Ήταν το 1882 και πλησίαζαν τα Χριστούγεννα. Τα χριστουγεννιάτικα δέντρα ήταν ήδη έθιμο, μόνο που μέχρι τότε υπήρχε μόνο ένας τρόπος να τα φωτίσεις. Τα κεριά. Ωστόσο, ένας Νεοϋορκέζος βρήκε μια εξαιρετική εφαρμογή για τον ηλεκτρισμό που είχε εφευρεθεί.
Ο Edward Johnson δούλευε αρχικά για την εταιρεία του Thomas Edison και αργότερα έγινε αντιπρόεδρος της. Εκείνα τα Χριστούγεννα, στις 22 Δεκεμβρίου, είχε την ιδέα να βάλει 80 μικρά κόκκινα, μπλε και λευκά λαμπάκια δεμένα μεταξύ τους και ενωμένα με ένα καλώδιο ρεύματος, στο χριστουγεννιάτικο δέντρο που είχε στολίσει στο σπίτι του στη Νέα Υόρκη.
Πολλές πηγές αναφέρουν πως η ιδέα με τα λαμπάκια ήταν του ίδιου του Edison, την οποία είχε εφαρμόσει δυο χρόνια νωρίτερα στο εργαστήριό του. Αλλά η ιδέα της χρήσης τους στο χριστουγεννιάτικο δέντρο ήταν του Johnson, τρία χρόνια μετά την εφεύρεση του λαμπτήρα.
Βέβαια, η ιδέα της αντικατάστασης των κεριών, που χρησιμοποιούνταν από τον 17ο αιώνα, με τα λαμπάκια δεν έγινε αμέσως έθιμο και μόδα. Στους πλούσιους έγιναν άμεσα και μέχρι το 1890 παράγονταν μαζικά, αλλά δεν έγιναν δημοφιλή μέχρι και 30 με 40 χρόνια αργότερα.
Η δυσπιστία απέναντι στον οικιακό ηλεκτρισμό ήταν ακόμα διαδεδομένη και κράτησε για αρκετά χρόνια χαμηλά τη χρήση των χριστουγεννιάτικων λαμπτήρων στα δέντρα. Πιο συχνά τα συναντούσες στις βιτρίνες των μεγάλων καταστημάτων και όχι σε σπίτια. Το 1895 όμως, ο επίσης Νεοϋορκέζος πρόεδρος των ΗΠΑ, Grover Cleveland, έδωσε εντολή να διακοσμηθεί ο Λευκός Οίκος με λαμπάκια διάφορων χρωμάτων, ανεβάζοντας ελαφρώς τη δημοφιλία τους. Οκτώ χρόνια αργότερα, η General Electric ξεκίνησε να τα πουλάει σε συσκευασίες.
Ένας ακόμα Νεοϋορκέζος, βοήθησε ώστε τα χριστουγεννιάτικα λαμπάκια να μπουν σε περισσότερα σπίτια. Ο έμπορος στολιδιών Albert Sadacca, άκουσε μια ιστορία για ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο που έπιασε φωτιά πίστεψε στα λαμπάκια και στο timing της μείωσης της δυσπιστίας απέναντι στο οικιακό ηλεκτρικό ρεύμα και ξεκίνησε την πώληση το 1917. Οι πωλήσεις εκτοξεύτηκαν.
Λίγα χρόνια αργότερα, τα αδέλφια Sadacca, ίδρυσαν εταιρεία που αφορούσε αποκλειστικά το εμπόριο χριστουγεννιάτικων φώτων, με τη συγκεκριμένη βιομηχανία να γίνεται πλέον θεσμός μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
