Πρόκειται για ένα πραγματικό θαύμα. Μια εκκένωση και διάσωση στρατιωτών, που παρά την οδυνηρή ήττα, γέμισε με αισιοδοξία τους λαούς της Ευρώπης για τη συνέχεια. Η εκκένωση της Δουνκέρκης ήταν τόσο συγκλονιστική και τόσο σημαντική που έγινε και ταινία.
Ξεκίνησε στις 26 Μαΐου και ολοκληρώθηκε στις 4 Ιουνίου του 1940. Περίπου 198 χιλιάδες Βρετανοί στρατιώτες και 140 χιλιάδες Γάλλοι και Βέλγοι στρατιώτες σώθηκαν.
Οι Γερμανοί επιτέθηκαν στις 10 Μαΐου στην Ολλανδία. Η αντίσταση του ολλανδικού στρατού κράτησε μόλις 4 ημέρες, με τη βασίλισσα να φεύγει για την Αγγλία από την τρίτη ημέρα. Την ίδια μέρα, εισέβαλλαν και στο Βέλγιο, κι εδώ από αέρος. Μέσα σε δυο 24ώρα η άμυνα είχε σπάσει και Βέλγοι, Γάλλοι και Βρετανοί στρατιώτες οπισθοχωρούσαν.
Η Γαλλία χρειαζόταν περισσότερη προετοιμασία. Ωστόσο, τους πήρε πέντε ημέρες να σπάσουν την πρώτη αμυντική γραμμή των Γάλλων και να τους αναγκάσουν να σχεδιάσουν νέο σχέδιο αντεπίθεσης. Ο στρατηγός Ζίρο την επόμενη μέρα συνειδητοποίησε πως οι δυνάμεις δεν έφταναν για αντεπίθεση, αποφασίζοντας να οπισθοχωρήσει και να αντιμετωπίσει τις διαρκώς αυξανόμενες δυνάμεις των Γερμανών σε άλλο σημείο. Ούτε αυτό όμως δούλεψε, αφού οι Γερμανοί κατάφεραν να βρεθούν πίσω από τους στρατιώτες του.
Οι συντεταγμένες επιθέσεις των Γερμανών κατάφεραν να μπλοκάρουν όλες τις διεξόδους και τους δρόμους επικοινωνίας. Ο στρατός των συμμάχων στριμώχτηκε στο Καλέ και τη Δουνκέρκη.
Η ήττα των Βέλγων χειροτέρεψε την κατάσταση αλλά οι Βρετανοί είχαν ήδη αποφασίσει να φέρουν σε πέρας ένα σχέδιο εκκένωσης της Δουνκέρκης. Ζήτησαν τη βοήθεια από κάθε τύπο σκάφους, ώστε να φτάσουν έγκαιρα και να προλάβουν τους Γερμανούς. Οι Βρετανοί αρχικά όταν έφτασαν κατάλαβαν πως θα είναι δύσκολο να σώσουν τους στρατιώτες από την παραλία. Στράφηκαν στον κυματοθραύστη, απ’ όπου 200.000 στρατιώτες μπήκαν στα πλοία διάσωσης. Αυτό ξεκίνησε στις 26 Μαΐου. Και ολοκληρώθηκε με επιτυχία στις 4 Ιουνίου.
Ήταν τα λόγια του Τσώρτσιλ «…θα πολεμήσουμε στις παραλίες μας... και δεν θα παραδοθούμε ποτέ!», οι χιλιάδες πολίτες που έτρεξαν με τα σκάφη τους για να βοηθήσουν στην εκκένωση, το λάθος του Χίτλερ να αποσύρει τα πάντσερ; Ήταν όλα μαζί, γιατί για να γίνει ένα θαύμα χρειάζονται να συνωμοτήσουν πολλά γεγονότα μαζί. Το κυριότερο είναι πως αυτή εκκένωση γέμισε με αισιοδοξία τους συμμάχους για τη συνέχεια, παρά τις συνεχείς ήττες στο πεδίο της μάχης και παρά τη δήλωση του Τσώρτσιλ ότι «οι πόλεμοι δεν κερδίζονται με εκκενώσεις». Μέσα στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο έπρεπε να ακολουθήσουν μια σειρά από θαύματα για να νικηθεί διά παντός το Γ’ Ράιχ.
