Από το 2004 και έπειτα, από τότε δηλαδή που κυκλοφόρησε η ταινία, έχω δει αρκετά biopic μουσικών. Άλλα μου άρεσαν και άλλα όχι. Η γνώμη μου όμως δεν έχει αλλάξει. Το καλύτερο biopic γύρω από τη μουσική είναι το «Ray» και μάλιστα με διαφορά.

Δεν είναι μόνο η μουσική που το κάνει ξεχωριστό. Είναι η ατμόσφαιρα, η ερμηνεία του Jamie Foxx, η ταραχώδης ζωή του Ray Charles με τα ναρκωτικά και την απώλεια όρασης, η μουσική διάνοια του που αποτυπώνεται σε κάθε σκηνή, η οπτική του κόσμου μέσα από τη μουσική, ακόμα και η κληρονομικότητα των σκληρών αποφάσεων, απαρτίζουν μια ιστορία και μια ταινία που δεν κατάφερε κάποια άλλη παρόμοια να φτάσει.

Ο Ray Charles βοήθησε πολύ τον Jamie Foxx στα γυρίσματα ώστε να καταλάβει την ουσία του χαρακτήρα του, αλλά πέθανε πριν ολοκληρωθεί και πριν μάθει ότι ο Foxx κέρδισε το Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου υποδυόμενος τον ίδιο.

Μια μοναδική ταινία με την αγαπημένη μουσική του Ray Charles να την ντύνει με ιδιαίτερη μαεστρία και την ατμόσφαιρα να σε γυρίζει σε μαγικές εποχές για τη μουσική, τότε που τα νέα είδη όπως η soul, ήταν εν τη γενέσει τους. Μπορεί λοιπόν να έχετε άλλη άποψη, αλλά για μένα το καλύτερο μουσικό biopic είναι με διαφορά το «Ray».