Ο πόλεμος είναι συνήθως απόφαση λίγων, αλλά την πληρώνουν πολλοί. Αν όμως αυτοί οι πολλοί κάποια στιγμή αποφασίσουν να κάνουν έστω και για λίγο ειρήνη, τότε ο πόλεμος δεν υφίσταται, αφού στην πραγματικότητα, πολλοί απλοί στρατιώτες δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν μεταξύ τους ακόμα και αν οι χώρες τους βρίσκονται σε πόλεμο.
Λίγο η κούραση από τον συνεχιζόμενο πόλεμο, λίγο η γιορτή των Χριστουγέννων, συνηγόρησαν ώστε το 1914 να γίνει η περίφημη «ανακωχή των Χριστουγέννων». Εν μέσω Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, οι στρατιώτες αποφάσισαν να μην πολεμήσουν και να περάσουν ειρηνικά δυο ημέρες, ανταλλάσσοντας δώρα και παίζοντας ποδόσφαιρο.
Γερμανοί από τη μια και Άγγλοι, Γάλλοι και Βέλγοι από την άλλη, ξέχασαν για λίγο τις εχθρότητες των χωρών τους και παράκουσαν τις εντολές των στρατηγών, σε ένα περιστατικό που δεν έχει ξαναγίνει ποτέ στην ιστορία. Τα πυρά είχαν μειωθεί για μια εβδομάδα, όταν την παραμονή των Χριστουγέννων οι Άγγλοι είδαν κεριά να ανάβουν στο στρατόπεδο των Γερμανών και άκουσαν μια χορωδία να ψάλλει το «Άγια Νύχτα».
@wikipedia.org
Είχαν εντολή να πυροβολούν σε κάθε κίνηση και σε κάθε ήχο. Αλλά εκείνο το βράδυ παράκουσαν τη διαταγή και δεν το έκαναν, αρχίζοντας να τραγουδούν τα κάλαντα. Οι Γερμανοί το άκουσαν και αυτοί και σχεδόν ταυτόχρονα, οι δυο εχθροί βγήκαν από τα χαρακώματα και συναντήθηκαν στη μέση, όπου έδωσαν τα χέρια. Η ανταρσία αυτή ήταν κάτι περισσότερο από αν ανακωχή. Ήταν μια πράξη ειρήνης, που έδειξε ότι παρόλο που ο πόλεμος συντροφεύει τον άνθρωπο σε όλη την περίοδο ύπαρξής του, στην πραγματικότητα δεν είναι φτιαγμένος γι’ αυτόν.
Την επόμενη μέρα, οι εχθροί βρέθηκαν ξανά κατά μήκος ολόκληρου του Δυτικού Μετώπου αντάλλαξαν δώρα, είπαν τα παράπονά τους και έφτιαξαν μια μπάλα από σπάγκο και άχυρο, παίζοντας φιλικά ποδόσφαιρο. Σε έναν από τους αγώνες που αναφέρονται, οι Γερμανοί κέρδισαν με 3-2, όμως μάλλον δεν έγινε μόνο ένας. Και το σκορ είναι το τελευταίο πράγμα που έχει σημασία.
@history.com
Μερικοί θέλησαν να συνεχίσουν την ανακωχή και μετά τα Χριστούγεννα, αλλά οι ανώτεροι φοβήθηκαν μια γενικευμένη ανταρσία και λιποταξία και έδωσαν ανάλογες αυστηρές εντολές.
Ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος κράτησε για ακόμα 4 χρόνια. Οι νεκροί έφτασαν τα 10 εκατομμύρια. Η φρίκη του ήταν τέτοια που τον ονόμασαν «Ο Μεγάλος Πόλεμος». Δεν ήξεραν ότι σχεδόν δυο δεκαετίες αργότερα θα ακολουθούσε ένας μεγαλύτερος. Παρόμοιο περιστατικό δεν συνέβη ξανά μέχρι το τέλος του. Ωστόσο, είναι ένα φωτεινό παράδειγμα ειρήνης μέσα στον πόλεμο, ένα φωτεινό παράδειγμα ότι οι άνθρωποι έχουν περισσότερα να μοιραστούν, παρά να χωρίσουν...