Το φεγγάρι, ή η Σελήνη για να το πούμε σωστότερα, δεν έχει την ίδια ηλικία με τη Γη και δημιουργήθηκε περίπου 30 με 50 εκατομμύρια χρόνια μετά το Ηλιακό σύστημα, σύμφωνα με τη «θεωρία της γιγαντιαίας πρόσκρουσης».

Κανένας δεν μπορεί να ξέρει πως ακριβώς δημιουργήθηκε, αλλά υπάρχουν κάποιες επιστημονικές υποθέσεις, με την παραπάνω να είναι η πιο ευρέως αποδεκτή. Η «θεωρία της γιγαντιαίας πρόσκρουσης» αναφέρει πως η Γη δεν είναι φεγγάρι μέχρι που χτυπήθηκε από έναν πλανήτη, ο οποίος αμέσως εξατμίστηκε.

Η σύγκρουση λέγεται πως δημιούργησε ένα σύννεφο που έφτασε τα 22 χιλιάδες χιλιόμετρα σε ύψος και συμπυκνώθηκε σε στερεά σωματίδια που περιστρέφονταν γύρω από τη Γη. Με τον καιρό συγκεντρώθηκαν σε μεγαλύτερες μάζες και έφτιαξαν εν τέλει το φεγγάρι όπως το ξέρουμε εδώ και αιώνες.

Η θεωρία υποστηρίζεται από κάποια στοιχεία. Όπως για παράδειγμα ότι παρόλο που η Γη έχει μεγάλο σιδερένιο πυρήνα και το φεγγάρι όχι, το φεγγάρι έχει ακριβώς την ίδια σύνθεση ισοτόπων οξυγόνου με τη Γη, σε αντίθεση με άλλους πλανήτες που έχουν δημιουργηθεί σε άλλα σημεία του Ηλιακού Συστήματός μας. Αυτό λοιπόν δείχνει πως το φεγγάρι δημιουργήθηκε από συστατικά που υπήρχαν στην περιοχή της Γης.

Οι προσομοιώσεις υπολογιστή που μοντελοποιούν μια γιγάντια πρόσκρουση είναι συνεπείς με τις μετρήσεις της στροφορμής του συστήματος Γης-Σελήνης, αλλά και το μικρό μέγεθος του σεληνιακού πυρήνα. Δείχνουν επίσης ότι το μεγαλύτερο μέρος της Σελήνης προήλθε από τον πλανήτη που προσέκρουσε στη Γη και όχι από την ίδια.