Από την αρχαϊκή εποχή, η ποpνεία ήταν παρούσα στη ζωή των αρχαίων Ελλήνων. Ειδικά στις πόλεις που είχαν λιμάνια, αποτελούσε μια πολύ σημαντική οικονομική δραστηριότητα. Και ήταν νόμιμη. Ειδικότερα, στην αρχαία Αθήνα ο Σόλωνας ίδρυσε κρατικά ποpνεία όπου οι τιμές ήταν προσιτές για όλους. Οι πελάτες ήταν αποκλειστικά άνδρες, είτε στα ποpνεία εκδίδονταν γυναίκες, είτε νεαρά αγόρια.

Στην αρχαία Αθήνα, όταν συχνά ακούμε για πόpνες, ακούμε να αναφέρουν τις εταίρες. Ωστόσο, οι εταίρες με τις πόpνες δεν ήταν το ίδιο πράγμα. Οι εκδιδόμενες γυναίκες, ταξινομούνταν άλλωστε σε διάφορες κατηγορίες. Ωστόσο οι εταίρες είχαν μια αρκετά διαφορετική ζωή.

Οι πόpνες αρχικά ήταν σκλάβες, τις οποίες εξέδιδαν οι ιδιοκτήτες τους και κρατούσαν μέρος των εσόδων. Μάλιστα οι πολίτες ανέφεραν στα στοιχεία τις περιουσίας τους τις πόpνες, ενώ τα έσοδά τους από την ποpνεία των γυναικών που εξέδιδαν, αντιμετωπίζονταν σαν οποιαδήποτε άλλα έσοδα. Τα περισσότερα πορνεία, τα οποία ήταν προσιτά στην τιμή για όλους, βρίσκονταν στον Πειραιά και στον Κεραμεικό.

Από εκεί και πέρα υπήρχαν και οι ανεξάρτητες πόρνες. Σε αυτή την κατηγορία ανήκαν κυρίως δούλες που κατάφεραν να εξαγοράσουν την ελευθερία τους με πίστωση, γυναίκες μέτοικοι που δεν βρήκαν άλλο επάγγελμα στην νέα πατρίδα τους και φτωχές χήρες. Η χρέωση ήταν υψηλότερη καθώς φορολογούνταν, ενώ υπήρχαν και περιπτώσεις όπου πελάτες τις ζητούσαν αποκλειστικότητα και τις πλήρωναν μόνο αυτοί για σeξουαλικές υπηρεσίες.

Οι εταίρες από την άλλη ήταν κάτι διαφορετικό. Κι αυτό γιατί δεν ήταν αναγκαίο να παρέχουν σeξουαλικές υπηρεσίες, ούτε περιορίζονταν μόνο σε αυτό. Άλλωστε η λέξη εταίρα σημαίνει σύντροφός. Είχαν μόρφωση και ήταν οι μοναδικές γυναίκες στην αρχαία Ελλάδα, μαζί με τις Σπαρτιάτισσες που είχαν πλήρη ανεξαρτησία και μπορούσαν να έχουν δική τους περιουσία.

δεν πληρώνονταν για κάθε συνεύρεση με τους εταίρους τους, αλλά λάμβαναν συχνά δώρα ώστε να ζουν μια καλή και άνετη ζωή. Συνήθως ανήκαν στην τάξη των μετοίκων, όπως η διασημότερη εταίρα και σύντροφος του Περικλή, Ασπασία, η οποία είχε γεννηθεί στη Μίλητο.

Η λέξη «εταίρες» δήλωνε απλά ότι ήταν σύντροφοι στα συμπόσια με τον ίδιο τρόπο που οι άντρες που συμμετείχαν στα συμπόσια ονομάζονταν «εταίροι». Οι περισσότερες από αυτές, όπως είπαμε παραπάνω κατάγονταν από άλλες περιοχές, όπου οι γυναίκες μπορούσαν να συμμετέχουν ελεύθερα στις διασκεδάσεις και είχαν άλλον ρόλο στην κοινωνία από τις γυναίκες στην Αθήνα.

Η ταύτιση των εταίρων με τις πόρνες έγινε το πιο πιθανό από μεταγενέστερους, οι οποίοι δεν μπορούσαν να φανταστούν μια γυναίκα που δεν ανήκε στο γνωστό δίπολο σύζυγος ή πόpνη. Πάντως, ανάμεσα σε όλες τις ελληνικές πόλεις, η Σπάρτη ήταν η μόνη που είχε τη φήμη ότι δεν φιλοξένησε ποτέ οίκο ανοχής.

Πληροφορίες: wikipedia.org