Στις 16 Νοεμβρίου του 2009, η είδηση για τον θάνατο του Αντόνιο Ντε Νίγκρις έπεσε σαν κεραυνός στη Λάρισα, στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο. Ο Μεξικανός ποδοσφαιριστής είχε προλάβει να αγωνιστεί με την ομάδα του θεσσαλικού κάμπου μόλις σε 7 παιχνίδια. Η καρδιά του τον «πρόδωσε» στα 31 του μόλις χρόνια.
Γεννήθηκε την πρωταπριλιά του 1978 στο Μοντερρέι του Μεξικού. Είχε μεγάλη αγάπη για το ποδόσφαιρο από πολύ μικρός και μεγαλώνοντας αποδείχθηκε ότι είχε και μεγάλη έφεση στο σκοράρισμα. Η πρώτη του ομάδα ήταν η ομώνυμη ομάδα της πόλης του, με την οποία στις τρεις παρθενικές του σεζόν, πέτυχε 37 γκολ. Στα 23 του μάλιστα, κλήθηκε και στην Εθνική Ομάδα της χώρας του. Συνολικά με τη «El Tri», αγωνίστηκε 16 φορές σκοράροντας 4 γκολ.
Το 2002 έκανε το άλμα για την Ευρώπη. Μέσα σε 7 χρόνια, άλλαξε 10 φανέλες, ταξιδεύοντας σε Ευρώπη και Αμερική. Πέρασε από τη Βιγιαρεάλ, τη Σάντος, την Πούμας, την Γκαζιάντεπσπορ. Τελευταίος του σταθμός πριν από τη Λάρισα, ήταν η ομάδα της πρωτεύουσας της Τουρκίας, Ανκαραγκιουτσού.
Το καλοκαίρι του 2009, το ιατρικό επιτελείο της ομάδας του, τον ενημέρωσε πως είχε μια γενετική δυσπλασία στην καρδιά και πως αυτό θα μπορούσε να αποβεί μοιραίο, αν συνεχίσει να αγωνίζεται μετά τα 30 του. Ήταν ήδη 31. Η Ανκαραγκιουτσού δεν θέλησε να πάρει τέτοια ευθύνη και δεν του ανανέωσε το συμβόλαιο.
Στις 27 Αυγούστου υπέγραψε στην ΑΕΛ. Πρόλαβε να αγωνιστεί 7 φορές στη Super League. Ξημερώνοντας 16 Νοεμβρίου, η γυναίκα του, Σόνια, διαπίστωσε πως ο Ντε Νίγκρις είχε μια δυσφορία και κάλεσε σε βοήθεια. Δεν πρόλαβε όμως να φτάσει. Ο Αντόνιο Ντε Νίγκρις άφησε την τελευταία του πνοή, σκορπίζοντας θλίψη σε φίλους και συγγενείς, αλλά και φιλάθλους απ’ όλο τον κόσμο.
Ο Αντόνιο Ντε Νίγκρις αγάπησε το ποδόσφαιρο όσο τίποτα άλλο στη ζωή του. Αλλά αυτή η αγάπη αποδείχθηκε μοιραία για τον ίδιο. Το χαμόγελο του θα μείνει πάντα χαραγμένο στις μνήμες μας.
