Τα «σοβαρά» εγκλήματα στη Βόρεια Κορέα που μπορεί να οδηγήσουν σε θάνατο
Όπως η κλοπή ρυζιού
Από το NEWSROOM Δημοσίευση 3/12/2021 | 00:31
Η Βόρεια Κορέα δεν είναι αυτό που λέμε μια χαλαρή χώρα. Είναι ξεκάθαρα αυταρχική και μπορεί να τιμωρήσει απλά πράγματα ακόμα και με θάνατο. Ο Economist την έχει κατατάξει τελευταία στη λίστα του με τους δείκτες δημοκρατίας και μάλιστα για 15 συνεχόμενα χρόνια, από τη στιγμή δηλαδή που άρχισε να δημοσιεύεται η συγκεκριμένη λίστα.
Το καθεστώς της οικογένειας Κιμ, έχει μερικές από τις σκληρότερες τιμωρίες στον πλανήτη με τις εκτελέσεις να μην είναι καθόλου σπάνιες. Μπορεί η μυστικότητα για τα όσα συμβαίνουν μέσα στη χώρα να είναι μεγάλη και αυστηρή, αλλά κάποια πράγματα για το σύστημα τιμωρίας της χώρας είναι γνωστά. Ένα σχετικά πρόσφατο παράδειγμα, σύμφωνα με το grunge.com, ήταν εκείνο ενός ντόπιου λαθρέμπορου, ο οποίος καταδικάστηκε στην εσχάτη των ποινών επειδή μοίραζε αντίγραφα της άκρως επιτυχημένες νοτιοκορεάτικης σειράς, «Squid Game».
Αξιωματούχοι της χώρας της Ασίας, έχουν ξεκαθαρίσει σε παρατηρητές για τα ανθρώπινα δικαιώματα ότι η θανατική ποινή χρησιμοποιείται σπάνια στη χώρα και για τα πιο σοβαρά εγκλήματα. Σύμφωνα μάλιστα με εκτιμήσεις εξωτερικών παρατηρητών, πράγματι η θανατική ποινή είναι σπανιότερη στη Βόρεια Κορέα σε σχέση με κράτη όπως το Ιράν, το Ιράκ και η Σαουδική Αραβία.
@npr.org
Αλλά όσοι έχουν καταφέρει να αυτομολήσουν, δίνουν μια διαφορετική εικόνα. Μιλώντας σε ΜΚΟ, όπως η «Ομάδα Εργασίας Μεταβατικής Δικαιοσύνης» κάνουν λόγο για απάνθρωπες δημόσιες εκτελέσεις, για αδικήματα μικρής σημασίας, όπως η κλοπή αγελάδας, η παρακολούθηση νοτιοκορεάτικης τηλεόρασης και η απογύμνωση καλωδίων ρεύματος. Τις περισσότερες φορές, οι εκτελέσεις αυτές γίνονται με εκτελεστικό απόσπασμα.
Οι νόμοι της Βόρειας Κορέας, σύμφωνα με μια πρόσφατη έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας, αναφέρουν την εκτέλεση ως ποινή κυρίως σε δραστηριότητες εναντίον του κράτους και του καθεστώτος όπως η «καταστολή του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα» ή η τρομοκρατία, καθώς και οι «ιδιαίτερα σοβαρές περιπτώσεις» δολοφονιών. Σύμφωνα όμως με κάποιους που κατάφεραν να φύγουν από τη χώρα, τα εγκλήματα του καθεστώτος ήταν πολύ συχνά για ασήμαντες αφορμές, όπως η κλοπή ρυζιού.