Όσο μεγαλώναμε, ο μύθος ότι χρησιμοποιούμε μόνο το 10% του εγκεφάλου μας, ήταν πολύ διαδεδομένος και δεν το είχαμε ακούσει μόνο μια φορά ή από έναν άνθρωπο. Και κάποιοι έμπλεκαν σε αυτό τον Άλμπερτ Αϊνστάιν. Ωστόσο όπως φαίνεται κάθε μέρος του εγκεφάλου μας χρησιμοποιείται, σε αντίθεση με το τι πιστεύουν πολλοί.

Αν το 90% του εγκεφάλου δεν χρησιμοποιούνταν για τίποτα, τότε κάθε μέρος αυτού του 90% αν πάθαινε κάποια ζημιά, τότε δεν θα είχε κάποια επίπτωση πάνω μας. Στην πραγματικότητα, κάθε μέρος του εγκεφάλου μας έχει επίπτωση πάνω μας, είτε προσωρινά είτε όχι.

Τα εγκεφαλογραφήματα μας δείχνουν ότι ακόμα κι όταν κοιμόμαστε, κάθε μέρος του εγκεφάλου μας δείχνει έστω και λίγο δράση και τα περισσότερα μέρη του είναι ενεργά σχεδόν κάθε στιγμή, αν δεν έχουν υποστεί κάποια βλάβη. Έχει γίνει πολλή έρευνα για τη χαρτογράφηση του εγκεφάλου και καμία περιοχή του δεν έχει βρεθεί μέχρι σήμερα που να μην έχει έστω και κάποια μικρή λειτουργία.

Από που προέρχεται αυτός ο μύθος λοιπόν; Υπάρχουν κάποιες πιθανές προελεύσεις αλλά στην πραγματικότητα κανένας δεν γνωρίζει με σιγουριά. Μάλλον ξεκίνησε από δυο ψυχολόγους του Χάρβαρντ και τη θεωρία της εφεδρικής ενέργειας που είχαν συστήσει.

Η συγκεκριμένη θεωρία είναι αρκετά λεπτομερής, αλλά αργότερα κάποιος τη συνόψισε επίσημα ως εξής “Ο μέσος άνθρωπος αναπτύσσει μόνο το 10% της λανθάνουσας διανοητικής του ικανότητας”. Οπότε ίσως αυτή η φράση να έδωσε τροφή στον διαδεδομένο μύθο ότι χρησιμοποιούμε μόνο το 10% του εγκεφάλου μας.

Το γιατί είναι τόσο διαδεδομένος, είναι εύκολο. Οι άνθρωποι έλκονται από αυτά τα πράγματα και θα ήθελαν πάρα πολλοί να ξέρουν ότι έχουν πολλές περισσότερες δυνατότητες. Αν μπορούσαν κάπως να ξεκλειδώσουν το υπόλοιπο 905, ίσως γίνονταν διάνοιες, ή μπορούσαν να αναπτύξουν τηλεκινητικές ικανότητες. Ακόμα και σήμερα πολλά βιβλία και σεμινάρια λένε ότι μπορούν να σε βοηθήσουν αν το ξεκλειδώσεις. Καλύτερα να το χρησιμοποιήσουμε αλλού το μυαλό μας και όχι εκεί.