Ο Σιμόν Μπολιβάρ ίσως είναι η πιο σημαντική προσωπικότητα της Λατινικής Αμερικής. Μόνο ο Ερνέστο «Τσέ» Γκεβάρα, που εμπνεύστηκε από το όραμά του για μια ενωμένη Λατινική Αμερική, μπορεί να συγκριθεί μαζί του σε σημασία.
Είναι γνωστός και ως «Ο απελευθερωτής», ως ο άντρας που απελευθέρωσε τη Λατινική Αμερική. Ο Ούγκο Τσάβες μιλούσε για «Μπολιβαριανή Επανάσταση», ενώ το όνομα του Μπολιβάρ έγινε μέχρι και ιδεολογία. Ποιος ήταν όμως ο Σιμόν Μπολιβάρ και γιατί λατρεύεται τόσο πολύ στη Λατινική Αμερική;
Οι πρόγονοι του Σιμόν Μπολιβάρ εγκαταστάθηκαν στη Βενεζουέλα τον 16ο αιώνα. Εκείνος γεννήθηκε στο Καράκας στις 24 Ιουλίου του 1783, σε μια πλούσια και αριστοκρατική οικογένεια. Όπως συνέβαινε με ανθρώπους της τάξης του, η μόρφωση του έπρεπε να λάβει χώρα στο εξωτερικό. Στα 16 του λοιπόν πήγε στην Ισπανία και αργότερα πήγε στη Γαλλία. Στην Ισπανία εκπαιδεύτηκε στις στρατιωτικές σπουδές. Στη Γαλλία εμπνεύστηκε από τον Ευρωπαϊκό Διαφωτισμό και ήταν μπροστά σε μια τελετή που άλλαξε τη ζωή του: στη στέψη του Ναπολέοντα Βοναπάρτη.
Το 1804, μετά από 5 χρόνια στην Ευρώπη, επέστρεψε στη Βενεζουέλα. Το 1810 το «κίνημα του Καράκας» ανακήρυξε ανεξάρτητη τη Βενεζουέλα από την Ισπανία και ο Μπολιβάρ έφυγε για διπλωματική αποστολή στη Βρετανία, με σκοπό να πείσει του τελευταίους να αναγνωρίσουν τη Βενεζουέλα και να στείλουν βοήθεια. Το μόνο κέρδος από αυτό το ταξίδι ήταν η γνωριμία του με τον εξόριστο Φρανσίσκο Ντε Μιράντα, που το 1806, είχε προσπαθήσει να απελευθερώσει τη χώρα. Ο Μιράντα ήταν εκείνος που τον έπεισε να ηγηθεί του απελευθερωτικού κινήματος.
Επέστρεψε στη Βενεζουέλα και το 1811, η Πρώτη Δημοκρατία της χώρας ήταν γεγονός. Ύστερα από τις διαφωνίες του με τον Μιράντα, οι Ισπανοί κατάφεραν και πάλι να πάρουν τον έλεγχο. Κατέφυγε στη σημερινή Κολομβία, όπου συνέταξε το «Μανιφέστο της Καρθαγένης». Με αυτό καλούσε τους πολίτες της Κολομβίας να εξεγερθούν και να εκδιώξουν τους Ισπανούς.
Το 1813, μαζί με τους πιστούς ακόλουθούς του, εισέβαλλε στη Βενεζουέλα. Αυτή του η πράξη συνέβαλε στη δημιουργία της Δεύτερης Δημοκρατίας. Το προσωνύμιο «απελευθερωτής» δεν θα το έχανε ποτέ ξανά. Ωστόσο, ο εμφύλιος πόλεμος τον ανάγκασε να φύγει για την Τζαμάικα.
Εκεί ήταν που γεννήθηκε η ιδεολογία που ενέπνευσε αργότερα τον Γκεβάρα και πολλούς άλλους. Στο διάσημο «Γράμμα από την Τζαμάικα», ο Μπολιβάρ ανέπτυξε το όραμά του για μια «Δημοκρατία της Νότια Αμερικής», με μια βουλή στο μοντέλο της Αγγλίας και έναν ισόβιο πρόεδρο.
Με τη βοήθεια της Αϊτής, επέστρεψε στη Βενεζουέλα και το 1821, μετά από πολλές κερδισμένες μάχες, κατάφερε να ιδρύσει τη «Μεγάλη Κολομβία», που αποτελούνταν από τα σημερινά κράτη της Κολομβίας, της Βενεζουέλας, του Παναμά και του Εκουαδόρ. Το 1822 συμμετείχε στις μάχες για την ανεξαρτησία του Περού και το 1825 πρωτοστάτησε στη δημιουργία του κράτους της Βολιβίας.
Είχε καταφέρει να ενώσει μεγάλο μέρος της Νοτίου Αμερικής και να την απελευθερώσει από τους Ισπανούς. Το όραμα του να ενώσει όλα τα κράτη, σε ένα μοντέλο όπως αυτό των ΗΠΑ, για λίγο καιρό μπορούσε να γίνει πραγματικότητα. Όμως, πολλοί διαφωνούσαν με αυτό και ήθελαν ξεχωριστά κράτη. Το 1828, με τη βοήθεια της ερωμένης του, γλίτωσε από απόπειρα δολοφονίας. Και 2 χρόνια αργότερα, ενώ σχεδίαζε να αυτοεξοριστεί στην Ευρώπη, πέθανε στις 17 Δεκεμβρίου μετά από μάχη με τη φυματίωση.
Στη Λατινική Αμερική οι περισσότερες χώρες έχουν τουλάχιστον ένα άγαλμά του. Πολλές πόλεις φέρουν το όνομά του. Αγάλματά του και δρόμοι που φέρουν το όνομά του βρίσκονται και στις ΗΠΑ, την Αυστραλία, την Αίγυπτο και την Τουρκία. Ο Σιμόν Μπολιβάρ, λατρεύεται στη Λατινική Αμερική, με πολλούς να πιστεύουν πως αν το όραμα του για μια συνομοσπονδία κρατών είχε γίνει πράξη, τότε η πολύπαθη νότια πλευρά της Αμερικής, δεν θα αντιμετώπιζε όλα αυτά τα προβλήματα που αντιμετωπίζει μέχρι σήμερα.
Το άγαλμα του Simon Bolivar στη Νέα Υόρκη
Πηγή Φωτογραφιών: wikipedia.org
