Στην οικογένεια Νώε, ο μόνος που δείχνει να αντιλαμβάνεται τον κίνδυνο που έρχεται είναι ο ίδιος ο Νώε. Τα παιδιά του ενοχλούνται από την έξαψή του να ολοκληρώσει το παράξενο μηχάνημα που κατασκευάζει. Η νύφη του αγανακτεί με τα χτυπήματα που ακούγονται καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας, λόγω των εργασιών που κάνει ο Νώε στην ταράτσα. Κι όταν αρχίσει να βρέχει, τα σχολεία κλείνουν, τα σπίτια πλημμυρίζουν και αντικείμενα από το σπίτι αρχίζουν να εξαφανίζονται, καθώς ο Νώε τα μεταφέρει στην ταράτσα, μαζί με όσα ζώα μπορεί. Μόνο όταν ο κατακλυσμός έρχεται καταλαβαίνει η οικογένεια την αξία της επιμονής του Νώε!

Η Οικογένεια Νώε, μια παράσταση που αγαπήθηκε πολύ και μεγάλωσε γενιές θεατών, ανεβαίνει φέτος στο Θέατρο Πόρτα σε νέα σκηνοθεσία των Θωμά Μοσχόπουλου και Σοφίας Πάσχου. Μία παράσταση για όλη την οικογένεια, που εικοσιπέντε χρόνια μετά το πρώτο της ανέβασμα, το 1996, παραμένει επίκαιρη όσο ποτέ, καθώς η κλιματική αλλαγή εξακολουθεί να είναι κύριο θέμα συζήτησης και η ανθρωπότητα αναζητά ακόμα τις κατάλληλες λύσεις. Με χιούμορ και σασπένς, με αγωνία και τρυφερότητα, η παράσταση μας δείχνει πως η Οικογένεια Νώε θα μπορούσαμε να είμαστε εμείς.

Η πραγματικότητα που επέβαλε ο κορωνοϊός ανέδειξε την επικαιρότητα ενός ακόμα στοιχείου του έργου: τη σκληρή πραγματικότητα του αναγκαστικού εγκλεισμού. Ο κατακλυσμός αναγκάζει τους ήρωες να συμβιώσουν σε δύσκολες συνθήκες, καθώς η κρίση απειλεί τη συνοχή του κοινωνικού ιστού και οι εντάσεις ξεσπούν εύκολα. Τότε όμως είναι που οι ήρωες της παράστασης θα αρχίσουν να ανακαλύπτουν τον εαυτό τους και τη δύναμή τους και να συνειδητοποιούν πως όσα βιώνουν, είτε καλά είτε άσχημα, είναι εξίσου πολύτιμα.

Το έργο της Ξένιας Καλογεροπούλου και του Θωμά Μοσχόπουλου, που ανέβηκε και δεύτερη φορά το 2004, μιλάει για την οικολογία και την προστασία των ζώων, για το πόσα μας συνδέουν με τη φύση και πόσο απαραίτητη μας είναι για την ευημερία μας. Παράλληλα δε διστάζει να θίξει τα ζητήματα των σχέσεων ανάμεσα σε γονείς και παιδιά, ανάμεσα σε αδέρφια, αλλά και τους προβληματισμούς των παιδιών για την αρχή και το τέλος της ζωής.