Όταν ο ήλιος βγαίνει ύστερα από τη βροχή, η εμφάνιση του ουράνιου τόξου δεν προκαλεί κάποια έκπληξη. Αυτές είναι άλλωστε οι κλασικές συνθήκες κατά τις οποίες εμφανίζεται.

Αυτό που συμβαίνει είναι ότι τα κύματα του φωτός του ηλίου αρχικά κάμπτονται και αλλάζουν ταχύτητα, κάτι που είναι γνωστό ως διάθλαση, όταν εισέρχονται στα σταγονίδια της βροχής. Στη συνέχεια αντανακλούν από την άλλη πλευρά των σταγονιδίων και βγαίνουν με τον ίδιο τρόπο που εισήλθαν, διαθλώντας για ακόμα μια φορά όταν το περιβάλλον τους αλλάζει από νερό σε αέρα. Και επειδή τα χρώματα διαθλώνται από διαφορετικές οπτικές γωνίες, σχηματίζουν μια σειρά από διακριτά στρώματα.

Γνωρίζοντας αυτό, φαίνεται πως ένα ουράνιο τόξο χωρίς βροχή δεν θα ήταν δυνατό. Αλλά πως γίνεται να συμβαίνει μερικές φορές;

Όπως ανέφερε η μετεωρολόγος Rachael Witter, είναι πιθανό πως το ουράνιο τόξο το οποίο βλέπουμε να σχηματίστηκε λόγω της βροχής, αλλά εκείνη να εξατμίστηκε πριν φτάσει στο έδαφος. Αυτός ο τύπος βροχόπτωσης ονομάζεται virga και μερικές φορές είναι ορατός σαν ένα θολό κομμάτι που βρίσκεται κάτω από ένα σύννεφο.

Ωστόσο η βροχή δεν είναι ο μόνος τύπος νερού που δημιουργεί το ουράνιο τόξο στον ουρανό. Υπάρχει μια ολόκληρη σειρά από φαινόμενα που συμβαίνουν όταν το φως διαθλάται και αντανακλάται από τους κρύσταλλους πάγου στην ατμόσφαιρα. Μερικά από αυτά τα φαινόμενα φωτοστέφανου όπως τα αποκαλούν, δεν έχουν απαραίτητα τα χρώματα του ουράνιου τόξου, όπως ο άξονας φωτός γνωστός ως φωτεινός πυλώνας, που πολλές φορές φαίνεται πάνω από τον ήλιο που ανατέλλει. Άλλα πάλι εμφανίζουν χρώματα και το σε ποια κατηγορία εμπίπτουν, καθορίζεται από τη θέση του ηλίου.

Αυτά δεν είναι συνήθως βέβαια σαν ουράνιο τόξο αλλά έχουν ως κοινό τη διάθλαση και το νερό. Ωστόσο είναι εξίσου λαμπερά και εντυπωσιακά.

Πληροφορίες: mentalfloss.com