Γεννημένη και μεγαλωμένη στην Ελλάδα, η Μαρία είναι ένα ανήσυχο πνεύμα που δε σταματάει να εξερευνάει τον κόσμο! Τη γνωρίζω τα τελευταία χρόνια μέσα από το ταξιδιωτικό της μπλογκ Trips Of Our Life, που το έφτιαξε το 2016 όταν χρειάστηκε να μετακομίσει στη Γερμανία για προσωπικούς λόγους, και ήθελε οι φίλοι και οι γνωστοί να διαβάζουν για τα ταξίδια. Ήταν σχεδόν μια απαίτηση όλων αυτών, μιας και η Μαρία έχει να πει πολλές ταξιδιωτικές ιστορίες, να δώσει σημαντικές και χρηστικές ταξιδιωτικές πληροφορίες και έμπνευση σε όλους μας!

Στο μπλογκ της θα διαβάσεις, πώς κατάφερε να φτάσει μέχρι το Everest base camp, πως ήταν η εμπειρία της εθνικό πάρκο Maasai Mara της Κένυας, και πως είναι να περιπλανιέσαι στο τροπικό δάσος του Αμαζονίου στην Κολομβία! 

από το ταξίδι της στην Κολομβία

Αυτό που ακόμα δεν έχει προλάβει να καταγράψει στο μπλογκ της, είναι το τελευταίο της ταξίδι στο Πακιστάν! Η Μαρία μερικές εβδομάδες πριν, έκανε ένα ταξίδι ζωής όπως η ίδια λέει σε έναν από τους πιο απρόσμενους προορισμούς, και μάλιστα εν μέσω πανδημίας! Όταν θες κάτι μπορείς να το καταφέρεις, αρκεί να έχεις θέληση, οργάνωση και όρεξη! Η Μαρία έχει αποδείξει ότι όταν κάτι θέλει μπορεί, και κατάφερε να κάνει ένα ακόμα ταξιδιωτικό της όνειρο πραγματικότητα!

Μίλησα μαζί της σχετικά με το ταξίδι στο Πακιστάν και παραθέτω την κουβέντα μας.

Πόσο εύκολα αποφασίζει κάποιος να κάνει ένα ταξίδι στο Πακιστάν εν μέσω πανδημίας; Ποιο ήταν το κίνητρο και τι σε έκανε να θες να ταξιδέψεις εκεί;

Το ταξίδι στο Πακιστάν ή σε οποιαδήποτε άλλη αναπτυσσόμενη χώρα εν μέσω πανδημίας, είναι πραγματικά μία πολύ δύσκολη απόφαση. Το σύστημα υγείας, όπως και οι συνθήκες υγιεινής, δεν ανταποκρίνονται στα δικά μας "δυτικά" δεδομένα, οπότε και η ανασφάλεια του "τι θα γίνει εάν αρρωστήσω εκεί" φρενάρει γενικά όποιον θέλει να οργανώσει ένα ταξίδι σε χώρα εκτός Ευρώπης. Οι κλειστοί χώροι/εστιατόρια/καταστήματα κλπ, αλλά και οι απαγορεύσεις κυκλοφορίας είναι επίσης σοβαρά προβλήματα για τους ταξιδιώτες, οπότε οι περισσότεροι δε θέλουν να ρισκάρουν αυτή την περίοδο.

Εγώ είχα σχεδιάσει το συγκεκριμένο ταξίδι λίγα χρόνια πριν, με σκοπό να το πραγματοποιήσω την περασμένη χρονιά, αλλά λόγω πανδημίας δυστυχώς αναβλήθηκε. Καθώς είχε ήδη προκύψει ταξιδιωτική παρέα, ο φετινός Απρίλιος ήταν βολικός σε σχέση με άδειες και λοιπές υποχρεώσεις, οπότε αποφασίσαμε να πάρουμε το ρίσκο και να επισκεφθούμε το Πακιστάν, έστω και τελευταία στιγμή.

Το δικό μου κίνητρο για να ταξιδέψω σε αυτή την τόσο παρεξηγημένη χώρα, ήταν κυρίως το φυσικό της κάλλος και τα εξωπραγματικά τοπία του βορρά. Ως λάτρης της φύσης γενικά, και έχοντας ήδη περιηγηθεί στα Ιμαλάϊα του Νεπάλ, ήθελα να επισκεφθώ την επίσης θρυλική οροσειρά Karakorum, να χαθώ στις βιβλικές πόλεις της χώρας, να γνωρίσω τη διάσημη φυλή των Καλάς και να συναναστραφώ με τους συντηρητικούς και "επικίνδυνους" ντόπιους.

