Η Shirley Temple Black ήταν Αμερικανίδα ηθοποιός, τραγουδίστρια, χορεύτρια και διπλωμάτης που ήταν η νούμερο ένα στο box office του Χόλιγουντ ως παιδί ηθοποιός από το 1934 έως το 1938.

Αργότερα, έγινε πρέσβειρα των Ηνωμένων Πολιτειών στην Γκάνα και την Τσεχοσλοβακία και επίσης υπηρέτησε ως επικεφαλής του Πρωτοκόλλου των Ηνωμένων Πολιτειών.

Ποια είναι όμως η τραγική ιστορία του κοριτσιού που βρέθηκε στο προσκήνιο από την ηλικία των τριών ετών;

Τα πρώτα χρόνια

Όταν η Shirley Temple εμφανίστηκε στο War Babies του 1932 - ο πρώτος της ρόλος - ήταν μόλις τριών ετών. Η Shirley ήταν ένα από τα Baby Burlesks, μια σειρά οκτώ επεισοδίων μικρού μήκους, που σατίριζε μεγάλες κινηματογραφικές ταινίες, αστέρες του κινηματογράφου, διασημότητες και τρέχοντα γεγονότα. Σε αυτά τα φίλμ με συχνά sexουαλικά υπονοούμενα, τα παιδιά μιμούνταν τους ενήλικες. Ντύνονταν με κοστούμια ενηλίκων, αλλά φορούσαν πάνες στερεωμένες με μεγάλες παραμάνες. Για το συγκεκριμένο σύντομο χρονικό διάστημα, η μικρή Shirley, έπαιξε το ρόλο μιας εργάτριας του sex, ονόματι Charmaine.

Στην αυτοβιογραφία της, η Temple θυμάται τη σειρά ταινιών ως «μια κυνική εκμετάλλευση της παιδικής μας αθωότητας». Αν κάποιο από τις δύο ντουζίνες παιδιών στο Baby Burlesks συμπεριφερόταν άσχημα, τα κλείδωναν σε ένα θάλαμο ήχου χωρίς παράθυρα που ονομαζόταν «κουτί τιμωρίας», όπου θα αναγκάζονταν να καθίσουν σε ένα κομμάτι πάγου. Η Temple στάλθηκε στο κουτί αρκετές φορές, αλλά λέει,

"Από όσο μπορώ να πω, το μαύρο κουτί δεν προκάλεσε μεγάλη ζημιά στην ψυχή μου. Το μάθημα ζωής του, ωστόσο, ήταν βαθύ και αξέχαστο. Ο χρόνος είναι χρήμα. Χαμένος χρόνος σημαίνει πεταμένα χρήματα, σημαίνει πρόβλημα».

Δυστυχώς, φαίνεται ότι οι δημιουργοί των Baby Burlesks είχαν την ίδια άποψη για τη σχέση χρόνου και χρήματος. Η νεαρή σταρ κάποτε αναγκάστηκε να δουλέψει την επόμενη μέρα αφότου υποβλήθηκε σε εγχείρηση αφού είχε τρυπήσει το τύμπανο του αυτιού της και σε άλλη περίπτωση την έβαλαν να χορέψει σε ένα σοβαρά τραυματισμένο πόδι.

Η Shirley Temple απέκτησε διεθνές αστέρι με την κυκλοφορία του Bright Eyes το 1934. Μεταξύ 1935 και 1938, ήταν η κορυφαία σταρ του box office στον κόσμο, αφήνοντας τον Clark Gable στη δεύτερη θέση. Μέχρι το 1940, ωστόσο, οι καλύτερες ταινίες της με την 20th Century Fox ήταν πίσω της. Μετά από δύο αποτυχίες στο box-office, η Fox εγκατέλειψε το συμβόλαιό της.

Την ίδια χρονιά, και σε ηλικία 12 ετών, υπέγραψε με την Metro-Goldwyn-Mayer. Εκείνη την εποχή, η MGM φέρεται να κυνηγούσε τα νεαρά αστέρια, αναγκάζοντάς τα να γυρίσουν τη μία ταινία μετά την άλλη, ώστε το στούντιο να μπορέσει να αξιοποιήσει το νεανικό τους ταλέντο. Δυστυχώς, αυτός δεν ήταν ο μόνος τρόπος με τον οποίο βασικοί υπάλληλοι της MGM εκμεταλλεύτηκαν τη Shirley.

Η Temple έγραψε στην αυτοβιογραφία της ότι στην πρώτη της επίσκεψη στο MGM, συνάντησε έναν από τους παραγωγούς του στούντιο, τον Arthur Freed. Κατά τη διάρκεια μιας ιδιωτικής συνάντησης, ο Freed κατέβασε το φερμουάρ του παντελονιού του και αποκάλυψε στη 12χρονη Shirley το περιεχόμενό του, λέγοντάς της: «Έχω κάτι φτιαγμένο μόνο για σένα». Εκείνη απάντησε γελώντας νευρικά και εκείνος την πέταξε έξω από το γραφείο του. Ο Freed συνέχισε την παραγωγή ταινιών όπως η Annie Get Your Gun (1950) και το Singin' In The Rain (1953).

Η Anita Colby ήταν καλλιτεχνική διευθύντρια του παραγωγού David O.Selznick του Gone with the Wind. Προειδοποίησε την Temple να είναι προσεκτική αν «τον βρει με κάλτσες». Η Temple γράφει στην αυτοβιογραφία της Child Star ότι αυτό της έδωσε «την εντύπωση ότι το περιστασιακό sex θα μπορούσε να είναι προϋπόθεση για την απασχόληση» με τον Selznick. Πράγματι, φαίνεται ότι ήταν, όπως αποδεικνύεται από μια συνάντηση που είχε η Temple μαζί του όταν ήταν 17:

"Περνώντας από το γραφείο μου, έβαλε το χέρι μου στο δικό του. Ρίχνοντας μια ματιά προς τα κάτω, είδα το σημάδι ....τις κάλτσες. Τράπηκα σε φυγή, έστριψα για την πόρτα, αλλά ακόμα πιο γρήγορα έφτασε πίσω μου και πάτησε έναν διακόπτη που είχα μάθει από την Colby ότι ήταν μια συσκευή κλειδώματος πόρτας από απόσταση. Παγιδεύτηκα. Κάναμε κύκλους γύρω από τα έπιπλα. Λόγω της ευκινησίας ως χορεύτρια και αντιμέτωπη με έναν ερωτικό αλλά υπέρβαρο παραγωγό, δυσκολεύτηκα ελάχιστα να αποφύγω την παθιασμένη του αδεξιότητα..."