την άφιξή μου εκεί, όπως είθισται στις περισσότερες χώρες.

Ένα μήνα πριν την αναχώρηση, η κράτηση των εισιτηρίων και των καταλυμάτων διαμονής είχαν ολοκληρωθεί, έχοντας φυσικά δεύτερες σκέψεις για  τυχόν κανονισμούς που αλλάξουν ή διαφοροποιηθούν τελευταία στιγμή. Συνειδητά, λοιπόν, τηρώντας όλους τους κανονισμούς ασφαλείας και υγιεινής, έκλεισα τις βαλίτσες μου και αναχώρησα για το ταξίδι μου, αναμένοντας να εξερευνήσω έναν καινούριο προορισμό και να γευτώ καινούριες γεύσεις και αρώματα αλλά και να φορτίσω τις μπαταρίες μου με νέες εικόνες

Φοβήθηκες την πανδημία. Εννοώ μήπως κολλήσεις και εσύ;  και πως ήταν το συναίσθημα του να οργανώνεις ταξίδι μετά από τόσο καιρό;

Για να είμαι ειλικρινής κάθε ταξίδι, ειδικά εν μέσω πανδημίας, αποτελεί μία πρόκληση! Δε φοβήθηκα σε καμία περίπτωση τον ιό και σ’ αυτό συνέβαλε το γεγονός ότι δε σταμάτησα να δουλεύω ούτε μία μέρα όλη αυτή την περίοδο. Τόσους μήνες έρχομαι σε καθημερινή επαφή με τόσα παιδιά και συναδέλφους, μιας και τα νηπιαγωγεία στη Γερμανία παραμένουν ανοιχτά όλους αυτούς τους μήνες, οπότε θεωρώ ότι τηρώντας ανελλιπώς τους κανονισμούς υγιεινής, οι πιθανότητες μετάδοσης του ιού ήταν ελάχιστες. Σε περίπτωση βέβαια που κολλούσα τον περιβόητο COVID19, ήμουν προετοιμασμένη – ψυχολογικά τουλάχιστον -  για κάθε ενδεχόμενο. Να σημειωθεί πως στον κοντινό μου κύκλο, αλλά και στην οικογένειά μου, έχουν νοσήσει πολλά άτομα, διαφόρων ηλικιών, αλλά ευτυχώς είναι όλοι υγιείς και δεν είχαμε απώλειες, όπως πολύ συχνά διαβάζουμε και ακούμε.

Έτσι, με συστηματική παρακολούθηση των ηλεκτρονικών σελίδων των Υπουργείων Τουρισμού ολοκληρώθηκε το ταξίδι μου χωρίς ιδιαίτερες περιπέτειες και άγχη! Βέβαια, οι Μαλδίβες δεν ήταν το μοναδικό μου ταξίδι εν μέσω της πανδημίας. Τον περασμένο Οκτώβρη βρέθηκα στην Ισλανδία, ένα ταξίδι επίσης της τελευταίας στιγμής.

Εν συντομία θα περιγράψω τι συνέβη δύο μέρες πριν την αναχώρηση, όπου η Γερμανία αποφάσισε να καταχωρήσει τον προορισμό της Ισλανδίας στη λίστα με τις κόκκινες χώρες, γεγονός που απαιτούσε υποχρεωτική δεκαήμερη καραντίνα κατά την άφιξή μου στη Γερμανία. Η ανατροπή ήταν μεγάλη, μιας και έπρεπε να αναδιοργανώσω πολλές λεπτομέρειες τόσο του ταξιδιού, όσο και της επιστροφής μου στη βαυαρική πρωτεύουσα.

Επίσης, με την επιστροφή μας, είχαν ακυρωθεί όλες οι πτήσεις και σταθήκαμε ιδιαίτερα τυχερές, καθώς πετάξαμε με τη μοναδική πτήση που πετούσε για Μόναχο, μέσω Ολλανδίας. Ανατροπές και εκπλήξεις είχε και το ταξίδι μου στην Ιορδανία, τον περασμένο Δεκέμβρη, όπου στο τσεκ ιν μου ζητήθηκε έγγραφο επιβεβαίωσης της υγειονομικής μου ασφάλειας, το οποίο δεν είχα μαζί μου. Ευτυχώς, όλα πήγαν κατ’ ευχήν και έπειτα από διαπραγματεύσεις με τις αρχές κατάφερα να εξερευνήσω και την ιδιαιτέρως μαγευτική Ιορδανία!

Περίμενες ότι ίσως να υπάρξουν κάποιοι που θα αντιδράσουν; Και ποια η δική σου τοποθέτηση στο θέμα travel shaming;

Για να είμαι ειλικρινής, ως ένα σημείο είναι αναμενόμενο.  Η κριτική είναι πάντα καλοδεχούμενη και εξάλλου γι’ αυτό γίνονται οι αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, για να υπάρχει αμφίδρομη αλληλεπίδραση. Εδώ και καιρό παρακολουθώ την επικρατούσα κατάσταση στο ίνσταγκραμ, όπου ακόμα και διεθνούς φήμης travel bloggers δήλωναν πως είναι ανήθικο να ταξιδεύει κανείς αυτή την περίοδο.