H 9η υψηλότερη κορυφή του κόσμου Nanga Parbat από τα Fairy Meadows

Ήταν μια συνηθισμένη προετοιμασία ταξιδιού ή έπρεπε να τσεκάρεις περισσότερα πράγματα; Πόσο εύκολα βγαίνει η βίζα για το Πακιστάν και τι άλλο χρειάζεται σαν διαδικασία για να ταξιδέψει κανείς εκεί; 

Φτάνεις εκεί μετά από ένα ταξίδι αρκετών ωρών φαντάζομαι, ποια είναι τα πρώτα συναισθήματα; Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που ανυπομονείς να κάνεις στο Πακιστάν;

Αναχώρησα πολύ πρωί από Θεσσαλονίκη για Τουρκία μέσω Μονάχου, και μετά από πολλές ώρες αναμονής στο αεροδρόμιο της Κων/πολης και 6 ώρες πτήση, προσγειώθηκα στην πρωτεύουσα Ισλαμαμπάντ τα ξημερώματα της επόμενης ημέρας. Ο ενθουσιασμός ήταν τεράστιος, όχι μόνο για την καινούρια χώρα που περίμενα πως και πως να επισκεφθώ, αλλά και γιατί μετά από 1 χρόνο ταξίδευα ξανά σε μακρινό προορισμό!
Το πρώτο πράγμα που ανυπομονούσα να κάνω ήταν να περιηγηθώ στην πόλη (ο ύπνος και η ξεκούραση δε μ'ενδιέφεραν καθόλου) και φυσικά να οργανώσω με την ομάδα μου το οδικό μας ταξίδι στο Βορρά, που θα ξεκινούσε την επόμενη ημέρα.

Ένα υπέροχο κάδρο στο islamabad

Πόσες μέρες έμεινες εκεί και ποιες πόλεις είχες τη χαρά να εξερευνήσεις;

Έμεινα σχεδόν 1 μήνα, οπότε είχα αρκετό χρόνο στη διάθεσή μου να ταξιδέψω σε πολλές γωνιές της χώρας: Islamabad, Gilgit, Hunza Valley, Skardu Valley, Fairy Meadows, Abbottabad, Chitral, Kalash valley, Peshawar, Lahore, Derawar, Multan, Thatta & Karachi. Εκκρεμότητα έμεινε η περιφέρεια του Balochistan και το Εθνικό Πάρκο Hingol, καθώς θεωρείται περιοχή υψίστης ασφαλείας και χρειάζεται ειδικό έγγραφο εισόδου, το οποίο δεν μπορέσαμε να εκδώσουμε.

Το Sangrila resort στο Skardu 

Η Μαρία τρισευτυχισμένη στην έρημο Cholistan

Ποια ήταν η πιο όμορφη στιγμή του ταξιδιού και ποια η πιο δύσκολη; Κάτι που σε εντυπωσίασε ευχάριστα και κάτι που σε εντυπωσίασε δυσάρεστα;

Πολλές οι όμορφες στιγμές αλλά και οι δύσκολες.

Ας ξεκινήσω λοιπόν με τις δυσκολίες που αντιμετωπίσαμε: το ταξίδι μας ήταν καθαρά οδικό, διανύοντας εκατοντάδες χιλιόμετρα κάθε μέρα. Οι δρόμοι του Πακιστάν στο βορρά είναι, χωρίς υπερβολή, φρικτοί!

Άπειρες στροφές, θεόστενοι χωματόδρομοι, τεράστιες λακκούβες και συνεχείς κατολισθήσεις. Υπήρχαν διαδρομές όπου ο οδηγός μας έτρεχε σαν τρελός σε στενούς χωματόδρομους με στροφές, με βροχή και ομίχλη, μόνο και μόνο για ν' αποφύγουμε βράχια και πέτρες που έπεφταν από πάνω μας! Αμέτρητες ώρες αναμονής στη μέση του πουθενά λόγω κατολισθήσεων ή βλάβης φορτηγών ή ατυχημάτων. Διανυκτερεύσεις σε δωμάτια χωρίς θέρμανση ή τρεχούμενο νερό, με θερμοκρασίες κάτω του μηδενός. Η αίσθηση της καθαριότητας επίσης δεν έχει καμία σχέση με τη δική μας, με αποτέλεσμα ακόμα και αξιοπρεπή δωμάτια να έχουν θέματα, κυρίως στο μπάνιο.

