Η ΜΙΚΡΗ ΕΛΛΑΔΑ είναι μια “Ταινία – Γέφυρα” - ένα μοντέλο δηλαδή δημιουργίας εξ' αποστάσεως που επινόησε και εκτέλεσε ο σκηνοθέτης και συνθέτης Κώστας Γάκης κατά τη διάρκεια της καραντίνας του κορωνοϊού. Είναι ένα σπονδυλωτό φιλμ με ιστορίες από όλο τον ελλαδικό χώρο και την ομογένεια γυρισμένο εξολοκλήρου εξ' αποστάσεως με τη βοήθεια του διαδικτύου.

Ταινιά – Γέφυρα σημαίνει ότι μέσα από τη διαδικασία των γυρίσματων γεφυρώθηκαν ανθρώποι που τους χώριζαν τεράστιες αποστάσεις. Σε συνδυασμό με την αίσθηση εγκλεισμού και απομόνωσης που βίωνε η ομάδα κατά την εποχή του γυρίσματος, η ταινία δημιούργησε πράγματι έναν “κοινό χώρο” - μια γέφυρα συνάντησης - κι έρχεται τώρα να λειτουργήσει σαν μαγική νησίδα συνεύρεσης και ανακούφισης και για το κοινό.

Η ΜΙΚΡΗ ΕΛΛΑΔΑ είναι η απόδειξη ότι ακόμα και σε καταστάσεις καραντίνας, ασφυξίας και κοινωνικού αποκλεισμού μπορούμε να κρατήσουμε αναμμένο το κερί της μνήμης, της ανθρώπινης ζεστασιάς και της δημιουργικότητας.

Κάθε μέλος της ομάδας συνέβαλε με ιστορίες, μαρτυρίες, αφηγήσεις και ποιήματα από την περιοχή της καταγωγής του και από το δικό του απόθεμα μνήμης. Οι ιστορίες που τελικά επιλέχθηκαν για να αποτελέσουν το υλικό της ταινίας μιλούν για την κατανόηση της διαφορετικότητας μέσα στην κάθε κοινότητα, για την αξία της μνήμης καθώς και για μια τρυφερή επανοικειοποίηση της ελληνικότητας.

Πολύ γρήγορα, με έναν τρόπο μαγικό εκμηδενίστηκε η απόσταση μεταξύ των μελών της ομάδας παρόλο που βρίσκονταν χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά. Και κάπως έτσι τα δωμάτιά τους από μικρές φυλακές της πανδημίας μετατράπηκαν σε απροσδόκητες γέφυρες έκφρασης, δημιουργικότητας, ανακούφισης, συνάντησης.