Για εμένα προσωπικά, είναι «ανήθικο» να γίνονται προσβλητικές υποδείξεις και κακόβουλα σχόλια. Ζούμε σε μία ελεύθερη κοινωνία και καθένας από εμάς μπορεί να επιλέξει το τρόπο ζωής και σκέψης του.

Πίστεψε με, κανένας από όσους ταξιδεύουν αυτή την περίοδο, δε θα ήθελαν να κολλήσουν τον ιό, να θέσουν τον εαυτό τους σε κίνδυνο και να μπουν σε υποχρεωτική 14ήμερη καραντίνα σε μια ξένη χώρα, επωμιζόμενοι τόσο τα έξοδα όσο και τις πιθανές επιπτώσεις στη δουλειά τους.

Ενδεχομένως για κάποιον να μην είναι ο ορισμός των διακοπών να ταξιδεύει με τέτοιους περιορισμούς και είναι απολύτως σεβαστό και κατανοητό. Μακάρι να ήταν διαφορετική η κατάσταση! Στη μνήμη μου είναι μονίμως χαραγμένες οι εικόνες με τα κλειστά μαγαζάκια στο Ρέικιαβικ, λόγω της απουσίας των τουριστών, τα άδεια πολύχρωμα στενάκια και η απόλυτη ησυχία ακόμα και στους πιο τουριστικούς δρόμους. Οι μαγαζάτορες του Μάλε εκλιπαρούσαν να αγοράσουμε διαφόρων λογιών ενθύμια μιας και εδώ και πολλούς μήνες έχουν μηδαμινά εισοδήματα.

Σαν Έλληνες γνωρίζουμε τι σημαίνει ο τουρισμός να είναι η ναυαρχίδα του ΑΕΠ, οπότε συμπάσχω και κατανοώ πλήρως την κατάσταση και τις συνέπειες αυτής τόσο σε οικονομικό όσο και κοινωνικό επίπεδο.

Φαντάζομαι ότι εκτός από τα λίγα αυτά περιστατικά που δεν πρέπει να αγνοήσουμε, θα πήρες και πολύ αγάπη για την έμπνευση που έδωσες. Πώς νιώθεις κάθε φορά που κάποιος σου λέει ότι του δίνει κίνητρο για ταξίδι;

 Ένας από τους λόγους που συνεχίζω να δημοσιεύω, έπειτα από τα αρνητικά σχόλια που διάβασα στο προφίλ μου, είναι το ότι λαμβάνω μηνύματα ενθάρρυνσης και αγάπης από πολλούς ακολούθους μου!

Επίσης, παρατηρώ πως τελευταία πολλοί Έλληνες και Ελληνίδες ξεκινούν δειλά δειλά και ταξιδεύουν! Εντός και εκτός Ευρώπης! Κατανοώ ότι στη Γερμανία οι κανονισμοί αλλά και οι περιορισμοί είναι πιο ελαστικοί, αναφορικά με τα ταξίδια, αλλά πιστεύω ότι και η Ελλάδα θα κινηθεί προς την ίδια κατεύθυνση αργά ή γρήγορα. Και ναι, αν είσαι πρόθυμος να τηρήσεις όλα τα απαραίτητα μέτρα, κλείσε το εισιτήριο, κάνε κράτηση στο κατάλυμα της επιλογής σου και θα με θυμηθείς!

Αυτή η περίοδος είναι ιδιαίτερη για να ταξιδέψει κανείς και μοναδική ευκαιρία εάν θέλεις να αποφύγεις τους πολλούς τουρίστες αλλά και να βρεις πιο οικονομικές προσφορές. Και στην τελική, ποιος δεν έχει ανάγκη αυτή την αίσθηση της ελευθερίας μετά από την περίοδο του εγκλεισμού; Γιατί λοιπόν, να αισθανόμαστε υπεύθυνοι και γι’ αυτό;

Πώς ήταν η εμπειρία του ταξιδιού στις Μαλδίβες εν μέσω πανδημίας και πότε είναι το επόμενο ταξίδι σου;

Ήταν καταπληκτική, αν και θα ήθελα να μείνω περισσότερες μέρες, κάτι  δυστυχώς ανέφικτο λόγω της 7ήμερης καραντίνας στη Γερμανία. Σίγουρα όμως, μου έδωσε κουράγιο και δύναμη να συνεχίσω να κάνω τα όνειρά μου πραγματικότητα μέσα σ’ αυτή την τρέλα που αντιμετωπίζουμε και με γέμισε αισιοδοξία!

Το επόμενο ταξίδι μου ωστόσο πλησιάζει, γι’ αυτό μείνετε συντονισμένοι και υπόσχομαι να σας στείλω θετική ενέργεια και αέρα από τον κόλπο του Aden την επόμενη φορά!

Ακολουθήστε την 'Αννα και τα ταξίδια της, στο instagram (εδώ).