Τον Ιούνιο του 1527, ξεκινάει ένας μικρός στόλος 5 πλοίων από το λιμάνι της Ανδαλουσίας Σανλούκαρ με προορισμό το Μεξικό και τη Φλόριντα, που τότε ανήκαν στην Ισπανία. Όπως γράφει ο ταμίας του πληρώματος στο ημερολόγιο του, ανάμεσα στα μέλη της αποστολής βρισκόταν (για πρώτη φορά) και ένας Έλληνας. Ονομαζόταν Θεόδωρος και ήταν μάλλον μισθοφόρος, που αναζητούσε να κάνει την τύχη του σε μια καινούργια ήπειρο. Κυβερνήτης των πλοίων ήταν ο δον Πανφίλο ντε Ναρβάεθ.
Ο στόλος έφτασε στις ακτές της Φλόριντα και ο Θεόδωρος πάτησε το πόδι του στην Αμερική στις 14 Απριλίου του 1528. Οι Iνδιάνοι που τους υποδέχτηκαν τους έδειξαν αμέσως μερικές πέτρες από χρυσό. Η ευκαιρία που παρουσιάστηκε στο πλήρωμα ήταν μοναδική. Ξεκίνησαν λοιπόν για τα βουνά που τους έδειξαν οι Ινδιάνοι. Όμως οι περισσότεροι από το πλήρωμα πέθαναν από ασθένειες, ενώ οι υπόλοιποι χάθηκαν στις αφιλόξενες τότε ζούγκλες της ανεξερεύνητης ηπείρου. Όμως το ελληνικό δαιμόνιο ήρθε πάλι για να δώσει τη λύση...
Ο Griego, όπως φώναζαν τον Έλληνα Θεόδωρο, τους έβγαλε από το αδιέξοδο στο οποίο είχαν βρεθεί. Κατασκεύασε πέντε βάρκες και οι ναυτικοί – χρυσοθήρες, κατάφεραν να ξεφύγουν από τη ζούγκλα και από τους άγριους Ινδιάνους, μέσα από τους παραπόταμους του Μισισιπή. Έφτασαν έτσι σε έναν όρμο, κοντά στη σημερινή πόλη Πενσακόλα.
Οι ιθαγενείς του πρόσφεραν τροφή και νερό. Ο Θεόδωρος, ο Griego, τους ακολούθησε. Από τότε χάθηκαν εντελώς τα ίχνη του. Λόγω του αδιαμφησβήτητου δαιμόνιού του, οι συνταξιδιώτες του θεώρησαν πως εξαφανίστηκε για να βάλει στο χέρι στο θησαυρό μόνος του.
Το 1537, ο στόλος του Ναρβάεθ επέστρεψε στην Ανδαλουσία. Ο γραμματέας του, βρέθηκε στην περιοχή που εξαφανίστηκε ο Griego τρία χρόνια αργότερα και έμαθε από τους ιθαγενείς πως κάποια άλλη φυλή είχε σκοτώσει τον Θεόδωρο για άγνωστους λόγους.
Ο άγνωστος αυτός Έλληνας, για τον οποίο ξέρουμε μόνο το όνομά του (έχει μείνει γνωστός ως Θεόδωρος Γκριέγκο), ήταν κατά πάσα πιθανότητα ο πρώτος Έλληνας που πάτησε το πόδι του στην Αμερική, στις 14 Απριλίου του 1528. Η ελληνική κοινότητα της Φλόριντα, προς τιμήν του, έστησε άγαλμα στην πόλη Κλιαργουότερ, τα αποκαλυπτήρια του οποίου έγιναν στις 8 Ιανουαρίου του 2005. Επέλεξαν να τιμήσουν δηλαδή σαν ήρωα, τον Έλληνα που άνοιξε το δρόμο και για τους υπόλοιπους. Η μαζική μετανάστευση στην «χώρα των ευκαιριών» άργησε πάντως να ξεκινήσει, καθώς έπρεπε να περάσουν περισσότερα από 300 χρόνια.
Το άγαλμα του Θεόδωρου Γκριέγκο στη Φλόριντα
