Μπορεί ένα άτομο με οπτική αναπηρία να «δει» την τέχνη;
Συζητάμε με την OFFSTREAM με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρίες
Γράφει η ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΠΟΛΥΧΡΟΝΙΔΟΥ Δημοσίευση 3/12/2021 | 00:31
Πόσο εύκολα κάποιος με οποιαδήποτε αναπηρία, μπορεί να χαρεί την τέχνη στη ζωή του; Τι πρέπει να αλλάξει στη χώρα μας; Τι είναι η συμπερίληψη στην τέχνη και τι κάνουν οι άλλες χώρες; Συζητάμε με την OFFSTREAM με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρίες και την ενδιαφέρουσα ημερίδα τους σήμερα (δες περισσότερα εδώ), όπου προσκεκλημένοι experts από διαφορετικά επιστημονικά πεδία μοιράζονται τρόπους για συμπερίληψη διαφορετικών ομάδων χρηστών με και χωρίς αναπηρία στην εμπειρία της επαφής με διάφορες εκφάνσεις του πολιτισμού.
Πώς αποφασίσατε να οργανώσετε μια τέτοια συζήτηση;
Η συμπερίληψη στην τέχνη είναι μια πολύ σημαντική παράμετρος της δουλειάς μας. Με αφορμή λοιπόν την Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρίες, σκεφτήκαμε να διοργανώσουμε αυτή τη συζήτηση για να ενισχύσουμε τον διάλογο γύρω από τα ζητήματα που σχετίζονται με την συμπερίληψη ατόμων με οπτική αναπηρία στον πολιτισμό, να ενημερώσουμε για τις εξελίξεις στο συγκεκριμένο πεδίο καθώς και να ευαισθητοποιήσουμε κοινό και φορείς ως προς την αναγκαιότητα υιοθέτησης εφαρμογών προσβασιμότητας τόσο στον πολιτισμό όσο και κατ' επέκταση σε όλες τις εκφάνσεις της καθημερινότητας.
Από την ενασχόλησή σας, ποια χώρα πιστεύετε πως βρίσκεται μπροστά σε αυτόν τον τομέα;
Οι χώρες που είναι αρκετά προηγμένες σε θέματα προσβασιμότητας και άρα από τις οποίες θα μπορούσαμε να υιοθετήσουμε καλές πρακτικές είναι η Πορτογαλία και οι Σκανδιναβικές χώρες αλλά και η Αμερική.
Πόσο πίσω είμαστε στην Ελλάδα σε σχέση με τις άλλες χώρες όσον αφορά τη συμπερίληψη και την προσβασιμότητα στην τέχνη;
Θεωρούμε ότι το ζήτημα είναι πολυσύνθετο. Τα πράγματα στην Ελλάδα μπορεί να είναι ακόμα σε ένα αρχικό στάδιο, παρατηρούμε όμως ήδη τα πρώτα βήματα για μια πιο ισότιμη και συμπεριληπτική κοινωνία. Σήμερα στην Ελλάδα υπάρχουν πρωτοβουλίες που δραστηριοποιούνται στο πεδίο της ισότιμης συμπερίληψης και πρόσβασης σε διάφορες εκφάνσεις της καθημερινότητας. Έτσι και το πεδίο της τέχνης αρχίζει να ανοίγει και αυτό προς αυτήν την κατεύθυνση.
Tι feedback παίρνετε από συμμετέχοντες στα προγράμματά σας;
Η ανατροφοδότηση από τους χρήστες των εφαρμογών που σχεδιάζουμε αποτελεί για εμάς ένα ιδιαίτερα σημαντικό κομμάτι της δουλειάς μας. Ακόμα και κατά τον σχεδιασμό των διαφόρων εφαρμογών προσβασιμότητας, δουλεύουμε σε συνεργασία με focus group που αποτελείται από άτομα που βιώνουν διαφορετικές βαθμίδες οπτικής αναπηρίας, έτσι ώστε να διασφαλίζουμε ότι αυτό που σχεδιάζουμε ανταποκρίνεται πλήρως στις ανάγκες τους. Το feedback που έχουμε πάρει μέχρι τώρα από άτομα με οπτική αναπηρία αλλά και από βλέποντες είναι πάρα πολύ ενθαρρυντικό. Ίσως από τα ωραιότερα πράγματα που ακούμε για τη δουλεία μας από χρήστες με ή χωρίς οπτική αναπηρία είναι ότι αισθάνονται αισιοδοξία που τα πράγματα γύρω μας αλλάζουν, συμπεριλαμβάνοντας ισότιμα και άλλες κοινωνικές ομάδες.
