Σίγουρα θα έχετε ακούσει μουσική του. Αλλά μάλλον δεν θα ξέρατε ούτε το όνομά του, ούτε το ότι έχει υπογράψει τη μουσική από ταινίες που άφησαν εποχή.

Ο Βασίλης Πολυδούρης, γνωστός ως Basil Poledouris, έγραψε τη μουσική του «Conan the Barbarian», του «Red Dawn», του «RoboCop», «The Hunt for Red October», του «Blue Lagoon», του «Free Willy» και πολλών άλλων που όλοι έχουμε δει και κάποιοι αγαπήσει.

Γεννήθηκε στο Κάνσας Σίτι του Μιζούρι από Μεσσήνιους γονείς. Από μικρός έδειξε μεγάλο θαυμασμό για τη μουσική, αφού και οι δυο γονείς του έπαιζαν ο ένας βιολί και ο άλλος πιάνο. Εμπνεύστηκε από τον Μίκλος Ρόζα, αλλά η κύρια έμπνευσή του ήταν από την μουσική της ελληνορθόδοξης εκκλησίας, στην οποία πήγαινε συχνά για να ακούσει την χορωδία να ψέλνει και να αφεθεί στην μελωδία της.

@unobtainium13.com

Στα 7 ξεκίνησε το πιάνο και στα 12 το σαξόφωνο. Συνέχισε να ψάχνει την μουσική και τελείωσε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνιας, όπου είχε συμμαθητές τους σκηνοθέτες, John Milius, Randal Kleiser και George Lucas.

Μπορεί η καριέρα του ως συνθέτης μουσικής για original score ταινιών να είχε ξεκινήσει από τη δεκαετία του 1970, αλλά ήταν η επόμενη δεκαετία που τον έκανε γνωστό. Το 1980 έγραψε την μουσική για το περίφημο «Blue Lagoon» ενώ δυο χρόνια αργότερα ήρθε και η πλήρης αναγνώριση, όταν έγραψε την μουσική για την ταινία του συμμαθητή του John Milius, «Conan the Barbarian».

Ακολούθησαν διάφορες γνωστές και μη ταινίες, όπως αυτές που αναφέραμε παραπάνω, αλλά το πιο γνωστό βραβείο του το πήρε το 1989 για τη μουσική που έγραψε για τη μίνι σειρά 4 επεισοδίων «Lonesome Dove», με πρωταγωνιστές τον Tommy Lee Jones, τον Robert Duvall, τον Danny Glover, την Diane Lane και την Anjelica Houston. Εκεί κέρδισε το βραβείο Emmy για την καλύτερη μουσική σύνθεση σε μίνι σειρά.

Το 1998 έγραψε την μουσική για ταινία «Les Miserables» (όχι το μιούζικαλ), ενώ καταπιάστηκε και με τη μουσική πολλών γνωστών κωμωδιών, όπως τις «Celtic Pride», «Hot Shots! Part Deux» και «Serial Mom».

Πάντως η μουσική του Conan έγινε συνώνυμό του με το soundtrack να θεωρείται ένα από τα καλύτερα στην ιστορία του σινεμά. Μέχρι και τις 8 Νοεμβρίου του 2006, όταν και πέθανε σε ηλικία 61 ετών νικημένος από τον καρκίνο, δεν σταμάτησε να ασχολείται με την μουσική. Σε μια αλησμόνητη παράσταση που έδωσε την Ανδαλουσία της Ισπανίας, μια χώρα που τον αγάπησε πολύ περισσότερο από την πατρίδας των γονιών του, είχε πει «Είχα μια επιλογή. Θα μπορούσα να μείνω στο κρεβάτι του νοσοκομείου και να πεθάνω εκεί. Ή θα μπορούσα να σηκωθώ και να ζήσω. Επέλεξα να ζήσω».