Η πιο δύσκολη στιγμή όμως, θεωρώ ότι ήταν η μοναδική βραδιά που διανυκτερεύσαμε στη Multan. Επιστρέφοντας από ημερήσια εκδρομή στην έρημο, το ξενοδοχείο που είχα κλείσει μέσω booking μας ανακοίνωσε ότι δε δεχόταν ξένους χωρίς ένα κρατικό πιστοποιητικό, το οποίο δε γνωρίζαμε καν ότι χρειαζόμασταν. Έτσι, ξεμείναμε παράνομες στους πέντε δρόμους βραδιάτικα, με απαγόρευση κυκλοφορίας και ντόπιους οι οποίοι δε μιλούσαν καν Αγγλικά. Μετά από κάποια τηλεφωνήματα, καταφέραμε τελικά να φιλοξενηθούμε από φίλο, φίλου (παρανόμως).  

Ηλιοβασίλεμα στο karachi

Όσο για το τι με εντυπωσίασε περισσότερο, τι άλλο από τη συμπεριφορά και τη φιλοξενία των ντόπιων! Δεν μπορούσα με τίποτα να φανταστώ ότι σε μία τόσο συντηρητική και πατριαρχική χώρα όπως το Πακιστάν, θα μου συμπεριφέρονταν όλοι σαν βασίλισσα! Δεν υπήρξε ούτε μία στιγμή σε ολόκληρο το ταξίδι που να νοιώσω ανασφάλεια ή φόβο, ακόμα και όταν περιφερόμουν ολομόναχη στο χαοτικό Καράτσι. Μας κέρασαν άπειρες φορές στο δρόμο φαγητό, νερό και τσάϊ, μας φιλοξένησαν σε ξενώνες, ξενοδοχεία και σπίτια χωρίς κανένα απολύτως αντάλλαγμα, με μοναδική "ενόχληση" τις συνεχόμενες φωτογραφίσεις. Γνωρίσαμε υπέροχους ανθρώπους και κάναμε φίλους από το πουθενά, με τους οποίους συνεχίζουμε ακόμα να κρατάμε επαφή.

Στην κοιλάδα της φυλής των Καλάς

Η επόμενη ευχάριστη έκπληξη ήταν τα μοναδικά τοπία και η ποικιλομορφία της χώρας. Θρυλικές οροσειρές, έρημος ανάμεσα σε χιονισμένες κορυφές, απότομοι πανύψηλοι βράχοι, άγρια βουνά, καταπράσινες πεδιάδες, ποτάμια και λίμνες στη μέση του πουθενά, χαοτικές πόλεις, αρχαία μνημεία, εθνικά πάρκα, παραλίες...και η λίστα δεν έχει τέλος!   

Στο φρούριο της Λαχόρης

Έχοντας ταξιδέψει σε τόσες χώρες, τι γεύση σου άφησε το ταξίδι στο Πακιστάν; Θα ήθελες να βρεθείς ξανά εκεί ή θα προτιμούσες να συνεχίσεις την εξερεύνηση σου ανά τον κόσμο;

Η λίστα των χωρών στις οποίες θέλω να ταξιδέψω είναι τεράστια και ο χρόνος περιορισμένος. Γι' αυτό δε συνηθίζω να επιστρέφω στα μέρη που έχω ήδη επισκεφθεί, αν και σίγουρα υπάρχουν ένα σωρό εκκρεμότητες παντού. Στο Πακιστάν έχω σκοπό να ξαναταξιδέψω άμεσα, μόνο όμως για το δυτικό κομμάτι του Balochistan, για το οποίο δεν καταφέραμε να πάρουμε την απαραίτητη άδεια εισόδου από το αρμόδιο Υπουργείο. Η χώρα, εννοείται, μου άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις και τη συνιστώ ανεπιφύλακτα, αν και σαν ταξίδι είναι αρκετά δύσκολο και απαιτητικό, σε ψυχικές και σωματικές αντοχές.

Στη Λίμνη Attabad

Έχεις βρει το επόμενο ταξίδι σου και ποιο είναι αυτό;

Υπάρχουν ήδη στα πλάνα 2 ταξίδια στην Αφρική, ακυρωμένα λόγω κοβιντ. Το ένα είναι έτοιμο από πέρσι που έμεινε στη μέση, ενώ το άλλο ήταν προγραμματισμένο για φέτος τον Μάρτιο. Δυστυχώς, δε γνωρίζω ακόμα ποιο από τα δύο θα μπορέσω να πραγματοποιήσω, όταν και εάν οι συνθήκες το επιτρέψουν. Άμεσα σχέδια πάντως δεν υπάρχουν.  

Μαρία σε ευχαριστούμε πολύ! 

Για περισσότερη ταξιδιωτική έμπνευση ακολουθήστε την στο instagram

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη 🌴Trips of our life (@tripsofourlife)