Αν βάλετε μια ταινία λίγο δραματική και ρομαντική, ίσως λίγο αργότερα να αρχίσετε να κλαίτε. Και εκτός από τα δάκρυα θα υπάρξουν και μυξούλες.

Όσο η εξελικτική λογική πίσω από τα ανθρώπινα δάκρυα παραμένει ασαφής, ο λόγος που προκύπτουν τα δάκρυα δεν είναι σίγουρος. Η συναισθηματική διέγερση αναγκάζει τον εγκέφαλό μας να στέλνει μηνύματα στους δακρυϊκούς πόρους, δίνοντάς τους οδηγίες να παράγουν δάκρυα.

Αλλά αυτά τα μηνύματα δεν φτάνουν μέχρι τη μύτη. Τότε γιατί ξεκινά και η παραγωγή μυξών; Η αλήθεια είναι διαφορετική.

Όταν κλαίμε κάποια από τα δάκρυα βγαίνουν από τα μάτια μας και κυλούν στο πρόσωπό μας. Άλλα όμως αδειάζονται μέσω των δακρυϊκών αγωγών και της ρινικής κοιλότητας. Εκεί αναμειγνύονται με βλέννα και δημιουργούν το υγρό που βγαίνει από τη μύτη μας. «Δεν παράγουμε περισσότερη βλέννα, είναι απλά δάκρυα που αναμειγνύονται με αυτήν», λέει ο Dr. Eric Voigt, επικεφαλής του τμήματος Langone medical Center του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης.

Δεν ισχύει όμως το ίδιο σε άλλες περιπτώσεις που τρέχει η μύτη μας. Όταν τρώμε κάτι πικάντικο, οι βλεννογόνοι όντως παράγουν περισσότερη. Είναι ο τρόπος τους να προλάβουν γρήγορα να διώξουν τα πικάντικα χημικά στοιχεία προτού μπορέσουν να επηρεάσουν το αναπνευστικό μας σύστημα. Επίσης, οι βλεννογόνοι αυξάνουν την παραγωγή και στο κρύο, πρώτον για να ζεσταθούν και δεύτερον, για να υγράνουν ελαφρώς τον ξηρό και ψυχρό αέρα πριν φτάσει στους πνεύμονές μας.

Πληροφορίες: mentalfloss.com