Από πού πρέπει κάποιος να ξεκινήσει έτσι ώστε να βάλει στη ζωή του τον παράγοντα "συμπερίληψη"; Στην Ελλάδα, δεν προσέχουμε καν πού παρκάρουμε έτσι ώστε να περάσουν άνθρωποι με κινητικές δυσκολίες.
Το πιο σημαντικό είναι να ενημερωθούμε περισσότερο για ζητήματα που σχετίζονται με την ισότιμη πρόσβαση όλων και τι σημαίνει αυτό στην πράξη. Μόνο με τη σωστή ενημέρωση και την ευαισθητοποίηση του κόσμου μπορούμε να καταφέρουμε ουσιαστική αλλαγή και αυτός είναι και ένας από τους λόγους που για εμάς είναι σημαντική αυτή η συζήτηση που ανοίγουμε την Παρασκευή 3 Δεκεμβρίου.
Πιστεύετε πως η αρχή πρέπει να γίνει από τα σχολεία;
Σε έναν βαθμό αυτό ήδη συμβαίνει καθώς υπάρχουν αρκετές περιπτώσεις παιδιών με ήπιες μορφές αναπηρίας που εντάσσονται σε σχολικές τάξεις της γενικής εκπαίδευσης. Για να μιλήσουμε όμως για ουσιαστική ένταξη, χρειάζεται ενισχυθεί αυτή η πρακτική με την εκπαιδευση, πέραν των εκπαιδευτικών, και των συμμαθητών τους πάνω στη νοηματική γλώσσα και την ανάγνωση της γραφής Μπράιγ για παράδειγμα. Θεωρούμε ότι είναι μεγάλης σημασίας η ισότιμη συμπερίληψη ατόμων με αναπηρίες να επεκταθεί και σε άλλες εκφάνσεις της καθημερινότητας, όπως ο πολιτισμός, ο αθλητισμός - που ήδη συμβαίνει σε έναν βαθμό και η τριτοβάθμια εκπαίδευση με προσβάσιμα συγγράμματα.
Prado Museum
Τα μουσεία στην Ελλάδα είναι, κατασκευαστικά, διαθέσιμα για προσβασιμότητα;
Τα περισσότερα καινούρια μουσεία ναι, καθώς εδώ και 10 χρόνια έχουν τεθεί προδιαγραφές για την προσβασιμότητα σε αρχιτεκτονικές δομές και ήδη εφαρμόζονται. Σε μουσεία που στεγάζονται σε παλαιότερα κτίρια, χρειάζεται να γίνουν ίσως περισσότερες παρεμβάσεις έτσι ώστε να διασφαλίζεται η ανεμπόδιστη πρόσβαση στους χώρους τους από ομάδες που βιώνουν κάποιου είδους αναπηρία. Πέρα όμως από το πόσο προσβάσιμα είναι τα μουσεία ως κτίρια, αξίζει να σκεφτούμε και πόσο προσβάσιμο είναι και το περιεχόμενο ή οι συλλογές τους για να έχει λόγο ένα άτομο πχ με οπτική αναπηρία να επισκεφτεί ένα μουσείο. Αυτή λοιπόν την προοπτική θα συζητήσουμε την Παρασκευή 3 Δεκεμβρίου στο The Inclusion Discourse Series.
Το "The Inclusion Discourse Series" πραγματοποιείται από την Off Stream υπό την αιγίδα και με την οικονομική υποστήριξη του Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού.