Η Στάση του Νίκα, ήταν η πιο βίαιη εξέγερση στην ιστορία της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας αλλά και της πόλης, με δεκάδες χιλιάδες νεκρούς και με μεγάλο μέρος της πόλης να καίγεται ολοσχερώς.

Από την εποχή του Βυζαντίου ακόμα, οι πρόγονοί μας είχαν μια οπαδική μανία. Η Στάση του Νίκα οφείλεται στην εξέγερση φιλάθλων άλλωστε. Τα χαμηλότερα στρώματα είχαν οργανώσει κάτι σαν τους σημερινούς συνδέσμους οπαδών, που τότε παρακολουθούσαν με φανατισμό τις αρματοδρομίες. Αυτές οι ομάδες ήταν τέσσερις. Οι Βένετοι (μπλε), οι Πράσινοι, οι Ρούσσοι (κόκκινοι) και οι λευκοί. Οι δυο τελευταίοι δεν είχαν και τόσο μεγάλη δημοτικότητα. Οι Πράσινοι και οι Βένετοι λοιπόν ήταν, όπως λένε οι ιστορικοί, κάτι μεταξύ συμμοριών και πολιτικών κομμάτων, αφού μπορούσαν να επηρεάσουν τις πολιτικές εξελίξεις. Η συγκρούσεις τους ήταν φανατισμένες.

Το 531 μ.Χ ένας «Βένετος» και ένας «Πράσινος» συνελήφθησαν με την κατηγορία της δολοφονίας. Καταδικάστηκαν σε θάνατο δι’ απαγχονισμού. Ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός όμως (που ήταν «δηλωμένος» οπαδός την Βενετών), με προσωπική του απόφαση θα μετατρέψει την ποινή σε φυλάκιση. Οι Βένετοι και οι Πράσινοι ζητούν την πλήρη απαλλαγή τους, με τον Ιουστινιανό να μην τους δίνει σημασία.

Στις 11 Ιανουαρίου του 532 μ.Χ., οι «φίλαθλοι» ξεσηκώνονται, πυρπολώντας σπίτια και δημόσια κτίρια. Προξενούν ακόμα ζημιές και στην Αγία Σοφιά. Το σύνθημά τους είναι ίδιο με αυτό που φώναζαν στον ιππόδρομο ώστε να εμψυχώσουν τους αρματοδρόμους: Νίκα.

Τους στασιαστές υποστήριξαν και οι πολίτες, θέλοντας να διαμαρτυρηθούν για τα οικονομικά μέτρα του αυτοκράτορα. Το πλήθος όσο περνούσε η ώρα μεγάλωνε. Οι συγκλητικοί σιγοντάρουν την εξέγερση, αφού έβλεπαν τα προνόμια τους να χάνονται, μετά τις μεταρρυθμίσεις του Ιουστινιανού. Το πλήθος συγκεντρώθηκε στον ιππόδρομο και ανέβασε στον θρόνο τον ανιψιό του Ιουστινιανού, τον Υπάτιο.

Ο Ιουστινιανός δεν μπορεί να ελέγξει την κατάσταση. Σκέφτεται να εγκαταλείψει την Κωνσταντινούπολη. Η γυναίκα του όμως, η Θεοδώρα, τον πείθει να μείνει. Θα διατάξει τότε τον στρατό να καταλήξει την εξέγερση. Αυτή, μετά την επέμβαση θα πνιγεί στο αίμα. Οι στρατηγοί Βελισάριος και Μούνδος, στριμώχνουν το πλήθος στον ιππόδρομο και ακολουθεί σφαγή. Οι νεκροί θα φτάσουν τους 30.000, με την εξέγερση να τελειώνει στις 18 Ιανουαρίου.

Ο Ιουστινιανός εδραιώθηκε. Εκτέλεσε τον ανιψιό του, τον αδερφό του και πολλούς ευγενείς, με τις περιουσίες του να δημεύονται. Η λαμπρή περίοδος της αυτοκρατορίας του είχε ξεκινήσει με αίμα...